Εξόγκωμα στο βολβό του ματιού

4 αιτίες των εξογκωμάτων στο μάτι

1. Pinguecula

Τα Pingueculae είναι μικρά κιτρινόλευκα εξογκώματα στον βολβό του ματιού. Είναι εναποθέσεις λίπους, ασβεστίου ή πρωτεΐνης. Αυτά τα εξογκώματα είναι αρκετά κοινά σε μεσήλικες και ηλικιωμένους ενήλικες. Σύμφωνα με την κάποιες μελέτες, οι άντρες είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν αυτές τις προσκρούσεις από τις γυναίκες.

Η έρευνα δείχνει ότι αυτές είναι οι πιο κοινές αιτίες της μύτης:

• γηράσκων
• έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία
• ξηροφθαλμία
• συχνός ερεθισμός από τον αέρα και τη σκόνη

Το πιο εμφανές σύμπτωμα της μύτης είναι τα λευκά ή κίτρινα εξογκώματα στο λευκό του ματιού, πιο κοντά στη μύτη. Αν και μπορούν επίσης να εμφανιστούν στο μέρος του ματιού πιο κοντά στο αυτί.

Άλλα συμπτώματα της μύτης περιλαμβάνουν:

• καύση
• ξηρά μάτια
• φαγούρα
• δηκτικός
• σχίσιμο
• θολή όραση
• η αίσθηση ότι υπάρχει κάτι στο μάτι σας, γνωστό και ως αίσθηση ξένου σώματος
• ερυθρότητα
• φλεγμονή ή οίδημα

Οι Pinguecula είναι μη καρκινικές, αλλά πρέπει να παρακολουθούνται. Θα πρέπει να μιλήσετε με τον οφθαλμίατρό σας για τις προσκρούσεις σας και τι πρέπει να προσέξετε. Εάν μεγαλώσουν, αλλάξουν χρώμα ή αρχίσουν να παρεμβαίνουν στην ικανότητά σας να φοράτε φακούς επαφής, θα πρέπει να ειδοποιήσετε αμέσως τον οφθαλμίατρό σας. Ένα pinguecula μπορεί να αναπτυχθεί σε πτερύγιο.

Οι μέθοδοι θεραπείας περιλαμβάνουν τη χρήση γυαλιών ηλίου ενώ βρίσκεστε έξω και τη χρήση οφθαλμικών σταγόνων με τεχνητά δάκρυα. Μερικές φορές μπορεί να χρειαστούν φαρμακευτικές οφθαλμικές σταγόνες.

2. Πτερύγιο

Εάν το εξόγκωμα είναι λευκό ή ροζ και επιμήκη ή έχει σχήμα σφήνας, μπορεί να είναι μια ανάπτυξη που μοιάζει με σάρκα που ονομάζεται πτερύγιο. Αυτό είναι επίσης γνωστό μερικές φορές ως «μάτι του σέρφερ» ή «μάτι του αγρότη», επειδή η έκθεση σε επιβλαβείς ακτίνες UV για πολλές ώρες μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο να εμφανίσετε πτερύγιο.

Η ακριβής αιτία του ματιού του σέρφερ δεν είναι ξεκάθαρη, αλλά η έρευνα δείχνει ότι όσοι εκτίθενται σε υπεριώδη ακτινοβολία και ερεθιστικά στον αέρα και τη σκόνη για μεγάλες χρονικές περιόδους είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν αυτές τις αναπτύξεις. Οι άνθρωποι που ζουν σε ξηρό κλίμα είναι επίσης πιο πιθανό να εμφανίσουν αυτά τα χτυπήματα.

Πολλές πτερυγίες ξεκινούν ως pingueculae. Δεν είναι επιβλαβή για το μάτι, αλλά μπορούν να γίνουν αρκετά μεγάλα ώστε να αρχίσουν να καλύπτουν τον κερατοειδή – το καθαρό μπροστινό μέρος του ματιού – και μπορεί να βλάψουν την όραση. Αυτά τα εξογκώματα μπορεί επίσης να επηρεάσουν την ικανότητά σας να φοράτε φακούς επαφής. Οι φαρμακευτικές οφθαλμικές σταγόνες και η χειρουργική επέμβαση είναι πιθανές μέθοδοι θεραπείας.

Πέρα από τη φυσική ανάπτυξη, το πτερύγιο συνήθως δεν προκαλεί συμπτώματα. Τα συμπτώματα της πάθησης συνήθως περιορίζονται σε:

• λευκές ή ροζ αναπτύξεις σε σχήμα σφήνας ή φτερού στο μάτι, συνήθως στην πλησιέστερη πλευρά στη μύτη

• αστιγματισμό ή θολή όραση εάν η ανάπτυξη εισέλθει στον κεντρικό κερατοειδή

• ξηροφθαλμία

Εάν τα εξογκώματα δεν σας ενοχλούν, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τεχνητά δάκρυα για να λιπάνετε το μάτι και να αποτρέψετε την επιδείνωση τους. Να τα ελέγχετε τακτικά από οφθαλμίατρο γιατί μπορεί να χρειαστεί να τα αφαιρέσετε χειρουργικά πριν επηρεάσουν την όρασή σας.

3. Limbal dermoid

Τα δερμοειδή του άκρου είναι μη καρκινικοί όγκοι που εμφανίζονται στα μάτια των παιδιών. Είναι συνήθως λευκά και επικαλύπτουν το λευκό και το έγχρωμο μέρος του ματιού.

Γενικά δεν προκαλούν βλάβη, αλλά μπορούν να επηρεάσουν την όραση ενός παιδιού. Οι όγκοι μπορούν να αφαιρεθούν χειρουργικά, κάτι που συμβαίνει συχνότερα εάν ο όγκος προκαλεί αστιγματισμό (θολή όραση) ή εάν ο όγκος μεγαλώσει σε μέγεθος.

4. Όγκος του επιπεφυκότα

Οι μεγαλύτερες αυξήσεις στον επιπεφυκότα – η διαυγής μεμβράνη που καλύπτει το μάτι – μπορεί επίσης να είναι όγκος, ειδικά εάν το εξόγκωμα έχει αυξηθεί σημαντικά με την πάροδο του χρόνου. Μπορούν να φαίνονται σταθερά, να έχουν ελάχιστο εξόγκωμα ή να φαίνονται παχιά και σαρκώδη. Μπορούν να εντοπίζονται στο λευκό μέρος του ματιού ή πάνω από τον κερατοειδή.

Μια πρόσφατη ερευνητική μελέτη εξέτασε 5.002 περιπτώσεις όγκων του επιπεφυκότα και σημείωσε εξογκώματα με μεγαλύτερη διάμετρο. Τα αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν τα εξογκώματα ήταν πιο πιθανό να είναι καρκινικοί όγκοι. Από τις περιπτώσεις που εξετάστηκαν, το 52 τοις εκατό δεν ήταν καρκινικές, το 18 τοις εκατό ήταν προκαρκινικές και το 30 τοις εκατό ήταν καρκινικές.

Μια προκαρκινική ανάπτυξη σε αυτή την περιοχή ονομάζεται ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία του επιπεφυκότα (CIN). Είναι πιο συνηθισμένο σε ηλικιωμένους και σε άτομα με φτωχό ανοσοποιητικό σύστημα που είχαν εκτεταμένη έκθεση στον ήλιο και τις ακτίνες UV. Η έρευνα δείχνει επίσης ότι ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) είναι ένας παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη CIN.

Η θεραπεία για όγκους του επιπεφυκότα περιλαμβάνει

• χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση προκαρκινικών ή καρκινικών κυττάρων
• κρυοθεραπεία
• τοπική χημειοθεραπεία

Διάγνωση

Επειδή το εξόγκωμα στο βολβό του ματιού σας είναι ένα φυσικό σύμπτωμα, ο οφθαλμίατρος σας θα πρέπει να είναι σε θέση να διαγνώσει τι το προκαλεί απλώς με μια οπτική αξιολόγηση. Εάν ο γιατρός σας δεν είναι σίγουρος ποιο είναι το εξόγκωμα από την εμφάνισή του, κάνει μια βιοψία του ματιού σας και εξετάζει το δείγμα κάτω από μικροσκόπιο.

Αντιμετώπιση του εξογκώματος στον βολβό του ματιού σας

Η θεραπεία για το εξόγκωμα στο βολβό του ματιού σας εξαρτάται εξ ολοκλήρου από την αιτία του εξογκώματος. Εάν είναι μια κοινή αιτία, όπως η μύτη, η θεραπεία περιλαμβάνει συνήθως τη χρήση λιπαντικών οφθαλμικών σταγόνων και τη χρήση γυαλιών ηλίου που προστατεύουν την υπεριώδη ακτινοβολία ενώ βρίσκεστε έξω, ακόμη και τις συννεφιασμένες μέρες.

Εάν το μάτι σας είναι φλεγμονώδες και πρησμένο, ο οφθαλμίατρος σας μπορεί να συνταγογραφήσει ειδικές οφθαλμικές σταγόνες με στεροειδή για να μειώσει το πρήξιμο. Μπορεί επίσης να σας συστήσουν να προμηθευτείτε ειδικούς σκληρούς φακούς επαφής για ξηρά μάτια ή φωτοχρωμικούς φακούς για τα γυαλιά σας, ώστε να σκουραίνουν αυτόματα σε γυαλιά ηλίου όταν περπατάτε έξω.

Η χειρουργική αφαίρεση του εξογκώματος είναι επίσης μια επιλογή, ανάλογα με την αιτία. Στην περίπτωση του CIN ή των όγκων του επιπεφυκότα, μπορεί να χρειαστούν χειρουργική επέμβαση και χημειοθεραπεία. Σε άλλες περιπτώσεις, όπως με τα δερμοειδή των άκρων, οι γιατροί μπορεί να προσπαθήσουν να αποφύγουν τη χειρουργική επέμβαση εκτός εάν είναι απολύτως απαραίτητο.