Αιτίες και θεραπείες για τον πόνο στη φτέρνα στα παιδιά

Ο πόνος στη φτέρνα είναι κοινός στα παιδιά. Αν και συνήθως δεν είναι σοβαρό, συνιστάται η σωστή διάγνωση και η έγκαιρη θεραπεία.

Εάν το παιδί σας έρθει σε εσάς με παράπονα για πόνο στη φτέρνα, ευαισθησία στο πίσω μέρος του ποδιού ή στον αστράγαλο ή κουτσαίνει ή περπατά στα δάχτυλα των ποδιών του, μπορεί να έχει τραυματισμό όπως τενοντίτιδα του Αχιλλέα ή νόσο του Sever.

Οι τραυματισμοί της φτέρνας και του ποδιού μπορεί να αναπτυχθούν σταδιακά με την πάροδο του χρόνου και είναι συνήθως αποτέλεσμα υπερβολικής χρήσης. Πολλά παιδιά ασχολούνται με ανταγωνιστικά αθλήματα με αυστηρά προγράμματα προπόνησης. Οι τραυματισμοί από υπερβολική χρήση είναι συνηθισμένοι αλλά συνήθως επιλύονται με ανάπαυση και συντηρητικά μέτρα.

Η θεραπεία είναι σημαντική, καθώς η παράβλεψη των συμπτωμάτων μπορεί να οδηγήσει σε πιο σοβαρό τραυματισμό και χρόνιο πόνο.

Ακολουθούν μερικές διαφορετικές αιτίες πόνου στη φτέρνα και πώς μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να θεραπευτεί.

Ο Αμερικανός Οικογενειακός Ιατρός αναγνωρίζει την αποφυσίτιδα της πτέρνας ως την πιο κοινή αιτία πόνου στη φτέρνα σε αθλητές ηλικίας 5 έως 11 ετών.

Είναι ένας τραυματισμός υπερβολικής χρήσης που προκαλείται από επαναλαμβανόμενο μικροτραύμα κατά τη διάρκεια αθλητικών ή τρεξίματος. Πιστεύεται ότι οφείλεται στο τράβηγμα του αχίλλειου τένοντα στο αναπτυσσόμενο οστό της φτέρνας. Οι αιτίες περιλαμβάνουν το τρέξιμο ή το άλμα και συνήθως παρατηρείται σε αθλητές μπάσκετ, ποδοσφαίρου και στίβου.

Νεαρά κορίτσια που πηδάνε σχοινί κινδυνεύουν επίσης να πάθουν αποφυσίτιδα της πτέρνας. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στο πίσω μέρος της φτέρνας και ευαισθησία όταν πιέζετε το πίσω μέρος του ποδιού. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί ζέστη και πρήξιμο.

Θεραπεία

Η θεραπεία περιλαμβάνει γλάσο, τέντωμα των μυών της γάμπας και παυσίπονα όπως ακεταμινοφαίνη ή ιβουπροφαίνη. Τα ανυψωτικά φτέρνας με μαξιλάρια μπορούν να χρησιμοποιηθούν προσωρινά για να βοηθήσουν στην ανακούφιση του πόνου.

Τα συμπτώματα συνήθως υποχωρούν μέσα σε μερικές εβδομάδες και το παιδί μπορεί να επιστρέψει στον αθλητισμό μέσα σε τρεις έως έξι εβδομάδες.

Η αχίλλειος τενοντίτιδα μπορεί να εμφανιστεί στα παιδιά, συχνά μετά από ξαφνική αύξηση της δραστηριότητας.

Μπορεί να εντοπιστεί λίγες εβδομάδες σε μια νέα αθλητική σεζόν και τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στη φτέρνα ή στο πίσω μέρος του ποδιού. Ο Αχίλλειος τένοντας συνδέει τους δύο μύες της γάμπας στο οστό της φτέρνας και βοηθά στην ώθηση του ποδιού προς τα εμπρός κατά το περπάτημα ή το τρέξιμο.

Όταν έχει φλεγμονή, μπορεί να προκαλέσει πόνο, πρήξιμο, ζέστη και δυσκολία στο περπάτημα. Ο πόνος μπορεί να ξεκινήσει ήπιος και σταδιακά να επιδεινωθεί. Τα παιδιά που κάνουν επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες όπως τρέξιμο, άλμα ή περιστροφή, όπως μπασκετμπολίστες και χορευτές, μπορεί να αναπτύξουν τενοντίτιδα του Αχιλλέα.

Θεραπεία

Η θεραπεία περιλαμβάνει ανάπαυση, πάγο, συμπίεση και ανύψωση. Η χρήση ελαστικού περιτυλίγματος ή ταινίας για να διατηρήσετε το πρήξιμο και να υποστηρίξετε τον τένοντα κατά την αρχική περίοδο φλεγμονής μπορεί να βοηθήσει.

Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα όπως η ιβουπροφαίνη μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του πόνου και του οιδήματος. Οι ασκήσεις διατάσεων για τους μύες του αστραγάλου και της γάμπας μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην αποκατάσταση και να ελαχιστοποιήσουν τον εκ νέου τραυματισμό.

Είναι σημαντικό για το παιδί σας να φοράει σωστά παπούτσια με καλή υποστήριξη για να αποτρέψει την αδικαιολόγητη πίεση στον τένοντα. Η έγκαιρη θεραπεία και η αποφυγή επιβαρυντικών δραστηριοτήτων είναι καλύτερο μέχρι να υποχωρήσει πλήρως ο πόνος.

Χωρίς θεραπεία, η τενοντίτιδα του Αχίλλειου μπορεί να μετατραπεί σε χρόνια πάθηση και να συνεχίσει να προκαλεί πόνο κατά τις καθημερινές δραστηριότητες όπως το περπάτημα.

Η πελματιαία απονευρωσίτιδα είναι ένας τραυματισμός υπερβολικής χρήσης που περιλαμβάνει ερεθισμό της πελματιαίας περιτονίας, της παχιάς ζώνης συνδετικού ιστού που εκτείνεται κατά μήκος της καμάρας από τη φτέρνα έως το μπροστινό μέρος του ποδιού.

Μπορεί να εμφανιστεί σε άτομα όλων των ηλικιών, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• πόνος στο κάτω μέρος του ποδιού κοντά στη φτέρνα
• δυσκολία στο περπάτημα
• ευαισθησία ή σφίξιμο κατά μήκος της καμάρας του ποδιού

Συνήθως είναι χειρότερο το πρωί και βελτιώνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Παρόμοια με την τενοντίτιδα του Αχίλλειου, τα συμπτώματα συνήθως ξεκινούν ήπια και επιδεινώνονται με την πάροδο του χρόνου. Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:

• ξαφνική αύξηση της δραστηριότητας
• αθλήματα που περιλαμβάνουν τρέξιμο ή άλμα
• φορώντας παπούτσια που είναι φθαρμένα ή έχουν κακή στήριξη
• δραστηριότητες που περιλαμβάνουν πολύ ορθοστασία

Θεραπεία

Η θεραπεία περιλαμβάνει ανάπαυση, πάγο, συμπίεση, μασάζ και ανύψωση. Όταν εμφανιστούν συμπτώματα, τα παιδιά θα πρέπει να αποφεύγουν να κάνουν δραστηριότητες όπως το τρέξιμο ή το άλμα και να απέχουν από μεγάλους περιπάτους και παρατεταμένες περιόδους ορθοστασίας.

Το πάγωμα της περιοχής θα βοηθήσει στη μείωση της φλεγμονής και τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του πόνου. Η κύλιση μιας μπάλας του τένις κατά μήκος της καμάρας του ποδιού μπορεί να σας βοηθήσει να κάνετε μασάζ στην περιοχή και να αυξήσετε την κυκλοφορία, οδηγώντας σε ταχύτερη επούλωση.

Μερικές φορές, συνιστώνται ειδικά ορθωτικά παπούτσια για την αποφυγή επανεμφάνισης. Μπορεί επίσης να βοηθήσει το δέσιμο του ποδιού σε σχήμα οκτώ.

Τα παιδιά που παίζουν σκληρά ή ασχολούνται με αθλήματα υψηλής πρόσκρουσης μπορεί επίσης να διατρέχουν κίνδυνο κατάγματος φτέρνας ή ποδιού. Αν και σπάνια, μπορεί να εμφανιστούν κατάγματα στη φτέρνα μετά από πτώση ή ξαφνική πρόσκρουση.

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• έντονος πόνος
• πρήξιμο
• μώλωπες
• αδυναμία να βάλει βάρος στο προσβεβλημένο πόδι

Ένα άρθρο στο Journal of Bone and Joint Surgery που διερεύνησε τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των καταγμάτων της πτέρνας στα παιδιά ανέφερε ότι η συντηρητική αντιμετώπιση σχεδόν όλων των μορφών καταγμάτων πτέρνας στα παιδιά οδηγεί σε θετικά μακροπρόθεσμα αποτελέσματα.

Θεραπεία

Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει πάγο, ανάπαυση, ακινητοποίηση με χρήση γύψου ή νάρθηκα και φάρμακα για τον πόνο. Τα παιδιά πρέπει να αποφεύγουν τη συμμετοχή σε δραστηριότητες ή αθλήματα έως ότου το οστό επουλωθεί πλήρως.

Η φυσικοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει κατά τη διάρκεια και μετά τη διαδικασία επούλωσης και να βοηθήσει στη σταδιακή επιστροφή στη δραστηριότητα. Είναι σημαντικό να αξιολογηθεί από έναν ιατρό για να διαπιστωθεί εάν πρόκειται για κάταγμα ή εάν ο πόνος οφείλεται σε άλλη αιτία που απαιτεί διαφορετική θεραπεία.

Τα σύνθετα κατάγματα μπορεί να απαιτούν χειρουργική επέμβαση, αλλά αυτό συμβαίνει σπάνια στα παιδιά.

Να συμβουλεύεστε πάντα έναν γιατρό σχετικά με τον πόνο στη φτέρνα του παιδιού σας. Αν και οι περισσότεροι πόνοι στη φτέρνα υποχωρούν με συντηρητικά μέτρα όπως η ανάπαυση, ο πάγος, η συμπίεση και η ανύψωση, ο παρατεταμένος πόνος στη φτέρνα μπορεί να υποδεικνύει κάτι πιο σοβαρό.

Ο πόνος που δεν σχετίζεται με τη δραστηριότητα μπορεί να προκληθεί από όγκους, λοίμωξη ή συγγενή προβλήματα. Ενθαρρύνετε το παιδί σας να λάβει τα ακόλουθα προληπτικά μέτρα για την πρόληψη του πόνου στη φτέρνα:

• φοράτε πάντα σωστά παπούτσια
• Μην παραλείπετε ποτέ ασκήσεις προθέρμανσης ή χαλάρωσης
• κάντε ασκήσεις διατάσεων και ενδυνάμωσης για τις γάμπες
• παραμείνετε σε φόρμα όλο το χρόνο για να αποφύγετε τραυματισμούς από υπερβολική χρήση στην αρχή μιας αθλητικής σεζόν

Μετά από μια σωστή αξιολόγηση από έναν επαγγελματία, ο πόνος στη φτέρνα μπορεί εύκολα να αντιμετωπιστεί στο σπίτι.

Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, μπορεί να αντιμετωπίσουν διάφορους πόνους και καταπονήσεις. Είναι δουλειά σας ως γονιός να ενθαρρύνετε την ξεκούραση, τη θεραπεία και την ανάρρωση.

Αν και ο αθλητισμός και η σωματική δραστηριότητα έχουν πολλά θετικά οφέλη, μπορεί να συμβούν τραυματισμοί. Το να παίζετε μέσα από τον πόνο δεν είναι πάντα η καλύτερη λύση όταν πρόκειται για τραυματισμούς στη φτέρνα.