Τι είναι η χρόνια πνευμονική ασπεργίλλωση;

Τι προκαλεί τη χρόνια πνευμονική ασπεργίλλωση;

Η μούχλα Aspergillus προκαλεί CPA. Αυτό το καλούπι είναι πολύ κοινό και δύσκολο να αποφευχθεί. Βρίσκεται τόσο σε εσωτερικούς όσο και σε εξωτερικούς χώρους. Για παράδειγμα, τα φθαρμένα φθινοπωρινά φύλλα και οι σωροί κομποστοποίησης είναι πηγές μούχλας Aspergillus.

Τα περισσότερα στελέχη μούχλας Aspergillus είναι αβλαβή και το ανοσοποιητικό σας σύστημα μπορεί να τα καταστρέψει όταν εισπνέονται. Ωστόσο, άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα ή άτομα με χρόνιες πνευμονικές παθήσεις μπορεί να προσβληθούν από ορισμένα στελέχη, τα οποία προκαλούν μόλυνση.

Ορισμένες χρόνιες πνευμονικές παθήσεις μπορεί να οδηγήσουν στο σχηματισμό εναέριων χώρων (κοιλοτήτων) στους πνεύμονες. Εάν κάποιος που έχει πνευμονικές κοιλότητες αναπτύξει λοίμωξη από Aspergillus, ο μύκητας μπορεί να εισέλθει σε αυτές τις κοιλότητες.

Οι πνευμονικές καταστάσεις που μπορούν να σας θέσουν σε κίνδυνο CPA περιλαμβάνουν:

• φυματίωση
• εμφύσημα
• χρόνια βρογχίτιδα
• προχωρημένη σαρκοείδωση
• κυστική ίνωση
• άσθμα

Με την πάροδο του χρόνου, ο μύκητας μπορεί να αναπτυχθεί και να σχηματίσει συστάδες ή μάζες γνωστές ως ασπεργιλλώματα στις πνευμονικές κοιλότητες. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Το CPA δεν προκαλεί πάντα συμπτώματα στα αρχικά στάδια. Όταν εμφανιστούν συμπτώματα, μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Το πιο κοινό σύμπτωμα της CPA είναι ο βήχας με αίμα.

Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• ακούσια απώλεια βάρους
• κούραση
• δυσκολία στην αναπνοή
• συριγμός

Πώς γίνεται η διάγνωση της χρόνιας πνευμονικής ασπεργίλλωσης;

Η διάγνωση CPA ξεκινά με ένα ιατρικό ραντεβού. Μερικές φορές, με βάση τα συμπτώματα, η CPA μπορεί αρχικά να εκληφθεί εσφαλμένα με μια άλλη πάθηση, όπως η φυματίωση. Ο γιατρός πιθανότατα θα διατάξει πολλαπλές εξετάσεις για να αποκλείσει άλλες καταστάσεις και να βοηθήσει στην επιβεβαίωση της διάγνωσης.

Οι διαγνωστικές εξετάσεις για CPA μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Απεικόνιση τεστ: Οι απεικονιστικές εξετάσεις, όπως οι ακτινογραφίες θώρακα και οι αξονικές τομογραφίες, μπορούν να βοηθήσουν τον γιατρό να διαπιστώσει εάν υπάρχουν μυκητιακές μάζες μέσα στις κοιλότητες των πνευμόνων σας.
• Καλλιέργεια πτυέλων: Ένας επαγγελματίας υγείας χρησιμοποιεί μια καλλιέργεια πτυέλων για να εξετάσει τη βλέννα που βήχετε για να ελέγξει για την παρουσία μούχλας Aspergillus.
• ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ: Αυτές οι εξετάσεις βοηθούν τον γιατρό να αναζητήσει αντισώματα κατά της μούχλας Aspergillus στο αίμα σας.
• Δερματικές εξετάσεις: Για μια δερματική εξέταση, μια μικρή ποσότητα αντιγόνου Aspergillus εγχέεται στο δέρμα σας για να ελέγξει για αντισώματα. Εάν έχετε αντισώματα, θα σχηματιστεί ένα σκληρό κόκκινο εξόγκωμα στο σημείο.
• Βιοψία: Μερικές φορές απαιτείται δείγμα πνεύμονα ή ιστού για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση CPA.

Μπορεί να θεραπευτεί η χρόνια πνευμονική ασπεργίλλωση;

Για τους περισσότερους ανθρώπους, η CPA είναι μια δια βίου κατάσταση και απαιτείται μακροπρόθεσμη διαχείριση. Ωστόσο, για ένα μικρό αριθμό ατόμων, το CPA μπορεί μερικές φορές να επιλυθεί εντελώς.

Η πιο σοβαρή επιπλοκή της CPA είναι η αιμορραγία στους πνεύμονες. Η σοβαρή αιμορραγία στους πνεύμονες μπορεί να είναι θανατηφόρα. Ένας από τους πρωταρχικούς στόχους θεραπείας είναι η πρόληψη αυτής της επιπλοκής.

Η θεραπεία CPA μπορεί να περιλαμβάνει:

• Παρατήρηση: Μερικές φορές δεν απαιτείται άμεση θεραπεία, ειδικά εάν δεν έχετε συμπτώματα. Ο γιατρός σας μπορεί να παραγγείλει ακτινογραφίες ή αξονικές τομογραφίες μυκητιακών μαζών και να ορίσει ένα πρόγραμμα για να συνεχίσει να παρακολουθεί την κατάστασή σας.
• Αντιμυκητιακά φάρμακα: Τα αντιμυκητιακά φάρμακα είναι η πιο κοινή θεραπεία για την CPA. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά αντιμυκητιακά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Ο γιατρός σας θα καθορίσει ποιο αντιμυκητιασικό φάρμακο είναι καλύτερο για εσάς με βάση το ιατρικό ιστορικό σας, τυχόν άλλα φάρμακα που μπορεί να παίρνετε και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων σας.
• Εμβολισμός: Ο εμβολισμός είναι μια διαδικασία που χρησιμοποιεί έναν καθετήρα (μακρύ, εύκαμπτο σωλήνα) που εισάγεται σε μια αρτηρία και τροφοδοτείται προς την ύποπτη περιοχή αιμορραγίας. Μια χρωστική ουσία εγχέεται μέσω του καθετήρα για να βοηθήσει στην αναγνώριση του αγγείου που αιμορραγεί. Στη συνέχεια, ένα πηνίο εγχέεται στο αιμορραγικό αγγείο για να εμποδίσει τη ροή του αίματος και να σταματήσει την αιμορραγία.
• Χειρουργική επέμβαση: Η χειρουργική επέμβαση είναι μια επιλογή για την αφαίρεση της μυκητιακής μάζας. Αυτό γίνεται όταν το CPA προκαλεί αιμορραγία στους πνεύμονες.

Ποιες είναι οι προοπτικές για τα άτομα που έχουν αυτή την πάθηση;

Οι προοπτικές για τα άτομα με CPA είναι εξαιρετικά ατομικές. Μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας σας, άλλων χρόνιων παθήσεων υγείας, της σοβαρότητας της νόσου και του πόσο σύντομα ξεκίνησε η θεραπεία.

Για περίπου το 10% των ανθρώπων, η ασθένεια μπορεί να υποχωρήσει από μόνη της. Για τους περισσότερους ανθρώπους, ωστόσο, η CPA είναι μια δια βίου κατάσταση. Ωστόσο, η θεραπεία μπορεί να σταματήσει ή να επιβραδύνει την εξέλιξη των συμπτωμάτων και να αποτρέψει τις επιπλοκές. Για μερικούς ανθρώπους, η CPA μπορεί να προχωρήσει, παρά τη θεραπεία.

Είναι σημαντικό να μιλήσετε με το γιατρό σας για την ατομική σας προοπτική και τι μπορείτε να κάνετε για να αποτρέψετε επιπλοκές.

Η κατώτατη γραμμή

Η CPA είναι μια χρόνια πάθηση των πνευμόνων που προκαλεί ο Aspergillus, μια κοινή μούχλα. Ο Aspergillus δεν είναι επιβλαβής για τους περισσότερους ανθρώπους, αλλά μπορεί να προκαλέσει CPA εάν οι πνεύμονες ή το ανοσοποιητικό σας σύστημα είναι εξασθενημένοι από άλλες καταστάσεις.

Το CPA προκαλεί τη συσσώρευση μαζών μούχλας στις κοιλότητες των πνευμόνων. Αυτές οι μάζες μπορεί να προκαλέσουν αιμορραγία στους πνεύμονες. Εάν η αιμορραγία γίνει σοβαρή, μπορεί να είναι θανατηφόρα.

Η θεραπεία μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και τυχόν υποκείμενες παθήσεις, αλλά συνήθως περιλαμβάνει αντιμυκητιακά φάρμακα. Άλλες θεραπευτικές επιλογές μπορεί να περιλαμβάνουν εμβολισμό ή χειρουργικές επεμβάσεις για να σταματήσει η αιμορραγία στους πνεύμονες.

Οι λεπτομέρειες του σχεδίου θεραπείας βασίζονται στην κατάσταση και τις ιατρικές ανάγκες του ατόμου.