Οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι αν ο ιός είναι ζωντανός ή όχι. Σε γενικές γραμμές, οι επιστήμονες χρησιμοποιούν μια λίστα κριτηρίων για να προσδιορίσουν εάν κάτι είναι ζωντανό ή μη ζωντανό. Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά των ζωντανών πραγμάτων και ας δούμε αν οι ιοί έχουν επίσης αυτά τα χαρακτηριστικά ή όχι.
Τα ζωντανά πράγματα έχουν κύτταρα. Οι ιοί δεν έχουν κύτταρα. Οι ιοί έχουν μια πρωτεϊνική επικάλυψη που προστατεύει το γενετικό τους υλικό (είτε DNA είτε RNA). Όμως οι ιοί δεν έχουν κυτταρική μεμβράνη ή άλλα οργανίδια (για παράδειγμα, ριβοσώματα ή μιτοχόνδρια) που έχουν τα κύτταρα.
Τα ζωντανά πράγματα αναπαράγονται. Γενικά, τα κύτταρα αναπαράγονται δημιουργώντας ένα αντίγραφο του DNA τους. Σε αντίθεση με τα κύτταρα, οι ιοί δεν διαθέτουν τα εργαλεία για να δημιουργήσουν ένα αντίγραφο του DNA τους. Όμως, οι ιοί έχουν βρει άλλους τρόπους δημιουργίας νέων ιών. Οι ιοί αντιγράφονται εισάγοντας γενετικό υλικό ιού σε ένα κύτταρο ξενιστή. Αυτή η διαδικασία αναγκάζει το κύτταρο να δημιουργήσει ένα αντίγραφο του ιού DNA, δημιουργώντας περισσότερους ιούς.
Πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι αν και οι ιοί μπορούν να χρησιμοποιήσουν άλλα κύτταρα για να αναπαραχθούν, οι ιοί εξακολουθούν να μην θεωρούνται ζωντανοί υπό αυτά τα κριτήρια. Ο λόγος είναι ότι οι ιοί δεν έχουν τα εργαλεία για να αναπαράγουν το γενετικό τους υλικό.
Πιο πρόσφατα, οι επιστήμονες ανακάλυψαν έναν νέο τύπο ιού, που ονομάζεται μιμητικός ιός. Αυτοί οι ιοί περιέχουν τα εργαλεία για τη δημιουργία αντιγράφου του DNA του. Αυτό το εύρημα υποδηλώνει ότι ορισμένοι τύποι ιών μπορεί στην πραγματικότητα να είναι ζωντανό.
Τα ζωντανά πράγματα χρησιμοποιούν ενέργεια. Εκτός από ένα κύτταρο ξενιστή, οι ιοί δεν χρησιμοποιούν καμία ενέργεια. Οι ιοί ενεργοποιούνται μόνο όταν έρχονται σε επαφή με ένα κύτταρο ξενιστή. Μόλις ενεργοποιηθούν, χρησιμοποιούν την ενέργεια και τα εργαλεία του κυττάρου ξενιστή για να κάνουν περισσότερους ιούς.
Επειδή οι ιοί δεν χρησιμοποιούν τη δική τους ενέργεια, ορισμένοι επιστήμονες δεν τους θεωρούν ζωντανό. Ωστόσο, αυτή είναι μια περίεργη διάκριση, επειδή ορισμένα βακτήρια βασίζονται στην ενέργεια από τον ξενιστή τους, και όμως θεωρούνται ζωντανό πράγμα. Αυτοί οι τύποι βακτηρίων ονομάζονται υποχρεωτικά ενδοκυτταρικά παράσιτα.
Τα έμβια πράγματα ανταποκρίνονται στο περιβάλλον τους. Το κατά πόσον οι ιοί ανταποκρίνονται πραγματικά στο περιβάλλον είναι θέμα συζήτησης. Οι ιοί αλληλεπιδρούν με τα κύτταρα που μολύνουν, αλλά το μεγαλύτερο μέρος αυτής της αλληλεπίδρασης βασίζεται απλώς στην ανατομία του ιού. Για παράδειγμα, οι ιοί συνδέονται με υποδοχείς στα κύτταρα, εγχέουν το γενετικό τους υλικό στο κύτταρο και μπορούν να εξελιχθούν με την πάροδο του χρόνου (εντός ενός οργανισμού).
Τα ζωντανά κύτταρα και οι οργανισμοί έχουν επίσης αυτές τις αλληλεπιδράσεις. Τα κύτταρα συνδέονται με άλλα κύτταρα, οι οργανισμοί περνούν γενετικό υλικό και εξελίσσονται με την πάροδο του χρόνου, αλλά αυτές οι δράσεις είναι πολύ πιο δραστικές στους περισσότερους οργανισμούς. Στους ιούς, καμία από αυτές τις ενέργειες δεν είναι ενεργές διεργασίες, συμβαίνουν απλά με βάση τη χημική σύνθεση του ιού και το περιβάλλον.
Ποια είναι η τελική απάντηση;
Όταν οι επιστήμονες εφαρμόζουν αυτήν τη λίστα κριτηρίων για να προσδιορίσουν εάν ένας ιός είναι ζωντανό ή όχι, η απάντηση παραμένει ασαφής. Εξαιτίας αυτού, συνεχίζεται η συζήτηση για το εάν οι ιοί είναι ζωντανά ή μη ζώντα. Καθώς η κατανόηση των ιών συνεχίζει να αναπτύσσεται, οι επιστήμονες ενδέχεται τελικά να καταλήξουν σε τελική απόφαση σχετικά με αυτό το ζήτημα.
Εάν οι ιοί δεν είναι ζωντανό, πώς μπορούμε να τους καταστρέψουμε;
Ανεξάρτητα από το ποια πλευρά της συζήτησης μπορεί να είστε, γνωρίζουμε ότι οι ιοί μπορούν να απενεργοποιηθούν. Μόλις οι ιοί είναι ανενεργοί, δεν μπορούν να μολύνουν ένα κύτταρο ξενιστή.
Υπάρχουν δύο τύποι ιών: αυτοί με εξωτερικό περίβλημα λιπιδίων και εκείνοι που έχουν πρωτεϊνική επικάλυψη που ονομάζεται καψίδιο. Για τους ιούς που έχουν ένα κέλυφος λιπιδίων, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κοινό σαπούνι για να διαλύσετε την εξωτερική επικάλυψη και να απενεργοποιήσετε τον ιό. Τα υπόλοιπα μέρη των ιών μπορούν στη συνέχεια να ξεπλυθούν και να είναι ακίνδυνα. Το σπουδαίο είναι ότι χρειάζονται μόνο 20 δευτερόλεπτα πλήρους πλύσης χεριών με σαπούνι και νερό για να γίνει αυτό. Ο ιός που προκαλεί COVID-19 έχει ένα κέλυφος λιπιδίων, ώστε να μπορεί να απενεργοποιηθεί χρησιμοποιώντας σαπούνι.
Οι ιοί με επικαλύψεις πρωτεϊνών, όπως οι ρινοϊοί και οι αδενοϊοί που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα, δεν απενεργοποιούνται με σαπούνι, αλλά εξακολουθούν να αποσπώνται από το δέρμα και τις επιφάνειές μας, και στη συνέχεια μπορούν να πλυθούν στον νεροχύτη. Αυτός είναι και ο λόγος που το πλύσιμο των χεριών σας με σαπούνι και νερό είναι καλύτερο από τη χρήση απολυμαντικού χεριών. Τα απολυμαντικά χεριών δεν έχουν το ίδιο αποτέλεσμα με την απομάκρυνση των ιών από το δέρμα μας, έτσι ώστε να μπορούν να ξεπλυθούν στο νεροχύτη.
.
Discussion about this post