Μάθετε περισσότερα για τη ΔΕΠΥ συνδυασμένου τύπου

Η ΔΕΠΥ τείνει να εμφανίζεται ως κυρίως απρόσεκτη ή κυρίως υπερκινητική-παρορμητική. Όταν κάποιος έχει έξι ή περισσότερα συμπτώματα από κάθε τύπο, έχει συνδυασμένο τύπο ΔΕΠΥ.

Συμπτώματα απροσεξίας

Παραδείγματα συμπτωμάτων απροσεξίας περιλαμβάνουν:

• δυσκολεύεται να ακολουθήσει τις οδηγίες
• φαίνεται να μην ακούει όταν του μιλάνε
• μπερδεύονται εύκολα
• αφηρημάδα ή αδυναμία προσοχής
• αποσπάται εύκολα η προσοχή
• δυσκολεύονται να διεκπεραιώσουν εργασίες ή εργασίες
• χάνοντας ή ξεχνάμε πράγματα ή γεγονότα

Διαβάστε περισσότερα: Κατανόηση του τύπου απροσεξίας »

Συμπτώματα υπερκινητικότητας και παρορμητικότητας

Τα πιο κοινά συμπτώματα υπερκινητικότητας και παρορμητικότητας περιλαμβάνουν:

• ταράζω ή στριμώχνομαι
• αδυνατώντας να μείνουμε καθισμένοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα
• μιλώντας ασταμάτητα
• πηδώντας γύρω από ένα δωμάτιο
• λέγοντας ακατάλληλα πράγματα χωρίς σκέψη
• να είσαι ανυπόμονος ή αγενής
• διακόπτοντας ή παρεμβαίνοντας σε συνομιλίες άλλων ανθρώπων
• δυσκολεύομαι να περιμένω τη σειρά σου

Ένα άτομο με ΔΕΠΥ συνδυασμένου τύπου θα εμφανίσει έξι ή περισσότερα από αυτά τα σημάδια και έξι ή περισσότερα σημάδια απροσεξίας.

Η προκλητική διαταραχή της αντίθεσης (ΑΔΔ) είναι όταν το παιδί ή ο έφηβός σας εμφανίζει ένα μοτίβο αντίθεσης προς εσάς ή προς μια φιγούρα εξουσίας. Περίπου το 40 τοις εκατό των παιδιών με ΔΕΠΥ αναπτύσσουν ΔΑΔ. Οι συμπεριφορές μπορεί να σχετίζονται με τον τύπο ADHD υπερκινητικότητας ή παρορμητικότητας. Μπορεί επίσης να είναι το πώς τα παιδιά αντιμετωπίζουν την απογοήτευση ή το συναισθηματικό στρες από τη ΔΕΠΥ.

Το ODD εμφανίζεται συνήθως ως μοτίβο:

• θυμός
• ευερέθιστο
• ξεσπάσματα
• περιφρόνηση

Ένα παιδί με ΔΑΔ μπορεί επίσης να εμφανίζει μια εριστική προσωπικότητα ή να εμπλέκεται σκόπιμα σε ενοχλητικές συμπεριφορές. Η συμπεριφορική θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της ODD.

Αιτίες

Τα αίτια της ΔΕΠΥ είναι πιθανώς τα ίδια για όλους τους τύπους, αλλά η επιστήμη δεν έχει βρει αιτία για τη ΔΕΠΥ. Ωστόσο, ορισμένες μελέτες έχουν βρει αρκετούς πιθανούς παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν τον κίνδυνο ενός ατόμου να αναπτύξει ΔΕΠΥ. Για παράδειγμα, περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορεί να παίζουν ρόλο.

Διαβάστε περισσότερα: Η ΔΕΠΥ είναι γενετική; »

Παράγοντες κινδύνου

Οι παράγοντες κινδύνου για όλους τους υποτύπους ΔΕΠΥ περιλαμβάνουν:

• Κληρονομικά γονίδια: Ενας μελέτη διαπίστωσε ότι η ΔΕΠΥ μπορεί να εμφανίζεται σε οικογένειες. Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο JAMA Ψυχιατρική δείχνει ότι πολλά γονίδια μπορεί να κάνουν τους ανθρώπους πιο πιθανό να αναπτύξουν ΔΕΠΥ.
• Περιβαλλοντικοί παράγοντες κατά τη βρεφική ή εγκυμοσύνη: Η έκθεση σε τοξίνες όπως ο μόλυβδος μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο του παιδιού για ΔΕΠΥ.
• Εγκεφαλική βλάβη: Ένας μικρός αριθμός παιδιών που υφίστανται μια τραυματική εγκεφαλική βλάβη μπορεί να αναπτύξουν ΔΕΠΥ.
• Χρήση αλκοόλ ή καπνού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης: Μια μελέτη από τον Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον διαπίστωσε ότι οι έγκυες γυναίκες που καπνίζουν αυξάνουν τον κίνδυνο του παιδιού τους να αναπτύξει ΔΕΠΥ. Η κατανάλωση αλκοόλ και η χρήση ναρκωτικών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο του παιδιού για τη διαταραχή.
• Χαμηλό βάρος γέννησης ή πρόωρος τοκετός: Σύμφωνα με μελέτη στο περιοδικό Παιδιατρική, τα μωρά που γεννιούνται πριν από την ημερομηνία λήξης τους είναι πιο πιθανό να έχουν ΔΕΠΥ όταν είναι μεγαλύτερα.
• Γένος: ο Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) δηλώνει ότι τα αγόρια έχουν περισσότερες από διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν ΔΕΠΥ από τα κορίτσια.

Δεν υπάρχει κανένα τεστ που να μπορεί να διαγνώσει τη ΔΕΠΥ. Ο τρόπος με τον οποίο ο γιατρός ή ο κλινικός σας γιατρός θα διαγνώσει τη ΔΕΠΥ είναι ο ίδιος για όλους τους τύπους. Αν και τα κριτήρια για ΔΕΠΥ συνδυασμένου τύπου είναι ελαφρώς διαφορετικά. Για συνδυασμένου τύπου ΔΕΠΥ, ο γιατρός σας θα αναζητήσει έξι ή περισσότερα συμπτώματα τόσο από απροσεξία όσο και από υπερκινητικότητα ή παρορμητικότητα.

Τι θα κάνει ο γιατρός σας

Αρχικά, ο γιατρός θα πραγματοποιήσει μια ενδελεχή ιατρική εξέταση για να αποκλείσει άλλες καταστάσεις. Ορισμένες διαταραχές όπως η μαθησιακή δυσκολία ή η αγχώδης διαταραχή μπορεί να μιμούνται τη ΔΕΠΥ.

Στη συνέχεια, θα παρακολουθούν το παιδί σας για τα συμπτώματα που σχετίζονται με τους υποτύπους της ΔΕΠΥ. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι παρατηρείτε το παιδί σας κατά τη διάρκεια της ημέρας. Εσείς και το παιδί σας θα λάβετε επίσης αρκετές κλίμακες αξιολόγησης ADHD. Ο γιατρός σας θα τα χρησιμοποιήσει για να σας βοηθήσει να κάνετε μια αξιολόγηση ή διάγνωση.

Αυτές οι ζυγαριές δεν δίνουν οριστική απάντηση, αλλά μπορούν να βοηθήσουν εσάς και τον γιατρό σας να δείτε τη μεγαλύτερη εικόνα. Οι έρευνες θα ρωτήσουν για τη συμπεριφορά του παιδιού σας στο σχολείο, στο σπίτι ή σε άλλα περιβάλλοντα. Το να ζητάτε από άλλα άτομα, όπως δασκάλους και άλλα μέλη της οικογένειας, που αλληλεπιδρούν με το παιδί σας να παρέχουν περιγραφές συμπεριφοράς μπορεί επίσης να δείξει μια μεγαλύτερη εικόνα της συμπεριφοράς του παιδιού σας.

Τι πρέπει να γνωρίζετε για τις κλίμακες αξιολόγησης ΔΕΠΥ »

Φάρμακο

Τα φάρμακα για τη ΔΕΠΥ μπορεί να βοηθήσουν στη βελτίωση των συμπτωμάτων της απροσεξίας και της υπερκινητικότητας ή της παρορμητικότητας του παιδιού σας. Μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη βελτίωση του σωματικού συντονισμού

Διεγερτικά: Οι γιατροί συνήθως συνταγογραφούν ψυχοδιεγερτικά. Αυτά βοηθούν στην ανακούφιση των συμπεριφορικών ενδείξεων της ΔΕΠΥ και διευκολύνουν την εστίαση στις καθημερινές εργασίες. Τα φάρμακα δρουν αυξάνοντας τις χημικές ουσίες του εγκεφάλου που παίζουν ρόλο στη σκέψη και την προσοχή.

Τα ψυχοδιεγερτικά είναι ασφαλή για εσάς και το παιδί σας όταν λαμβάνονται σύμφωνα με τις οδηγίες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να προκαλέσουν ανεπιθύμητες παρενέργειες. Μιλήστε με το γιατρό σας εάν εσείς ή το παιδί σας έχετε υπάρχουσες παθήσεις υγείας ή έχετε παρενέργειες από διεγερτικά όπως:

• Ελλειψη ορεξης
• προβλήματα με τον ύπνο
• τικ
• αλλαγές προσωπικότητας
• άγχος ή ευερεθιστότητα
• πόνος στο στομάχι
• πονοκεφάλους

Μη διεγερτικές εκσκαφές: Ο γιατρός σας θα συνταγογραφήσει μη διεγερτικά εάν τα διεγερτικά δεν λειτουργούν.Αυτά τα φάρμακα λειτουργούν πιο αργά, αλλά εξακολουθούν να βελτιώνουν τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα αντικαταθλιπτικά δρουν και για τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ. Αλλά η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων δεν έχει εγκρίνει τα αντικαταθλιπτικά ως θεραπεία.

Ψυχοθεραπεία

Η θεραπεία σε συνδυασμό με φαρμακευτική αγωγή είναι αποτελεσματική για παιδιά, ειδικά από 6 έως 12 ετών. Η έρευνα δείχνει επίσης ότι οι συμπεριφορικές προσεγγίσεις και παρεμβάσεις λειτουργούν εξαιρετικά καλά για παιδιά και εφήβους με ΔΕΠΥ.

Συμπεριφορική θεραπεία: Ο στόχος αυτής της θεραπείας είναι να βοηθήσει στην αλλαγή συμπεριφοράς. Μαθαίνει εσάς και το παιδί σας να ενισχύετε καλές συμπεριφορές. Η συμπεριφορική θεραπεία μπορεί να βοηθήσει έναν γονέα, έναν δάσκαλο ή έναν θεραπευτή να καθοδηγήσει ένα παιδί να μάθει θετικές συμπεριφορές. Η θεραπεία συμπεριφοράς μπορεί να περιλαμβάνει εκπαίδευση γονέων, διαχείριση τάξης, παρεμβάσεις από ομοτίμους, εκπαίδευση οργάνωσης ή συνδυασμό αυτών των θεραπειών.

Γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία (CBT): Η CBT διδάσκει σε ένα άτομο στρατηγικές αντιμετώπισης για να βοηθήσει στην τροποποίηση της ανεπιθύμητης συμπεριφοράς και να βοηθήσει με τη διάθεση και τα συμπτώματα άγχους. Υπάρχουν λίγες μελέτες για τη CBT και τη ΔΕΠΥ αλλά πρώιμες μελέτες προτείνω ότι η CBT μπορεί να είναι αποτελεσματική για ενήλικες με ΔΕΠΥ. Αλλά αυτές οι θεραπείες πρέπει να είναι πιο συγκεκριμένες και εκλεπτυσμένες.

Οικογενειακή θεραπεία: Η ΔΕΠΥ μπορεί επίσης να επηρεάσει τις σχέσεις με τους γονείς και τα μέλη της οικογένειας, ειδικά πριν διαγνωστεί κάποιος. Η οικογενειακή θεραπεία μπορεί να βοηθήσει όλους να μάθουν πώς να αντιμετωπίζουν και να διαχειρίζονται τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ ενός μέλους της οικογένειας. Μπορεί επίσης να βοηθήσει στην επικοινωνία και το δέσιμο της οικογένειας.

Για παιδιά

Είναι σημαντικό για τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ να έχουν δομική υποστήριξη. Η οργάνωση και η συνέπεια μπορούν να βοηθήσουν ένα παιδί να διαχειριστεί τα συμπτώματά του. Μαζί, εσείς και το παιδί σας μπορείτε:

• βοηθήστε στην ανάπτυξη μιας ρουτίνας και ενός προγράμματος
• σχεδιάστε για αλλαγές στο χρονοδιάγραμμα όσο το δυνατόν νωρίτερα
• δημιουργήστε ένα σύστημα οργάνωσης ώστε όλα να έχουν μια θέση
• να είναι συνεπής με τους κανόνες
• αναγνωρίζουν και επιβραβεύουν την καλή συμπεριφορά

Εάν το παιδί σας έχει ΔΕΠΥ, μπορείτε επίσης να ενθαρρύνετε την καλή συμπεριφορά:

• ελαχιστοποιώντας τους περισπασμούς όταν ολοκληρώνουν μια εργασία
• περιορίζοντας τις επιλογές όταν το παιδί σας χρειάζεται να επιλέξει
• βοηθώντας τους να χτίσουν έναν υγιεινό τρόπο ζωής
• δημιουργώντας θετικές εμπειρίες μέσω δραστηριοτήτων που απολαμβάνει το παιδί σας και τα καταφέρνει καλά

Για ενήλικες

Οι ενήλικες μπορούν να συνεργαστούν με έναν θεραπευτή ή σύμβουλο για να μάθουν εργαλεία οργάνωσης ή διαχείρισης ζωής. Αυτά περιλαμβάνουν:

• ανάπτυξη και διατήρηση μιας ρουτίνας
• εξοικείωση με τη δημιουργία και τη χρήση λιστών
• χρησιμοποιώντας υπενθυμίσεις
• αναλύοντας μεγάλες εργασίες ή έργα σε μικρότερα βήματα

Για ενήλικες και παιδιά με ΔΕΠΥ, η σαφής επικοινωνία είναι το κλειδί. Η έρευνα δείχνει ότι τα άτομα με ΔΕΠΥ έχουν προβλήματα επικοινωνίας, από το να ακολουθήσουν οδηγίες μέχρι να λάβουν υπόψη τις απόψεις των άλλων ανθρώπων. Μπορεί να σας βοηθήσει να αφιερώσετε χρόνο και να αφήσετε σαφείς οδηγίες βήμα προς βήμα όταν δεσμεύετε το παιδί σας. Μπορείτε επίσης να βοηθήσετε αναπτύσσοντας τις κοινωνικές τους δεξιότητες.

Διαβάστε περισσότερα: Πώς μπορείτε να βοηθήσετε ένα παιδί με ΔΕΠΥ να ελέγξει την επιθετικότητά του; »