Ουσιαστικός Τρόμος

Ποια είναι τα συμπτώματα του ιδιοπαθούς τρόμου;

Οι τρόμοι που σχετίζονται με τον ουσιαστικό τρόμο είναι μικρές, γρήγορες κινήσεις. Μπορεί να τα βιώνετε συνεχώς, συχνά ή περιστασιακά. Και οι δύο πλευρές του σώματός σας μπορεί να επηρεαστούν ή να μην επηρεαστούν εξίσου.

Οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν τρόμο όταν προσπαθούν να κάνουν κάτι, όπως να δένουν τα κορδόνια τους. Αυτοί οι τρόμοι είναι γνωστοί ως τρόμος δράσης. Άλλοι άνθρωποι μπορεί να βιώσουν τρόμο όταν δεν κάνουν τίποτα. Αυτά ονομάζονται τρόμος σε ηρεμία.

Ο τρόμος μπορεί να κυμαίνεται από ελαφρύ έως σοβαρό. Οι τρόμος σας μπορεί να είναι τόσο ασήμαντοι που να μην επηρεάζουν την καθημερινότητά σας ή μπορεί να είναι αρκετά έντονοι ώστε να παρεμποδίζουν τις κανονικές σας δραστηριότητες.

Τα ακόλουθα είναι συμπτώματα ιδιοπαθούς τρόμου σε διάφορα μέρη του σώματος:

• Μπορεί να αισθανθείτε αξιοσημείωτο τρέμουλο στα χέρια ή τα χέρια όταν προσπαθείτε να κάνετε δραστηριότητες με τα χέρια σας.
• Το τρέμουλο στο κεφάλι και το λαιμό μπορεί να κάνει το κεφάλι σας να κουνιέται με κίνηση πάνω-κάτω ή πλάι-πλάι.
• Μέρη του προσώπου σας μπορεί να φαίνονται να συσπώνται, όπως τα βλέφαρά σας.
• Το τρέμουλο στη γλώσσα ή το φωνητικό κουτί μπορεί να κάνει τη φωνή σας να τρέμει όταν μιλάτε.
• Οι τρόμος στον πυρήνα, τα πόδια και τα πόδια σας μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα με την ισορροπία. Μπορούν επίσης να επηρεάσουν το βάδισμά σας (τον τρόπο που περπατάτε).

Ορισμένοι παράγοντες μπορεί να επιδεινώσουν προσωρινά τον τρόμο σας, όπως:

• συναισθηματικό στρες
• κούραση
• Πείνα
• πολύ κρύες ή πολύ ζεστές θερμοκρασίες
• ποτά με καφεΐνη
• καπνίζοντας τσιγάρα

Τι προκαλεί τον ιδιοπαθή τρόμο;

Ο τρόμος μπορεί να προκληθεί από κατάχρηση αλκοόλ, υπερδραστήριο θυρεοειδή ή εγκεφαλικό. Μπορούν επίσης να προκληθούν από μια ποικιλία νευρολογικών καταστάσεων. Αλλά αυτοί οι τρόμοι δεν χαρακτηρίζονται ως ουσιαστικοί τρόμοι.

Η ακριβής αιτία του βασικού τρόμου είναι άγνωστη. Οι επιστήμονες δεν έχουν βρει καμία απολύτως γενετική ή περιβαλλοντική αιτία και κανένα κυτταρικό ελάττωμα δεν έχει συνδεθεί με την πάθηση.

Ωστόσο, πρόσφατη έρευνα υποδηλώνει ότι ο ουσιαστικός τρόμος μπορεί να προκληθεί από αλλαγές σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Νευρολογικών Διαταραχών και Εγκεφαλικού (NINDS). Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες ιατρικές καταστάσεις, η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για ιδιοπαθή τρόμο;

Οι άνθρωποι διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν ιδιοπαθή τρόμο εάν είναι άνω των 40 ετών.

Η γενετική μπορεί επίσης να επηρεάσει τον κίνδυνο. Ο βασικός τρόμος μπορεί να είναι κληρονομικός, αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε άτομα που δεν έχουν οικογενειακό ιστορικό της πάθησης.

Όταν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό ιδιοπαθούς τρόμου, μερικές φορές είναι μια κατάσταση που ονομάζεται οικογενειακός τρόμος. Με τον οικογενειακό τρόμο, το παιδί σας έχει α 50 τοις εκατό πιθανότητα να αναπτύξετε ιδιοπαθή τρόμο εάν ζείτε ήδη με αυτόν.

Πώς γίνεται η διάγνωση του ιδιοπαθούς τρόμου;

Οι γιατροί διαγιγνώσκουν τον ιδιοπαθή τρόμο παρατηρώντας τους τρόμους και αποκλείοντας άλλες αιτίες. Ο γιατρός σας μπορεί να εκτελέσει μια φυσική εξέταση για να αξιολογήσει τον τρόμο σας.

Μπορεί επίσης να κάνουν απεικονιστικές εξετάσεις για να προσδιορίσουν εάν έχετε μια υποκείμενη πάθηση που προκαλεί τον τρόμο σας, όπως ένα εγκεφαλικό επεισόδιο ή έναν όγκο. Αυτές οι εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν αξονική τομογραφία και μαγνητική τομογραφία.

Είναι θεραπεύσιμος ο ιδιοπαθής τρόμος;

Δεν υπάρχει θεραπεία για τον ιδιοπαθή τρόμο, αλλά η εξέλιξη των συμπτωμάτων είναι σταδιακή και αργή. Υπάρχουν επίσης θεραπείες που μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων σας. Μπορεί να μην χρειάζεστε θεραπεία εάν τα συμπτώματά σας είναι ήπια.

Ο γιατρός σας θα σας συστήσει θεραπεία εάν τα συμπτώματά σας είναι σοβαρά και παρεμποδίζουν τις κανονικές σας δραστηριότητες. Οι επιλογές θεραπείας περιλαμβάνουν:

Φάρμακα

Τα φάρμακα για τον ιδιοπαθή τρόμο περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• β-αναστολείς όπως η προπρανολόλη, που αποτρέπουν τον τρόμο

• φάρμακα για την αρτηριακή πίεση όπως η φλουναριζίνη

• αντισπασμωδικά φάρμακα όπως η πριμιδόνη, η οποία μπορεί να λειτουργήσει για να μειώσει τη διεγερσιμότητα των νευρικών κυττάρων

• ήπια ηρεμιστικά όπως η αλπραζολάμη

Θεραπείες

Μπορείτε να πάτε σε φυσικοθεραπεία για να βελτιώσετε τον συντονισμό και τον έλεγχο των μυών. Οι ενέσεις Botox μπορούν επίσης να γίνουν στα χέρια σας για να αποδυναμώσουν τους μύες και να ελαχιστοποιήσουν ή να σταματήσουν το κούνημα.

Χειρουργική επέμβαση

Η χειρουργική επέμβαση πραγματοποιείται όταν άλλες θεραπείες αποτυγχάνουν να προσφέρουν ανακούφιση. Είναι η τελευταία λύση. Οι χειρουργικές επιλογές περιλαμβάνουν τη βαθιά διέγερση του εγκεφάλου και τη στερεοτακτική ακτινοχειρουργική.

Με τη βαθιά διέγερση του εγκεφάλου, τοποθετούνται μικρά ηλεκτρόδια στην περιοχή του εγκεφάλου σας που ελέγχει την κίνηση. Αυτά τα ηλεκτρόδια μπλοκάρουν τα νευρικά σήματα που προκαλούν τρόμο.

Με τη στερεοτακτική ακτινοχειρουργική, οι ακτινογραφίες υψηλής ισχύος εντοπίζονται σε μια μικρή περιοχή του εγκεφάλου για τη διόρθωση του τρόμου.

Ποιες είναι οι προοπτικές για τα άτομα με ιδιοπαθή τρόμο;

Πολλοί άνθρωποι με ιδιοπαθή τρόμο ζουν φυσιολογικές ζωές. Η διάσημη ηθοποιός Katharine Hepburn έκανε μια επιτυχημένη καριέρα παρά το ουσιαστικό τρόμο που επηρέασε το κεφάλι και τη φωνή της.

Η σοβαρότητα του τρόμου σας μπορεί να παραμείνει σχετικά ίδια ή μπορεί να επιδεινωθεί με την πάροδο του χρόνου. Ο τρόμος μπορεί επίσης να εξαπλωθεί σε άλλες περιοχές του σώματός σας.

Ίσως χρειαστεί να κάνετε κάποιες προσαρμογές εάν οι τρόμοι σας είναι έντονοι. Αυτές οι αλλαγές μπορεί να περιλαμβάνουν:

• φορώντας slip-on παπούτσια
• χρησιμοποιώντας ένα κουμπιά για να στερεώσετε κουμπιά
• χρησιμοποιώντας καλαμάκια για να πιείτε από φλιτζάνια
• χρησιμοποιώντας ηλεκτρικό ξυράφι αντί για χειροκίνητο ξυράφι

Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι τα άτομα με ιδιοπαθή τρόμο έχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν νόσο του Πάρκινσον ή αισθητηριακά προβλήματα, όπως απώλεια όσφρησης ή ακοής. Ωστόσο, αυτές οι ενώσεις εξακολουθούν να διερευνώνται.