Σύνδρομο Wallenberg

Συμπτώματα του συνδρόμου Wallenberg

Το εγκεφαλικό στέλεχος είναι υπεύθυνο για την παράδοση μηνυμάτων στον νωτιαίο μυελό για κινητική και αισθητηριακή λειτουργία. Ένα εγκεφαλικό σε αυτή την περιοχή προκαλεί προβλήματα με το πώς λειτουργούν οι μύες του ατόμου και οι αισθήσεις γίνονται αντιληπτές. Το πιο κοινό σύμπτωμα που έχουν τα άτομα με σύνδρομο Wallenberg είναι η δυσφαγία ή δυσκολία στην κατάποση. Αυτό μπορεί να γίνει πολύ σοβαρό εάν επηρεάσει την ποσότητα της διατροφής που λαμβάνετε. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• βραχνάδα
• ναυτία
• εμετός
• λόξυγκας
• γρήγορες κινήσεις των ματιών ή νυσταγμός
• μείωση της εφίδρωσης
• προβλήματα με την αίσθηση της θερμοκρασίας του σώματος
• ζάλη
• δυσκολία στο περπάτημα
• δυσκολία διατήρησης της ισορροπίας

Μερικές φορές, τα άτομα με σύνδρομο Wallenberg εμφανίζουν παράλυση ή μούδιασμα στη μία πλευρά του σώματος. Αυτό μπορεί να συμβεί στα άκρα, στο πρόσωπο ή ακόμα και σε μια μικρή περιοχή όπως η γλώσσα. Μπορείτε επίσης να βιώσετε μια διαφορά στο πόσο ζεστό ή κρύο είναι κάτι στη μία πλευρά του σώματος. Μερικοί άνθρωποι θα περπατήσουν σε μια κλίση ή θα αναφέρουν ότι τα πάντα γύρω τους φαίνονται κεκλιμένα ή εκτός ισορροπίας.

Το σύνδρομο μπορεί επίσης να προκαλέσει βραδυκαρδία ή αργό καρδιακό ρυθμό και χαμηλή ή υψηλή αρτηριακή πίεση. Συζητήστε τυχόν συμπτώματα που έχετε με το γιατρό σας. Κάθε λίγη πληροφορία μπορεί να τους βοηθήσει να κάνουν μια διάγνωση.

Ποιοι διατρέχουν κίνδυνο για το σύνδρομο Wallenberg;

Οι ερευνητές δεν έχουν ακόμη καταλάβει γιατί συμβαίνει αυτό το είδος εγκεφαλικού. Ωστόσο, ορισμένοι ερευνητές έχουν βρει μια σύνδεση μεταξύ εκείνων που έχουν αρτηριακή νόσο, καρδιακή νόσο, θρόμβους αίματος ή μικρό τραύμα στον αυχένα από στροφικές δραστηριότητες και το σύνδρομο Wallenberg. Το μικρό τραύμα στον αυχένα είναι μια κοινή αιτία μεταξύ ατόμων ηλικίας κάτω των 45 ετών. Θα πρέπει να ενημερώσετε το γιατρό σας εάν έχετε ιστορικό οποιουδήποτε από αυτά τα προβλήματα.

Πώς γίνεται η διάγνωση του συνδρόμου Wallenberg;

Ένας γιατρός θα κάνει συνήθως μια διάγνωση αφού εξετάσει προσεκτικά το ιστορικό υγείας ενός ατόμου και ακούσει την περιγραφή των συμπτωμάτων του. Μπορεί να χρειαστεί να υποβληθείτε σε αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία εάν ο γιατρός σας υποψιάζεται ότι έχετε σύνδρομο Wallenberg. Μπορούν να παραγγείλουν αυτές τις απεικονιστικές μελέτες για να επιβεβαιώσουν εάν υπάρχει ή όχι απόφραξη στην αρτηρία κοντά στον πλάγιο μυελό.

Πώς αντιμετωπίζεται το σύνδρομο Wallenberg;

Δεν υπάρχει διαθέσιμη θεραπεία για αυτήν την πάθηση, αλλά ο γιατρός σας πιθανώς θα εστιάσει τη θεραπεία στην ανακούφιση ή την εξάλειψη των συμπτωμάτων σας. Μπορεί να συνταγογραφήσουν θεραπεία ομιλίας και κατάποσης για να σας βοηθήσουν να μάθετε να καταπίνετε ξανά. Μπορεί επίσης να συστήσουν ένα σωλήνα σίτισης εάν η κατάστασή σας είναι σοβαρή. Αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να παρέχετε τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεστε.

Ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα. Η φαρμακευτική αγωγή για τον πόνο μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία του χρόνιου ή μακροχρόνιου πόνου. Εναλλακτικά, μπορεί να συνταγογραφήσουν ένα αραιωτικό αίματος, όπως ηπαρίνη ή βαρφαρίνη, για να βοηθήσει στη μείωση ή τη διάλυση της απόφραξης στην αρτηρία. Αυτό μπορεί επίσης να βοηθήσει στην πρόληψη μελλοντικών θρόμβων αίματος. Μερικές φορές ένα αντιεπιληπτικό ή αντισπασμωδικό φάρμακο που ονομάζεται γκαμπαπεντίνη μπορεί να βοηθήσει με τα συμπτώματά σας.

Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι μια επιλογή για την αφαίρεση του θρόμβου σε ακραίες περιπτώσεις. Αυτό δεν είναι τόσο συνηθισμένο σε μια θεραπεία λόγω της δυσκολίας να φτάσει κανείς σε αυτήν την περιοχή του εγκεφάλου.

Φροντίστε να συζητήσετε τις επιλογές θεραπείας με το γιατρό σας και να ακολουθήσετε προσεκτικά το σχέδιο.

Ποια είναι η μακροπρόθεσμη προοπτική για τα άτομα με σύνδρομο Wallenberg;

Οι μακροπρόθεσμες προοπτικές για τα άτομα με σύνδρομο Wallenberg είναι αρκετά θετικές. Η επιτυχής ανάρρωση εξαρτάται από το πού συνέβη το εγκεφαλικό στο εγκεφαλικό στέλεχος. Εξαρτάται επίσης από το πόση ζημιά έχει συμβεί. Μερικοί άνθρωποι μπορούν να αναρρώσουν από μερικές εβδομάδες έως έξι μήνες μετά τη θεραπεία. Άλλοι με πιο σημαντικές ζημιές μπορεί να έχουν πρόβλημα ή πιο μόνιμες αναπηρίες. Θα πρέπει να συζητήσετε τη μακροπρόθεσμη προοπτική σας με το γιατρό σας εάν έχετε οποιεσδήποτε ερωτήσεις. Φροντίστε να ακολουθήσετε προσεκτικά το σχέδιο θεραπείας σας για να εξασφαλίσετε τις καλύτερες πιθανότητες για πλήρη ανάκαμψη.