Κατανόηση της Αμερικανικής Έλλειψης Νοσηλευτικής

Τρέχοντα νοσηλευτικά στοιχεία και στατιστικά στοιχεία

Οι νοσηλευτές αποτελούν ζωτικό μέρος του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης. Μελέτες έχουν δείξει ότι όταν τα νοσοκομεία και άλλες εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης έχουν τον κατάλληλο αριθμό νοσηλευτών, βελτιώνεται η ασφάλεια των ασθενών, τα ποσοστά θνησιμότητας και τα συνολικά αποτελέσματα των ασθενών.

Δυστυχώς, η ύπαρξη αρκετών νοσοκόμων για τη φροντίδα των ασθενών δεν είναι πάντα εύκολη. Για σχεδόν μια δεκαετία, οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν μια κρίσιμη έλλειψη νοσηλευτικής. Η έλλειψη αναμένεται να συνεχιστεί για αρκετά ακόμη χρόνια. Στην πραγματικότητα, πάνω από 1 εκατομμύριο νέοι εγγεγραμμένοι νοσηλευτές (RNs) θα χρειαστούν έως το 2030 για να καλύψουν τις απαιτήσεις υγειονομικής περίθαλψης.

Εκτός από τους νεοδημιουργηθέντες ρόλους, θα πρέπει επίσης να καλυφθούν οι ρόλοι των νοσηλευτών που αναμένεται να συνταξιοδοτηθούν ή να εγκαταλείψουν το επάγγελμα. Το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας των Ηνωμένων Πολιτειών (BLS) προβλέπει ότι αυτό θα δημιουργήσει συνολικά 175.900 ανοίγματα για RN κάθε χρόνο μέχρι το 2029.

Τα RN δεν είναι ο μόνος ρόλος που θα χρειαστεί νέους πτυχιούχους την επόμενη δεκαετία. Το BLS προβλέπει επίσης ανάπτυξη σε πολλαπλούς ρόλους νοσηλευτικής, όπως:

• Αδειούχοι πρακτικοί νοσηλευτές (LPNs). Επιπλέον 65.700 νέοι ρόλοι LPN θα δημιουργηθούν έως το 2029, για αύξηση 9 τοις εκατό.
• Νοσοκόμοι αναισθησιολόγοι. Μέχρι το 2029 θα δημιουργηθούν επιπλέον 6.200 νέοι ρόλοι αναισθησιολόγου νοσηλευτών, με αύξηση 14%.
• Νοσοκόμοι. Μέχρι το 2029 θα δημιουργηθούν επιπλέον 110.700 ρόλοι επαγγελματιών νοσηλευτών, με αύξηση 52%.
• Μαίες νοσοκόμες. Μέχρι το 2029 θα δημιουργηθούν επιπλέον 800 ρόλοι νοσοκόμων μαίας, για αύξηση 12%.

Η ανάγκη για νοσηλευτές με μεταπτυχιακές σπουδές, όπως νοσηλευτές αναισθησιολόγους και νοσηλευτές, θα οδηγήσει επίσης σε κάποια ανάγκη για νέα RN. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι τρέχοντες RN προχωρούν στην εκπαίδευσή τους και αναλαμβάνουν αυτούς τους ρόλους νοσηλευτών υψηλότερου επιπέδου.

Η περισσότερη εκπαίδευση για τις νοσοκόμες είναι ένα άλλο μεγάλο κομμάτι του συνολικού παζλ. Οι RN μπορούν να επιλέξουν να λάβουν άδεια μέσω πτυχίου, μεταπτυχιακού διπλώματος ή διπλώματος. Πρόσφατες συστάσεις υποστήριξαν ότι το 80 τοις εκατό των RN είναι κάτοχοι πτυχίου, αλλά επί του παρόντος, μόνο το 64,2 τοις εκατό των RN το κάνει.

Ποια κράτη έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη;

Υπάρχει ανάγκη για νοσηλευτές σε όλη τη χώρα, αλλά ορισμένες περιοχές αντιμετωπίζουν πολύ μεγαλύτερη έλλειψη από άλλες. Το νότιο και το δυτικό τμήμα του έθνους αναμένεται να αντιμετωπίσουν μερικές από τις μεγαλύτερες ανάγκες για νοσηλευτές. Μόνο η Καλιφόρνια προβλέπεται να χρειαστεί περίπου 44.500 νέα RN μέχρι το 2030.

Το Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των Ηνωμένων Πολιτειών προβλέπει ότι αυτές οι πολιτείες θα έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη για νοσηλευτές έως το 2030 (με σειρά μεγαλύτερης ανάγκης):

1. Καλιφόρνια
2. Τέξας
3. New Jersey
4. Νότια Καρολίνα
5. Αλάσκα
6. Γεωργία
7. Νότια Ντακότα

Γιατί υπάρχει έλλειψη νοσηλευτικών;

Η έλλειψη νοσηλευτικών είναι ένα σύνθετο πρόβλημα με διάφορες αιτίες. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που παίζουν, από έναν μεγαλύτερο από ποτέ πληθυσμό ηλικιωμένων ενηλίκων μέχρι την εξουθένωση του νοσηλευτικού προσωπικού.

Ο συνδυασμός αυτών των παραγόντων οδηγεί την έλλειψη νοσηλευτικών και την αναγκάζει να αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου.

Ο αυξανόμενος πληθυσμός των ηλικιωμένων

Η γενιά που γεννήθηκε μεταξύ 1946 και 1964, γνωστή ως baby boomers, είναι μια από τις μεγαλύτερες στην αμερικανική ιστορία. Περίπου το 21 τοις εκατό των σημερινών ενηλίκων της Αμερικής είναι νεότεροι. Μέχρι το 2029 θα υπάρχουν 71 εκατομμύρια Αμερικανοί ηλικίας 65 ετών και άνω.

Οι σχετιζόμενες με την ηλικία συνθήκες οδηγούν σε σημαντική αύξηση της ανάγκης για υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης. Στην πραγματικότητα, το Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) αναφέρει ότι περισσότεροι από τους μισούς Αμερικανούς άνω των 65 ετών έχουν δύο ή περισσότερες χρόνιες παθήσεις.

Επιπλέον, με την πρόοδο στην υγειονομική περίθαλψη και τις κινήσεις για τη βελτίωση της πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη, η γενιά των baby boomer θα έχει πιθανώς μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από τις προηγούμενες γενιές.

Μεταρρυθμίσεις στον τομέα της υγείας

Οι πρόσφατες αλλαγές στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης έχουν αυξήσει τον αριθμό των Αμερικανών που έχουν πρόσβαση στην περίθαλψη. Αυτό έχει μετατοπίσει την εστίαση της υγειονομικής περίθαλψης σε πολλούς ρόλους που καθοδηγούνται από τη νοσηλευτική.

Για παράδειγμα, ο νόμος για την προσιτή περίθαλψη έδωσε τη δυνατότητα σε περισσότερους Αμερικανούς να λάβουν ασφάλιση υγείας. Σε πολλές πολιτείες, ο νόμος για την προσιτή φροντίδα σήμαινε ότι περισσότεροι άνθρωποι πληρούν τις προϋποθέσεις για το Medicaid. Οι νεοασφαλισμένοι είναι πλέον σε θέση να αναζητήσουν τη φροντίδα που δεν μπορούσαν τα προηγούμενα χρόνια, δημιουργώντας ζήτηση για περισσότερες νοσοκόμες.

Υπήρξαν επίσης πρωτοβουλίες για την ελαχιστοποίηση της παραμονής στο νοσοκομείο τα τελευταία χρόνια. Αυτό έχει οδηγήσει στην αυξανόμενη σημασία της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, της επείγουσας περίθαλψης και της κατ’ οίκον υγειονομικής περίθαλψης.

Οι νοσηλευτές έχουν να παίξουν σημαντικό ρόλο και θα δουν αυξημένη ζήτηση καθώς η υγειονομική περίθαλψη συνεχίζει να αλλάζει στην Αμερική.

Συνταξιοδότηση και εξουθένωση

Τα εκατομμύρια των Αμερικανών που θα φτάσουν τα 60 τους μέσα στην επόμενη δεκαετία δεν σημαίνει απλώς ότι θα υπάρξει αυξημένη ανάγκη για υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης. Αυτοί οι Αμερικανοί θα συνταξιοδοτηθούν και θα αφήσουν θέσεις εργασίας σε τομείς όπως η νοσηλευτική.

Στην πραγματικότητα, η μέση ηλικία των RN σε αυτή τη χώρα είναι τα 50 έτη. Επιπλέον, η πανδημία COVID-19 επιτάχυνε τη συνταξιοδότηση πολλών νοσηλευτών σε ολόκληρη τη χώρα, οδηγώντας σε ακόμη μεγαλύτερη έλλειψη νοσηλευτικών.

Η συνταξιοδότηση έμπειρων νοσηλευτών αφήνει επίσης έλλειψη νοσηλευτών ικανών να εκπαιδεύσουν και να εκπαιδεύσουν νέους νοσηλευτές. Καθώς οι σημερινοί εκπαιδευτές νοσηλευτών συνταξιοδοτούνται, τα προγράμματα νοσηλευτικής σε όλη τη χώρα χρειάζονται ικανούς δασκάλους να πάρουν τη θέση τους. Χωρίς αρκετό ΔΕΠ, τα προγράμματα νοσηλευτικής δεν θα είναι σε θέση να εκπαιδεύσουν αρκετούς νοσηλευτές για να αντιμετωπίσουν την έλλειψη.

Ωστόσο, οι νοσηλευτές που φτάνουν σε ηλικία συνταξιοδότησης δεν είναι οι μόνοι που εγκαταλείπουν το επάγγελμα. Όπως έδειξε η πανδημία του COVID-19, η νοσηλευτική είναι μια απίστευτα αγχωτική και απαιτητική δουλειά. Η νοσηλευτική εξουθένωση και η έλλειψη υποστήριξης είναι κοινά και οδηγούν στην εγκατάλειψη των ειδικευμένων RN από το πεδίο ή στη μετάβαση σε άλλους ρόλους υγειονομικής περίθαλψης.

Πώς μπορεί να μοιάζει η επίπτωση από έλλειψη νοσηλευτών;

Σε αντίθεση με πολλούς άλλους τομείς που αντιμετωπίζουν ελλείψεις εργοδοτών, δεν υπάρχει τρόπος να ελαχιστοποιηθεί η ζήτηση για υγειονομική περίθαλψη. Τα νοσοκομεία και άλλες εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης θα χρειάζονται πάντα ειδικευμένους νοσηλευτές. Δυστυχώς, αυτό σημαίνει επίσης ότι η έλλειψη δημιουργεί πολλές προκλήσεις, όπως:

• Εξουθένωση νοσηλευτών. Η εξουθένωση είναι και αιτία και σύμπτωμα της έλλειψης νοσηλευτικής. Οι υποστελεχωμένες νοσηλευτικές μονάδες αυξάνουν την πίεση και το άγχος στους νοσηλευτές. Το ψυχικό και σωματικό τίμημα αυτής της πίεσης μπορεί γρήγορα να οδηγήσει σε εξάντληση.
• Μεγαλύτεροι χρόνοι αναμονής για φροντίδα. Οι ασθενείς πρέπει να περιμένουν περισσότερο όταν οι εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης δεν διαθέτουν το νοσηλευτικό προσωπικό που χρειάζονται. Όταν βλέπουν περισσότερους ασθενείς, οι νοσηλευτές συχνά βιάζονται και αγχώνονται. Αυτό μπορεί να μειώσει την ικανοποίηση των ασθενών και να επηρεάσει αρνητικά τα αποτελέσματα των ασθενών.
• Φαρμακευτικά λάθη και θάνατοι. Η φροντίδα και η ασφάλεια των ασθενών βελτιώνονται όταν υπάρχει κατάλληλος αριθμός νοσοκόμων στο προσωπικό. Τα λάθη στη φαρμακευτική αγωγή και την παροχή άλλης φροντίδας είναι πιο πιθανά όταν οι εγκαταστάσεις είναι υποστελεχωμένες. Αυτά τα σφάλματα μπορεί να έχουν σοβαρές συνέπειες.

Πώς μπορούμε να λύσουμε την έλλειψη;

Η έλλειψη νοσηλευτικών έχει πολλές αιτίες που όλες πρέπει να αντιμετωπιστούν. Θα χρειαστούμε πολλές λύσεις για να αντιμετωπίσουμε αυτό το περίπλοκο ζήτημα. Μερικά πιθανά βήματα που πρέπει να κάνετε περιλαμβάνουν:

• Περισσότερες ευκαιρίες εκπαίδευσης. Τα προγράμματα νοσηλευτικής μπορούν να αυξήσουν την εγγραφή τους προσφέροντας επιλογές που διευκολύνουν τους επίδοξους νοσηλευτές να λάβουν την εκπαίδευση που χρειάζονται. Η ενθάρρυνση και η υποστήριξη των φοιτητών να αποκτήσουν πτυχίο και να προχωρήσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι ένα σημαντικό βήμα προς την προετοιμασία καταρτισμένων νοσηλευτών. Επιπλέον, οι επιλογές διαδικτυακών μαθημάτων και τα ευέλικτα χρονοδιαγράμματα μπορούν να κάνουν το σχολείο δυνατό για περισσότερα άτομα.
• Αυξημένη ηγεσία των νοσηλευτών. Η ανάληψη ηγετικών ρόλων στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να δημιουργήσει ευκαιρίες για τους νοσηλευτές. Οι έμπειροι νοσηλευτές σε αυτούς τους ρόλους μπορούν να παρέχουν καθοδήγηση και εκπαίδευση σε νεότερους νοσηλευτές και να επιδείξουν μια πιθανή επαγγελματική πορεία σε νέους πτυχιούχους. Μπορούν να δημιουργήσουν τα πακέτα παροχών και τα εργαλεία εργασίας που βοηθούν στην προσέλκυση και διατήρηση νέων νοσηλευτών.
• Υπεράσπιση. Οι πολιτικές υγειονομικής περίθαλψης που καθοδηγούνται από οργανισμούς υπεράσπισης των νοσηλευτών μπορούν να βοηθήσουν στη δημιουργία αλλαγών που θα αντιμετωπίσουν την έλλειψη νοσηλευτικών και τις ανάγκες των νοσηλευτών. Για παράδειγμα, η νομοθεσία που ρυθμίζει πόσοι νοσηλευτές χρειάζονται στις εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης θα μπορούσε να ενισχύσει την εκπαίδευση και την πρόσληψη νοσηλευτών. Οι βελτιωμένες πρακτικές στελέχωσης μπορούν επίσης να προσφέρουν έναν υποστηρικτικό χώρο εργασίας για τους σημερινούς νοσηλευτές και να βοηθήσουν στην πρόσληψη νέων νοσηλευτών.

Η έλλειψη νοσηλευτικών στις Ηνωμένες Πολιτείες οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης ανάγκης για φροντίδα, του μεγάλου αριθμού εργατικού δυναμικού που φτάνει σε ηλικία συνταξιοδότησης και της πρόσφατης νομοθεσίας για την υγειονομική περίθαλψη.

Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο από την εξουθένωση των νοσηλευτών. Δεδομένου ότι η επαγγελματική εξουθένωση προκαλείται συχνά από σύντομο προσωπικό και εργασιακό άγχος, το οποίο με τη σειρά του οδηγεί στην αποχώρηση των νοσηλευτών από το πεδίο, ο κύκλος εξουθένωσης θα συνεχιστεί μέχρι να αντιμετωπιστούν οι ελλείψεις νοσηλευτών και οι ανάγκες των νοσηλευτών.

Η αυξημένη πρόσβαση στη νοσηλευτική εκπαίδευση, οι βελτιωμένες πρακτικές στελέχωσης και περισσότεροι ηγετικοί ρόλοι για τους νοσηλευτές είναι μερικές πιθανές λύσεις σε αυτό το περίπλοκο πρόβλημα.