Αιτίες του επιπέδου ενζύμου του ήπατος GGT φθάνουν 300

Η γ-γλουταμυλλινάση (GGT) είναι ένα ένζυμο που βρίσκεται κυρίως στο ήπαρ, αλλά και στους χολικούς αγωγούς, το πάγκρεας και τα νεφρά. Το GGT διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στη διάσπαση και τη μεταφορά αμινοξέων και πεπτιδίων σε κυτταρικές μεμβράνες. Τα αυξημένα επίπεδα GGT στο αίμα συχνά υποδεικνύουν δυσλειτουργία του ήπατος ή δυσλειτουργία του χολικού αγωγού.

Ένα επίπεδο GGT 300 U/L (μονάδα ανά λίτρο) είναι σημαντικά υψηλότερο από το κανονικό εύρος. Το κανονικό εύρος είναι συνήθως 5-50 U/L σε ενήλικες (αν και συγκεκριμένες περιοχές αναφοράς μπορεί να ποικίλουν ελαφρώς ανάλογα με το εργαστήριο). Ένα τέτοιο υψηλό επίπεδο υποδηλώνει μια υποκείμενη κατάσταση υγείας που απαιτεί έρευνα και διαχείριση.

Τι είναι η γ-γλουταμυλινσάση (GGT);

Η γ-γλουταμυλινλική τρανσφεράση (GGT) είναι ένα ένζυμο που βοηθά στον μεταβολισμό της γλουταθειόνης, ενός σημαντικού αντιοξειδωτικού που βοηθά στην προστασία των κυττάρων από το οξειδωτικό στρες. Αυτό το ένζυμο υπάρχει σε διάφορα όργανα, αλλά οι υψηλότερες συγκεντρώσεις βρίσκονται στο ήπαρ και το χολικό σύστημα. Όταν τα ηπατικά κύτταρα ή τα κύτταρα του χολικού αγωγού είναι κατεστραμμένα, η GGT διαρρέει στην κυκλοφορία του αίματος, προκαλώντας την αύξηση των επιπέδων του.

Κανονικό επίπεδο GGT έναντι αυξημένου επιπέδου GGT:

• Κανονική περιοχή GGT: 5-50 U/L (ποικίλλει ελαφρώς από το εργαστήριο)
• Ήπια ανύψωση: 51-100 U/L
• Μέτρια ανύψωση: 101-300 U/L
• Σοβαρή ανύψωση:> 300 U/L

Ένα επίπεδο GGT 300 U/L πέφτει στο έντονο εύρος ανύψωσης, υποδεικνύοντας σημαντική ηπατική τάση ή ηπατική βλάβη. Ωστόσο, μόνο το GGT δεν είναι ένα οριστικό διαγνωστικό εργαλείο – συχνά μετράται παράλληλα με την ALT (αμινοτρανσφεράση της αλανίνης), την AST (ασπαρτική αμινοτρανσφεράση), την ALP (αλκαλική φωσφατάση) και τη χολερυθρίνη για τον προσδιορισμό της υποκείμενης αιτίας της ηπατικής δυσλειτουργίας.

Αιτίες του επιπέδου ενζύμου του ήπατος GGT φθάνουν 300

Αρκετές ασθένειες και παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν σε επίπεδο GGT 300 ή υψηλότερο, συμπεριλαμβανομένων:

1.

-Μη αλκοολική ηπατική νόσο:

• Ήπια περιπτώσεις: 50-150 U/L
• Μέτριες περιπτώσεις (μη αλκοολική στεατοεπατίτιδα): 150-300 U/L
• Σοβαρές περιπτώσεις (προηγμένη ίνωση, κίρρωση): 300-500 U/L

– αλκοολική ηπατική νόσος:

• Μέτρια χρήση αλκοόλ: 80-200 u/l
• Χρόνια βαριά κατανάλωση αλκοόλ: 200-600 U/L
• Σοβαρή αλκοολική ηπατική νόσο: 600-1000+ U/L

– ηπατίτιδα (ιογενή, αυτοάνοση ή τοξική):

• Οξεία ιογενή ηπατίτιδα (ηπατίτιδα Α, Β, Γ): 100-400 U/L
• Χρόνια ηπατίτιδα b/c: 50-250 u/l
• Αυτοάνοση ηπατίτιδα: 200-600 U/L
• Τοξική ηπατίτιδα (επαγόμενη από φάρμακα ή επαγόμενη από χημική επαγόμενη): 300-800 U/L

– Κίρρωση του ήπατος:

• Πρώιμη κίρρωση του ήπατος: 150-400 U/L
• Προηγμένη κίρρωση ήπατος: 400-1000+ U/L

– Καρκίνος του ήπατος (ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα):

• Τοπικός όγκος: 300-800 U/L
• Μεταστατικός καρκίνος του ήπατος: 800-1500+ U/L

2. Προβλήματα χολικών αγωγών

– Χολική απόφραξη (χολόλιθοι, αυστηρές ή όγκοι):

• Μερική απόφραξη: 300-600 U/L
• Πλήρης απόφραξη: 600-1200+ U/L (συχνά με ALP περισσότερο από 3 φορές υψηλότερο από το κανονικό επίπεδο)

– Πρωτοβάθμια χολανική χολαγγειίτιδα:

• Πρώιμο στάδιο: 200-600 U/L
• Προηγμένη ασθένεια: 600-1500+ U/L

3. Κατανάλωση αλκοόλ

• Μέτρια κατανάλωση αλκοόλ: 50-100 U/L
• Τακτική κατανάλωση αλκοόλ (> 2 ποτά/ημέρα): 100-300 U/L
• Χρόνια κατάχρηση αλκοόλ: 300-700 U/L
• Σοβαρή ηπατική νόσο που σχετίζεται με το αλκοόλ: 700-1500+ U/L

4. Χρησιμοποιώντας φάρμακα

– φάρμακα που προκαλούν ήπια ανύψωση GGT:

Στατίνες, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αντιβιοτικά (π.χ. ερυθρομυκίνη), αντισπασμωδικά (π.χ. φαινυτοΐνη, βαλπροϊκό): 50-200 U/L

– φάρμακα που προκαλούν σοβαρή ανύψωση GGT:

Χρόνια χρήση ηπατοτοξικών φαρμάκων (π.χ. ριφαμπίνη, υψηλής δόσης ακεταμινοφαίνης, χημειοθεραπεία): 300-800 U/L

5. Άλλες ασθένειες

– παγκρεατικές ασθένειες (παγκρεατίτιδα, καρκίνο του παγκρέατος):

• Χρόνια παγκρεατίτιδα: 150-400 U/L
• Καρκίνος παγκρέατος: 300-800 U/L

– καρδιακή νόσο (καρδιακή ανεπάρκεια, ισχαιμική καρδιακή νόσο, έμφραγμα του μυοκαρδίου):

• Σταθερή καρδιακή νόσο: 50-200 U/L
• Σοβαρή συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια: 200-500 U/L

– Διαβήτης και παχυσαρκία (μεταβολικό σύνδρομο):

• Ήπιο μεταβολικό σύνδρομο: 50-150 U/L
• Σοβαρή μεταβολική δυσλειτουργία (διαβήτης + παχυσαρκία + υψηλή χοληστερόλη): 150-300 U/L

Συμπτώματα που σχετίζονται με υψηλά επίπεδα GGT

Ενώ ένα αυξημένο επίπεδο GGT μπορεί να μην προκαλέσει συμπτώματα, συχνά υποδεικνύει υποκείμενη ηπατική νόσο ή χολική νόσο. Τα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Κόπωση και αδυναμία
• Ικτερός
• Σκοτεινά ούρα και χλωμό κόπρανα
• Ναυτία και έμετος
• Κοιλιακός πόνος, ειδικά στο επάνω δεξί τεταρτημόριο

Διάγνωση και θεραπεία

Για να προσδιοριστεί η αιτία του επιπέδου GGT που φτάνει τα 300 ή υψηλότερα, οι γιατροί θα πραγματοποιήσουν εξετάσεις αίματος, δοκιμές απεικόνισης και ενδεχομένως βιοψία ήπατος.

Η προσέγγιση για τη θεραπεία ενός επιπέδου GGT 300 ή υψηλότερου εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία, συμπεριλαμβανομένων των αλλαγών στον τρόπο ζωής, τη θεραπεία των υποκείμενων συνθηκών και την τακτική παρακολούθηση.

Ένα επίπεδο GGT 300 ή υψηλότερο είναι ένα σημαντικά αυξημένο επίπεδο και προτείνει ένα ζήτημα του ήπατος ή του χολικού αγωγού. Ενώ αυτό το επίπεδο δεν παρέχει διάγνωση από μόνη της, είναι ένας βασικός δείκτης ότι απαιτούνται περαιτέρω έρευνες. Η έγκαιρη ανίχνευση και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής – όπως η μείωση της πρόσληψης αλκοόλ, η διατήρηση μιας υγιεινής διατροφής και η διαχείριση της μεταβολικής υγείας – μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά τη λειτουργία του ήπατος. Εάν το επίπεδο GGT σας είναι υψηλό, συμβουλευτείτε έναν επαγγελματία υγειονομικής περίθαλψης για περαιτέρω δοκιμές και κατάλληλη θεραπεία.