
Όταν είπα σε όλους ότι ήμουν σε ανάρρωση από το αλκοόλ, πολλοί άνθρωποι στη ζωή μου σοκαρίστηκαν. Σε πολλούς, η χρήση αλκοόλ μου φαινόταν αρκετά φυσιολογική, και υποθέτω ότι εκεί έγκειται το πρόβλημα.
Δεν ήμουν κάποιος που θα έπινε τεράστιες ποσότητες και θα μπορούσα να ζήσω χωρίς ποτό. Ήμουν τυπικός πότης του Σαββατοκύριακου, αλλά σχεδόν πάντα το παράκανα. Έπινα εύκολα τρία με έξι μπουκάλια κρασί ο ίδιος από Παρασκευή έως Κυριακή.
Αλλά μετά, αυτό το μοτίβο άρχισε να αιμορραγεί μέσα στην εβδομάδα, επίσης. Έγιναν 4 μέρες κρασί την εβδομάδα, μετά 5, μέχρι που ήταν σχεδόν όλες. Παρατηρούσα επίσης πώς αυτό άλλαζε το ποιος ήμουν ως άτομο. Πέρασα το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου μου με το hangover. Έχασα όλο μου το κίνητρο.
Η συγγραφική μου καριέρα ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτη σε αυτό το σημείο. Το ποτό τροφοδότησε το άγχος και την αυτολύπησή μου, με αποτέλεσμα να πίνω περισσότερο. Νόμιζα ότι ήπια, γιατί δεν μπορούσα να γράψω. Αλλά έμαθα μόνο αφού σταμάτησα να πίνω ότι δεν μπορούσα να γράψω επειδή έπινα.
Το πιο ανησυχητικό ήταν ότι γινόμουν όλο και πιο θυμωμένος και προκαλούσα περισσότερες διαφωνίες με τον πλέον σύζυγό μου. Ήξερα ότι αν συνέχιζα να πίνω, η σχέση μας δεν θα επιβίωνε. Αλλά, και πάλι, κανείς δεν πίστευε ότι είχα πρόβλημα λόγω του πόσο κανονικοποιημένο είναι το περιστασιακό ποτό.
Όλοι πίνουν λίγο πολύ κρασί και φωνάζουν στον σύντροφό τους, σωστά; Λοιπόν, ίσως δεν θα έπρεπε.
Το ποτήρι ήρθε την ημέρα του γάμου μου, όταν ήπια πάρα πολύ, έχοντας μόλις φάει όλη μέρα. Έκανα την απόλυτη κοροϊδία και άρχισα να ουρλιάζω στον νέο μου σύζυγο μπροστά στους πιο στενούς μας φίλους. Την επόμενη μέρα, με έβαλε να υποσχεθώ ότι θα σταματήσω να πίνω. Ωστόσο, ώρες πριν, είχα ήδη κατεβάσει ένα πρόγραμμα παρακολούθησης νηφαλιότητας.
Αυτό ήταν πριν από 2 χρόνια, και κάθε χρόνο στην επέτειο του γάμου μας, ανανεώνω την υπόσχεσή μου σε αυτόν και σε μένα.
Πώς ορίζετε τη νηφαλιότητα;
Για μένα, νηφαλιότητα είναι η πλήρης αποχή από το αλκοόλ. Είναι ο μόνος τρόπος για μένα. Δοκίμασα μέτρο και έχω μόνο ένα ζευγάρι κάθε τόσο, αλλά αυτό δεν λειτουργεί για μένα.
Επίσης, αποφεύγω τα ποτά που μυρίζουν και έχουν γεύση αλκοόλ, γιατί μπορεί να με πυροδοτήσουν.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο πράγμα που έχετε μάθει για τον εαυτό σας στην ανάκαμψη;
Το μεγαλύτερο πράγμα που έχω μάθει για τον εαυτό μου στην ανάκαμψη είναι ότι στην πραγματικότητα είμαι εσωστρεφής. Πάντα πίστευα ότι ήμουν μια μεγάλη εξωστρεφής εξωστρεφής που ήταν η ζωή του πάρτι και μου άρεσε ο χορός και οι φωνές, αλλά αποδεικνύεται ότι αυτό ήταν το ποτό.
Τώρα που είμαι νηφάλιος, προτιμώ πολύ να βλέπω ανθρώπους σε μικρές ομάδες και να χαλαρώνω με ένα υπέροχο φλιτζάνι τσάι.
Υπήρχε κάποιο στοιχείο ανάκαμψης που ήταν πιο δύσκολο από όσο περίμενες;
Ως γυναίκα που δεν μπορεί να κάνει παιδιά, ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να με ρωτούν συνεχώς αν δεν έπινα επειδή ήμουν έγκυος. Είναι μια τόσο αναίσθητη υπόθεση – για να μην αναφέρουμε μια που μπορεί πραγματικά να βλάψει.


Matt (40): 2 χρόνια στην ανάκαμψη

Νικ (36): 4 χρόνια σε ανάκαμψη

Catherine (39): 4 χρόνια σε ανάκαμψη
Υπήρχε κάποιο στοιχείο ανάκαμψης που αποδείχτηκε ευκολότερο από όσο περίμενες;
Νόμιζα ότι θα δυσκολευόμουν πραγματικά να συνεχίσω να κάνω παρέα με φίλους και να διασκεδάζω χωρίς το ποτό. Αλλά κατέληξα να περάσω ακόμα καλύτερα. Ήμουν πιο παρών στις συζητήσεις και θυμόμουν όλα όσα συνέβαιναν. Με έκανε καλύτερο φίλο.
Υπήρχε κάποια δημοφιλής προσέγγιση ή στρατηγική που τελικά δεν ήταν χρήσιμη για εσάς;
Πραγματικά δεν είμαι οπαδός των Ανώνυμων Αλκοολικών (ΑΑ), καθώς το βρίσκω αρκετά μισογυνιστικό και προνομιούχο στην πεποίθησή του ότι πρέπει να παραδοθούμε και να παραδοθούμε σε κάτι μεγαλύτερο από εμάς προτού μπορέσουμε να συνέλθουμε.
Ως γυναίκα με ειδικές ανάγκες, το κάνω αυτό σε όλη μου τη ζωή. Ξέρω όμως ότι βοηθάει τόσους πολλούς άλλους, οπότε δεν θα το αφαιρέσω.
Αν μπορούσατε να πείτε στον εαυτό σας πριν από την αποκατάσταση ένα πράγμα, ποιο θα ήταν αυτό;
Ότι 2 χρόνια αφότου γίνεις νηφάλιος, θα έχεις χαράξει μια καταπληκτική ζωή για τον εαυτό σου. Θα είναι όλα όσα έχετε ονειρευτεί ποτέ.
Η Rachel Charlton-Dailey είναι μια ανεξάρτητη δημοσιογράφος που εστιάζει στην υγεία και την αναπηρία. Η δουλειά τους έχει παρουσιαστεί στα Verywell, Huffpost και Business Insider. Είναι επίσης ιδρύτρια του The Unwritten, μιας έκδοσης για άτομα με ειδικές ανάγκες, από άτομα με ειδικές ανάγκες. Όταν δεν γράφουν, μπορούν να βρεθούν να περπατούν το dachshund τους, Rusty.
Discussion about this post