Τι είναι η Αποδιοργανωμένη (Εβεφρενική) Σχιζοφρένεια και Τι Σημαίνει;

Τι είναι η αποδιοργανωμένη (εβεφρενική) σχιζοφρένεια;

Η αποδιοργανωμένη ή η αγγειοφρενική σχιζοφρένεια περιγράφει ένα άτομο με σχιζοφρένεια που έχει συμπτώματα όπως:

• αποδιοργανωμένη σκέψη
• ασυνήθιστα μοτίβα ομιλίας
• επίπεδη επιρροή
• συναισθήματα που δεν ταιριάζουν με την κατάσταση
• ασυμβίβαστες αντιδράσεις στο πρόσωπο
• δυσκολία στην εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων

Ένα άτομο με σχιζοφρένεια που περιγράφεται ως Hebephrenic δεν έχει παραισθήσεις ή παραισθήσεις, αλλά αντίθετα έχει αποδιοργανωμένη συμπεριφορά και ομιλία.

Από τη στιγμή που θεωρείται διάγνωση, στη νεότερη έκδοση του Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Έκδοση 5 (DSM-5), το επίσημο εγχειρίδιο που χρησιμοποιούν οι ψυχίατροι και άλλοι επαγγελματίες ψυχικής υγείας, η σχιζοφρένεια Hebephrenic δεν είναι πλέον επίσημη διάγνωση.

Ωστόσο, ο όρος εξακολουθεί να θεωρείται διάγνωση σε ένα άλλο εγχειρίδιο, τη Διεθνή Ταξινόμηση Ασθενειών και Συναφών Προβλημάτων Υγείας (ICD-10), που χρησιμοποιούν οι επαγγελματίες υγείας για να κατηγοριοποιήσουν τις ιατρικές παθήσεις.

Αυτό που προηγουμένως ήταν μια ομάδα υποτύπων χρησιμοποιείται τώρα για να περιγράψει μια κύρια γενική διάγνωση και να βοηθήσει τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας να σχεδιάσουν και να παρέχουν φροντίδα.

Διαβάστε αυτό το άρθρο για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους υποτύπους και τη σχιζοφρένεια.

Ποια είναι τα πιθανά συμπτώματα της σχιζοφρένειας;

Τα συμπτώματα της σχιζοφρένειας μπορεί περιλαμβάνω:

• παραισθήσεις: να ακούς, να βλέπεις ή να νιώθεις πράγματα που δεν υπάρχουν
• αυταπάτες: ψευδείς πεποιθήσεις ή υποψίες που δεν μοιράζονται άλλοι, ακόμη και εν όψει αντιφατικών στοιχείων
• αρνητικά συμπτώματα: συναισθηματικά επίπεδη, χωρίς σχέσεις, θαμπή ή ασύνδετη φωνή ομιλίας, απάθεια
• γνωστικά προβλήματα ή αποδιοργανωμένη σκέψη: αγώνας για την ολοκλήρωση των εργασιών ή των σκέψεων, έλλειψη διορατικότητας
• μη φυσιολογική συμπεριφορά: γέλιο με τον εαυτό του, αυτοπαραμέληση ή απεριποίητη εμφάνιση, περιπλάνηση άσκοπα

Ενώ τα άτομα με σχιζοφρένεια που περιγράφονται ως αποδιοργανωμένα δεν έχουν παραισθήσεις και αυταπάτες, έχουν συνήθως πολλά άλλα συμπτώματα εκτός από αρνητικά συμπτώματα και αποδιοργανωμένη σκέψη.

Πώς γίνεται η διάγνωση της σχιζοφρένειας;

Η διάγνωση της σχιζοφρένειας μπορεί να είναι δύσκολη. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη εργαστηριακή εξέταση ή φυσική εξέταση που να μπορεί να το διαγνώσει.

Για να το διαγνώσει, ένας γιατρός ή επαγγελματίας υγείας πρέπει να δει συμπτώματα τουλάχιστον 6 μήνες. Πρέπει να αποκλειστούν άλλες επιλογές, όπως όγκος εγκεφάλου, άλλη ψυχική ασθένεια, ψύχωση που προκαλείται από ουσίες ή άλλες ιατρικές καταστάσεις.

Η διάγνωση της σχιζοφρένειας σημαίνει ότι ένα άτομο έχει τουλάχιστον δύο από τα ακόλουθα συμπτώματα σταθερά, μαζί με μειωμένη λειτουργικότητα:

• αυταπάτες
• παραισθήσεις
• αποδιοργανωμένη συμπεριφορά
• κατατονία
• αρνητικά συμπτώματα

Τα συμπτώματα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν αποδιοργανωμένη σχιζοφρένεια περιλαμβάνουν:

• επίπεδη επιρροή
• διαταραχές ομιλίας
• αποδιοργανωμένη σκέψη
• ακατάλληλα συναισθήματα
• εκφράσεις προσώπου που δεν ταιριάζουν στην κατάσταση
• δυσκολία στις καθημερινές δραστηριότητες

Σχετικές παθήσεις που μπορεί να χρειαστεί να αποκλειστούν πριν γίνει η διάγνωση περιλαμβάνουν:

• σχιζοσυναισθηματική διαταραχή
• ψύχωση
• διπολική διαταραχή
• σχιζοφρενική διαταραχή
• παραληρηματική διαταραχή
• χρήση ουσιών

Τι προκαλεί τη σχιζοφρένεια;

Η ακριβής αιτία της σχιζοφρένειας είναι άγνωστη. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που συμβάλλουν:

• βιολογικούς παράγοντες
• γενεσιολογία
• περιβαλλοντικοί παράγοντες
• χρήση ουσιών

Πολλές από αυτές τις μεταβλητές πιστεύεται ότι αλληλεπιδρούν μεταξύ τους με κάποιο τρόπο προκαλώντας σχιζοφρένεια. Θεωρείται επίσης ότι διαφορετικοί παράγοντες αιτία διαφορετικούς τύπους σχιζοφρένειας.

Ποιοι είναι οι κοινοί παράγοντες κινδύνου για τη σχιζοφρένεια;

Οι παράγοντες κινδύνου και τα αίτια συχνά αλληλοεπικαλύπτονται, καθώς η ακριβής αιτία της σχιζοφρένειας είναι άγνωστη.

Η ύπαρξη παράγοντα κινδύνου για μια ασθένεια ή κατάσταση δεν σημαίνει ότι ένα άτομο θα αναπτύξει οριστικά αυτήν την πάθηση, αλλά διατρέχει υψηλότερο κίνδυνο.

Οι παράγοντες κινδύνου για τη σχιζοφρένεια περιλαμβάνουν:

• γενεσιολογία
• χρήση ουσιών
• περιβάλλον

Δεν υπάρχει ένα γονίδιο για τη σχιζοφρένεια, αλλά πιστεύεται ότι υπάρχει μια αλληλεπίδραση μεταξύ γενετικής και περιβάλλοντος. Άτομα με στενό συγγενή με σχιζοφρένεια, όπως ένας γονέας ή ένας αδερφός, έχουν περισσότερες από έξι φορές περισσότερες πιθανότητες να την αναπτύξουν επίσης.

Τα φάρμακα που αλλάζουν το μυαλό που χρησιμοποιούνται κατά την εφηβεία μπορεί αυξήσει τον κίνδυνο της ανάπτυξης σχιζοφρένειας. Όσο νεότερο είναι ένα άτομο και όσο πιο συχνή γίνεται η χρήση ουσιών, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος.

Η έκθεση σε ιούς ή ο υποσιτισμός στη μήτρα, ειδικά στο πρώτο και δεύτερο τρίμηνο, έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει τον κίνδυνο μετέπειτα εμφάνισης σχιζοφρένειας.

Πώς αντιμετωπίζεται η σχιζοφρένεια;

Στόχοι θεραπείας για τη σχιζοφρένεια περιλαμβάνω:

• στόχευση συμπτωμάτων
• πρόληψη της υποτροπής
• αύξηση της προσαρμοστικής λειτουργίας ώστε το άτομο να μπορεί να βρίσκεται στην κοινότητα

Αυτό γίνεται συνήθως τόσο με φάρμακα όσο και με άλλες θεραπείες.

Επιλογές θεραπείας

Οι επιλογές θεραπείας μπορεί να περιλαμβάνουν:

• ψυχοθεραπεία
  • γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία (CBT)
  • ατομική θεραπεία
  • ομαδική θεραπεία
• φαρμακολογική θεραπεία
  • Τα αντιψυχωσικά φάρμακα είναι οι θεραπείες πρώτης γραμμής
• δυναμική κοινοτική αντιμετώπιση
  • μια διεπιστημονική θεραπευτική ομαδική προσέγγιση
  • συμβάλλουν στη μείωση των νοσηλειών και των αστέγων

Ανάλογα με τα συγκεκριμένα συμπτώματα, μερικές φορές μπορεί να χρησιμοποιηθεί συνδυασμός φαρμάκων. Η φαρμακευτική αγωγή και η θεραπεία χρησιμοποιούνται συχνά μαζί, καθώς τα συστήματα υποστήριξης συμβάλλουν στην αύξηση της πιθανότητας τήρησης μιας φαρμακευτικής ρουτίνας. Η επαγγελματική κατάρτιση και η κατάρτιση κοινωνικών δεξιοτήτων μπορεί επίσης να αποτελούν μέρος ψυχοθεραπείας ή κοινωνικής υποστήριξης.

Αν και δεν υπάρχουν ειδικές θεραπείες για την υπεφρενική σχιζοφρένεια, η CBT μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της αποδιοργανωμένης σκέψης και συμπεριφοράς και να βοηθήσει στην παροχή υποστήριξης.

Ποιες είναι οι προοπτικές για τα άτομα με σχιζοφρένεια;

Η σχιζοφρένεια είναι μια χρόνια ασθένεια και δεν υπάρχει θεραπεία. Υπάρχουν θεραπείες και η τήρηση ενός σχεδίου θεραπείας είναι ένας καλός τρόπος για να βοηθήσετε στη διαχείριση αυτών των συμπτωμάτων.

Πάνω από το μέσο όρο οικονομικά, κοινωνικά και υγειονομικά ανησυχίες μπορεί να σχετίζεται με διάγνωση σχιζοφρένειας λόγω:

• περιορισμένη πρόσβαση σε μια πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, ισορροπημένη διατροφή
• αυξημένη πιθανότητα να είσαι καπνιστής και να έχεις διαταραχή χρήσης ουσιών
• περιορισμένη πρόσβαση στην ιατρική περίθαλψη
• αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονικών σκέψεων και απόπειρων
• αυξημένη πιθανότητα για αρνητικές επιπτώσεις που σχετίζονται με τη θεραπεία
• περίπου το μισό όλων των ατόμων με σχιζοφρένεια που έχουν επίσης άλλες διαταραχές ψυχικής υγείας

Σε συνδυασμό, αυτοί οι παράγοντες μπορούν να συμβάλουν σε υψηλότερο κίνδυνο θανάτου για όσους έχουν διαγνωστεί με αυτή τη διαταραχή.

Η θεραπεία με φάρμακα, η συμπεριφορική θεραπεία και η κοινωνική υποστήριξη είναι σημαντικές για τη διαχείριση των συμπτωμάτων της σχιζοφρένειας. Η θεραπεία μπορεί να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου λόγω παρενεργειών της φαρμακευτικής αγωγής ή εάν αλλάξουν τα συμπτώματα. Ο γιατρός ενός ατόμου μπορεί να προσαρμόσει ή να αλλάξει τα φάρμακα εάν ένα συγκεκριμένο φάρμακο προκαλεί παρενέργειες.

Για τα άτομα με χεβεφρενική σχιζοφρένεια, μπορεί να συσχετιστούν αρνητικά συμπτώματα υψηλότερους κινδύνους λόγω της διαταραχής της συμπεριφοράς και των συναισθημάτων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ύπαρξη ενός σχεδίου θεραπείας και αφθονίας κοινωνικής υποστήριξης είναι απαραίτητη για τη διαχείριση.

Η κατώτατη γραμμή

Η σχιζοφρένεια είναι μια πολύπλοκη, σοβαρή και χρόνια ασθένεια ψυχικής υγείας. Ενώ η υπεφρενική σχιζοφρένεια δεν αποτελεί πλέον τη δική της ξεχωριστή διάγνωση μέσω του DSM-5, τα χαρακτηριστικά της νόσου εξακολουθούν να παραμένουν.

Αν και δεν υπάρχει θεραπεία για τη σχιζοφρένεια, υπάρχουν διαθέσιμες θεραπείες που μπορεί να βοηθήσουν στη διαχείριση των συμπτωμάτων και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής.