Ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να επηρεάσει τους σπονδυλικούς δίσκους, να προκαλέσει πόνο στη μέση

Ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να επηρεάσει τους σπονδυλικούς δίσκους, να προκαλέσει πόνο στη μέση
Ο τρόπος με τον οποίο ο διαβήτης τύπου 2 επηρεάζει τη σπονδυλική στήλη μπορεί να εξηγήσει γιατί οι άνθρωποι βιώνουν πόνο στη μέση.

  • Τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 διατρέχουν υψηλό κίνδυνο να αναπτύξουν διάφορες ασθένειες και επιπλοκές στην υγεία, συμπεριλαμβανομένου του πόνου στην πλάτη.
  • Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια του Σαν Ντιέγκο και το Πανεπιστήμιο της Γιούτα αναφέρουν ότι ο διαβήτης τύπου 2 επηρεάζει αρνητικά τους σπονδυλικούς δίσκους που σχηματίζουν τη σπονδυλική στήλη, μέσω ενός ζωικού μοντέλου.
  • Αυτό το εύρημα θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 παρουσιάζουν συχνά χρόνιο πόνο στο σώμα, συμπεριλαμβανομένου του πόνου στην πλάτη.

Οι ερευνητές υπολογίζουν ότι περίπου 508 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν διαβήτη τύπου 2 – μια κατάσταση όπου το σώμα σταματά να χρησιμοποιεί σωστά την ινσουλίνη.

Ένα άτομο που έχει διαβήτη τύπου 2 διατρέχει υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξει καρδιακή νόσο, εγκεφαλικό επεισόδιο, υψηλή αρτηριακή πίεση, νεφρική νόσο και άνοια.

Ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να προκαλέσει πολλές επιπλοκές στην υγεία, όπως νευρική βλάβη, οφθαλμικές παθήσεις, δερματικά προβλήματα, προβλήματα ύπνου και χρόνιο πόνο στο σώμα, συμπεριλαμβανομένου του πόνου στην πλάτη.

Τώρα, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια του Σαν Ντιέγκο και το Πανεπιστήμιο της Γιούτα αναφέρουν ότι ο διαβήτης τύπου 2 επηρεάζει αρνητικά τους σπονδυλικούς δίσκους που σχηματίζουν τη σπονδυλική στήλη.

Μέσω ενός ζωικού μοντέλου, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ο διαβήτης τύπου 2 κάνει τα ινίδια κολλαγόνου μέσα στους δίσκους να γίνονται άκαμπτα, γεγονός που περιλαμβάνει την ικανότητά τους να αντέχουν την πίεση.

Αυτή η νέα μελέτη δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό PNAS Nexus.

Πώς ο διαβήτης επηρεάζει τη σπονδυλική στήλη

Προηγούμενες μελέτες δείχνουν ότι ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να επηρεάσει δυσμενώς τη σπονδυλική στήλη και την πλάτη του σώματος.

Για παράδειγμα, τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν διάχυτη ιδιοπαθή σκελετική υπερόστωση. Η διάχυτη ιδιοπαθής σκελετική υπερόστωση είναι ένας τύπος αρθρίτιδας που σκληραίνει τους τένοντες και τους συνδέσμους γύρω από τη σπονδυλική στήλη, προκαλώντας δυσκαμψία, μειωμένη κίνηση και πόνο.

Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 2022 διαπίστωσε ότι τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν νόσο εκφύλισης του οσφυϊκού δίσκου.

Άλλες μελέτες έχουν συνδέσει τον διαβήτη τύπου 2 με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης άλλων παθήσεων της σπονδυλικής στήλης, συμπεριλαμβανομένης της σπονδυλικής στένωσης και της σπονδυλικής οστεομυελίτιδας.

Προηγούμενη έρευνα είχε επίσης συσχετίσει την εξέλιξη της νόσου του διαβήτη τύπου 2 με χρόνιο πόνο στην πλάτη.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα με διαβήτη έχουν 35% αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν πόνο στη μέση και 24% αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν πόνο στον αυχένα σε σύγκριση με εκείνους που δεν έχουν διαβήτη.

Ο διαβήτης μπορεί να βλάψει τα ινίδια κολλαγόνου στη σπονδυλική στήλη

«Θέλαμε να δούμε αν τα αποτελέσματα του διαβήτη που βλέπαμε στα οστά υπήρχαν και στους σπονδυλικούς δίσκους ή όχι. Το εύρημα μπορεί να εξηγήσει τον εκφυλισμό του δίσκου και τον πόνο στη μέση σε αυτούς τους πληθυσμούς», δήλωσε η Δρ Claire Acevedo, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Μηχανολόγων και Αεροδιαστημικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια Σαν Ντιέγκο, επίκουρη καθηγήτρια βιοϊατρικής μηχανικής και μηχανολογίας στο Πανεπιστήμιο της Η Γιούτα και ο συν-επικεφαλής συγγραφέας αυτής της μελέτης μας εξήγησαν, όταν ρωτήθηκαν γιατί αποφάσισαν να επικεντρωθούν στη σπονδυλική στήλη για τη μελέτη τους.

Για αυτή τη μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα μοντέλο αρουραίου διαβήτη τύπου 2. Οι σπονδυλικοί δίσκοι από αρουραίους με διαβήτη τύπου 2 συγκρίθηκαν με υγιείς αρουραίους για την αναζήτηση τυχόν παραμόρφωσης ινιδίων κολλαγόνου στους δίσκους. Το εξωτερικό τμήμα των σπονδυλικών δίσκων αποτελείται από στρώματα κολλαγόνου και πρωτεϊνών.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν σε αρουραίους με διαβήτη τύπου 2, η ικανότητα συμπίεσης των ινιδίων κολλαγόνου του δίσκου διακυβεύτηκε, με αποτέλεσμα το κολλαγόνο να γίνει άκαμπτο και εύθραυστο. Ως εκ τούτου, το κολλαγόνο έχει χαμηλή αντίσταση στη δύναμη συμπίεσης σε σύγκριση με το υγιές κολλαγόνο.

«Ο διαβήτης τύπου 2 και η σχετιζόμενη υπεργλυκαιμία βλάπτουν τα ινίδια κολλαγόνου πιο γρήγορα από ό,τι συνήθως, όπως μια γρήγορη διαδικασία γήρανσης».
— Γιατρός Κλερ Ασεβέντο

«Ο διαβήτης τύπου 2 και η σχετική υπεργλυκαιμία περιορίζουν τους συνήθεις μηχανισμούς συμπίεσης (μηχανισμοί διάχυσης ενέργειας) στους δίσκους περιορίζοντας την παραμόρφωση των ινιδίων κολλαγόνου, καθιστώντας το κολλαγόνο πιο άκαμπτο και εύθραυστο και περιορίζοντας την περιστροφή του φύλλου», εξήγησε ο γιατρός Acevedo.

«Η μελλοντική θεραπεία μπορεί να στοχεύσει αυτές τις ασθένειες για να αποκαταστήσει την ικανότητα του δίσκου να παραμορφώνεται κανονικά», πρόσθεσε.

Παρατήρηση σε νανοκλίμακα

Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μια πειραματική τεχνική που ονομάζεται synchrotron μικρής γωνίας σκέδασης ακτίνων Χ (SAXS) για να αναζητήσουν οποιαδήποτε αλλαγή στη συμπεριφορά του κολλαγόνου του δίσκου σε νανοκλίμακα.

«Η σκέδαση ακτίνων Χ μικρής γωνίας είναι μια τεχνική περίθλασης ακτίνων Χ που μας δίνει τη δυνατότητα να μετρήσουμε την περιοδικότητα των ινιδίων κολλαγόνου (67 nm). Όταν εκτελούμε μια δοκιμή εφελκυσμού μπροστά από την ακτίνα Χ, η περιοδικότητα του κολλαγόνου αυξάνεται», είπε ο γιατρός Ασεβέντο.

«Μπορούμε να καταγράψουμε αυτή την αλλαγή στην περιοδικότητα του κολλαγόνου, η οποία μας επιτρέπει να υπολογίσουμε την παραμόρφωση ή την καταπόνηση του κολλαγόνου και να μετρήσουμε την παραμόρφωση ή την καταπόνηση ολόκληρου του δίσκου ταυτόχρονα», συνέχισε. «Ως εκ τούτου, μπορούμε να δούμε πόση καταπόνηση δίσκου μεταφέρεται στο επίπεδο κολλαγόνου σε νανοκλίμακα».

Για τα επόμενα βήματα αυτής της έρευνας, ο γιατρός Acevedo είπε ότι θα αναζητήσουν τρόπους για να βρουν έναν αντιπρόσωπο για την αξιολόγηση διασταυρούμενης σύνδεσης των τελικών προϊόντων προηγμένης γλυκοζυλίωσης (AGEs). Τα AGEs είναι ένας βιοδείκτης που σχετίζεται με τη γήρανση και με την ανάπτυξη και επιδείνωση εκφυλιστικών καταστάσεων όπως ο διαβήτης.

«Η αξιολόγηση της περιεκτικότητας σε AGEs σε δίσκους ή οστά είναι περίπλοκη και παρεμβατική, ενώ η αξιολόγηση της αύξησης της διασταύρωσης AGEs στο δέρμα μπορεί να είναι ένας καλός τρόπος για να εκτιμηθεί η ίδια αύξηση σε δίσκους και οστά, παρόλο που η απόλυτη τιμή περιεχομένου θα διαφέρει μεταξύ των ιστών», είπε.

Ο διαβήτης τύπου 2 επηρεάζει το κολλαγόνο σε όλο το σώμα

Μιλήσαμε επίσης για αυτή τη μελέτη με τον γιατρό Neel Anand, έναν ορθοπεδικό χειρουργό και συνδιευθυντή του τραύματος της σπονδυλικής στήλης στο Cedars-Sinai Spine Center στο Λος Άντζελες.

Ο γιατρός Anand είπε ότι δεν εξεπλάγη από τα ευρήματα αυτής της μελέτης.

«Ο διαβήτης τύπου 2 επηρεάζει το κολλαγόνο – είναι μια ασθένεια κολλαγόνου και οι σπονδυλικοί δίσκοι είναι κολλαγόνο», εξήγησε. «Ο δακτύλιος του δίσκου στο εξωτερικό είναι κατασκευασμένος από ίνες κολλαγόνου. Επομένως, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο διαβήτης τύπου 2 θα επηρεάσει τον δίσκο με κάποια μορφή».

«Ο διαβήτης τύπου 2 επηρεάζει το κολλαγόνο σε όλο το σώμα. Το κολλαγόνο θα επηρεαστεί όπως ακριβώς ο διαβήτης τύπου 2 επηρεάζει τα αιμοφόρα αγγεία του σώματος. Αυτό κάνει ο διαβήτης τύπου 2 — γι’ αυτό έχετε αγγειακά προβλήματα, έχετε καρδιακά προβλήματα, έχετε προβλήματα στα νεφρά. Έχετε ένα εκατομμύριο προβλήματα με τον διαβήτη τύπου 2, συμπεριλαμβανομένων των οφθαλμικών προβλημάτων, επομένως επηρεάζει πολλά πράγματα».
— Γιατρός Νιλ Άναντ

Ωστόσο, ο γιατρός Anand μας υπενθύμισε ότι αυτή η έρευνα διεξήχθη μέσω ενός μοντέλου αρουραίου.

«Οι άνθρωποι δεν είναι αρουραίοι», συνέχισε. «Ισχύει αυτό το εύρημα στους ανθρώπους; Πιθανότατα είναι — πιθανότατα υπάρχει κάποιο στοιχείο σε αυτό. Κάποιος πρέπει να αποδείξει ότι αυτό ισχύει και στους ανθρώπους κάποια στιγμή. Τελικά, πρέπει να μεταφραστεί στους ανθρώπους».

Πηγή πληροφοριών

  • Σύνδεσμος για τη μελέτη: https://academic.oup.com/pnasnexus/article/2/12/pgad363/7342234

Μάθετε περισσότερα

Discussion about this post

Recommended

Don't Miss