Η θεωρία προσκόλλησης παίζει ρόλο στις σχέσεις — Δείτε τι σημαίνει αυτό για εσάς

Η θεωρία προσκόλλησης παίζει ρόλο στις σχέσεις — Δείτε τι σημαίνει αυτό για εσάς

Πιθανότατα έχετε ακούσει κάποιον να δηλώνει επιπόλαια ότι αυτός (ή εσείς ή κάποιος άλλος) έχει «προβλήματα με τον μπαμπά» ή «θέματα με τη μαμά».

Αν και χρησιμοποιούνται συχνότερα ως προσβολή, αυτές οι φράσεις είναι πράγματι με ρίζες στην ψυχοθεραπεία.

Συγκεκριμένα, ένα ψυχολογικό μοντέλο γνωστό ως θεωρία προσκόλλησης.

Τι ακριβώς είναι η θεωρία της προσκόλλησης;

Αρχικά αναπτύχθηκε από τον ψυχαναλυτή John Bowlby και αργότερα επεκτάθηκε από την αναπτυξιακή ψυχολόγο Mary Ainsworth, η θεωρία της προσκόλλησης λέει ότι οι πρώιμες σχέσεις ενός ατόμου στη ζωή – ειδικά με τους φροντιστές του – ενημερώνουν και επηρεάζουν σημαντικά τις ρομαντικές του σχέσεις αργότερα στη ζωή.

Πίστευαν ότι ένα άτομο γεννιόταν με μια έμφυτη επιθυμία να δεθεί με τον φροντιστή του (συνήθως, τη μητέρα).

Αλλά η διαθεσιμότητα (ή η ανικανότητα) του φροντιστή τους και η ποιότητα αυτής της φροντίδας διαμόρφωσαν το πώς έμοιαζε αυτός ο δεσμός ή η έλλειψη δεσμού – και τελικά, πώς θα μοιάζουν οι ρομαντικοί δεσμοί αυτού του ατόμου ως ενήλικας.

Πώς καταρρέει;

Η θεωρία της προσκόλλησης είναι πιο περίπλοκη από τους κανόνες του ράγκμπι. Το μικρότερο από όλα είναι ότι κάποιος μπορεί να πέσει σε ένα από τα δύο στρατόπεδα:

  • ασφαλή προσάρτηση
  • ανασφαλής προσκόλληση

Η ανασφαλής προσκόλληση μπορεί να αναλυθεί περαιτέρω σε τέσσερις συγκεκριμένους υποτύπους:

  • ανήσυχος
  • αποφευκτικός
  • ανήσυχος-αποφευκτικός
  • αποδιοργανωμένος

Ασφαλής

Η ασφαλής προσκόλληση είναι γνωστή ως η πιο υγιεινή από όλες τις μορφές προσκόλλησης.

Τι το προκαλεί;

Οι άνθρωποι με ασφαλή προσκόλληση είχαν φροντιστές που ήταν, με μια λέξη, αξιόπιστοι.

«Όποτε το παιδί χρειαζόταν προστασία, ο φροντιστής ήταν εκεί για να δημιουργήσει ένα ασφαλές, περιποιητικό και ασφαλές μέρος για αυτό», εξηγεί η Dana Dorfman, PhD, οικογενειακή θεραπεύτρια με έδρα τη Νέα Υόρκη και συν-οικοδεσπότης του podcast 2 Moms on the Couch.

Πως μοιάζει?

Ως ενήλικες, οι άνθρωποι που συνδέονται με ασφάλεια δεν φοβούνται την απόρριψη ή την οικειότητα μέσα στις σχέσεις τους.

Νιώθουν άνετα να έρθουν κοντά με άλλους και πιστεύουν ότι αν ο εραστής τους (ή ο καλύτερος φίλος τους για μια ζωή) λέει ότι δεν θα πάνε πουθενά, δεν θα πάνε πουθενά.

Αυτός δεν είναι ο τύπος που «κατά λάθος» θα έκανε κύλιση στα email του συντρόφου τους ή θα έκανε το μπουμπούκι του να μοιράζεται την τοποθεσία του μαζί του ανά πάσα στιγμή.

Ανήσυχος

Γνωστό και ως «ανήσυχο-αμφισθενές» ή απλώς «ανήσυχο» δέσιμο, αυτοί οι άνθρωποι γενικά θεωρούνται άποροι.

Τι το προκαλεί;

Μπορεί να έχετε αγχώδη προσκόλληση εάν ο κύριος φροντιστής σας αποτύχει να υποστηρίξει με συνέπεια τις ανάγκες σας ή να έρθει όταν τηλεφωνήσατε, εξηγεί η Carolina Pataky, LMFT, συνιδρυτής του Love Discovery Institute στη Φλόριντα.

Αυτός ο τύπος προσκόλλησης είναι κοινός για άτομα των οποίων οι γονείς ταξίδευαν συχνά για δουλειά.

Για παράδειγμα, εάν ο γονέας έλειπε για επαγγελματικούς λόγους και δεν ήταν διαθέσιμος από Δευτέρα έως Παρασκευή, αλλά πολύ παρών Σάββατο και Κυριακή.

Ή, άνθρωποι των οποίων οι γονείς περνούσαν τα δικά τους καπόνια. Σκεφτείτε: διαζύγιο, απώλεια εργασίας, θάνατος γονέα, κατάθλιψη κ.λπ.

Πως μοιάζει?

Κάποιος με αγχώδη προσκόλληση φοβάται συνεχώς ότι πρόκειται να απορριφθεί ή να παραμεληθεί.

Για να καταπνίξουν αυτούς τους φόβους, συχνά θα επιδίδονται σε εμμονικές συμπεριφορές όπως να στέλνουν μηνύματα 24 ώρες το 24ωρο, να ανανεώνουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του συντρόφου τους ή να επικοινωνούν υπερβολικά.

Συνήθως, βρίσκονται σε σούπερ εξαρτώμενες σχέσεις με άλλους ανθρώπους που συνδέονται με άγχος.

Μπορεί επίσης να λαχταρούν τους ανθρώπους που προσκολλώνται στην αποφυγή, επειδή η δυναμική είναι παρόμοια με αυτή που είχαν με τους γονείς τους.

Αποφευκτικό

Συναντήσατε ποτέ κάποιον που φαινόταν ότι δεν είχε καθόλου συναισθήματα; Πιθανότατα ήταν προσκολλημένοι στην αποφυγή.

Τι το προκαλεί;

Όταν ένας φροντιστής απορρίπτει τις ανάγκες ενός παιδιού ή τις αντιμετωπίζει ως περιττές, τελικά το παιδί σταματά να δηλώνει τις ανάγκες του εντελώς.

Αντίθετα, στρέφονται προς τα μέσα, κλείνουν και (ελπίζουμε) μαθαίνουν να γίνονται ανεξάρτητοι και αυτοδύναμοι.

Πως μοιάζει?

Ως ενήλικες, αναζητούν την απομόνωση, την ανεξαρτησία και συχνά θεωρούνται αυτοαπορροφημένοι, εγωιστές ή ψυχροί.

«Τα άτομα με αυτό το στυλ προσκόλλησης τείνουν να θεωρούν τα συναισθήματα και τις συνδέσεις ως σχετικά ασήμαντα», λέει ο επαγγελματίας ψυχικής υγείας Jor-El Caraballo EdM, ειδικός σχέσεων και συνδημιουργός του Viva Wellness.

Ως αποτέλεσμα, δεν δίνουν συχνά προτεραιότητα στις σχέσεις.

Είναι σύνηθες για τους ανθρώπους που προσκολλώνται στην αποφυγή να αποφεύγουν τις σχέσεις εντελώς. Ή, να κάνεις τη μια ημι-σοβαρή σχέση μετά την άλλη, χωρίς ποτέ να δεσμευτείς πλήρως.

Ανήσυχο-αποφευκτικό

Το άτομο για το οποίο η Katy Perry έγραψε το “Hot and Cold” ήταν πιθανότατα ένας τύπος ανήσυχου-αποφυγής.

Τι το προκαλεί;

Το ανήσυχο-αποφευκτικό είναι το ερωτικό παιδί της αποφυγής και της αγχώδους προσκόλλησης.

Πολύ πιο σπάνια από τα στυλ προσκόλλησης αποφυγής ή αγχώδους, οι άνθρωποι με προσκόλληση φόβου-αποφυγής είχαν συχνά τραυματικές εμπειρίες με τον φροντιστή τους.

Μερικές φορές ο φροντιστής ήταν επιθετικά παρών, άλλες φορές ο φροντιστής απουσίαζε. Αυτό έκανε το παιδί να παγιδευτεί ανάμεσα στο να φοβάται τον φροντιστή του, ενώ ήθελε επίσης να παρηγορηθεί από αυτόν.

Πως μοιάζει?

Συχνά, βρίσκονται σε ταραχώδεις σχέσεις με υψηλά και χαμηλά χαμηλά. Μπορεί ακόμη και να βρεθούν σε καταχρηστικές σχέσεις.

Με άλλα λόγια, είναι ζεστά μετά είναι κρύα, είναι ναι μετά είναι όχι.

Αποδιοργανωμένος

Επίσης γνωστοί ως αποπροσανατολισμένοι, ανασφαλείς-αποδιοργανωμένοι ή ανεπίλυτοι δεσμοί, οι άνθρωποι που εμπίπτουν σε αυτόν τον τύπο είναι γενικά ακανόνιστος και απρόβλεπτος.

Τι το προκαλεί;

Οι άνθρωποι με αποδιοργανωμένη προσκόλληση είχαν συχνά τραυματικές εμπειρίες με τον φροντιστή τους, όπως συναισθηματική ή σωματική κακοποίηση.

Αυτό έκανε το παιδί να παγιδευτεί ανάμεσα στο να φοβάται τον φροντιστή του, ενώ ήθελε επίσης να παρηγορηθεί από αυτούς.

Πως μοιάζει?

Τα άτομα με αποδιοργανωμένη προσκόλληση ταυτόχρονα φοβούνται να έρθουν είτε πολύ κοντά είτε πολύ μακριά από τα αγαπημένα τους πρόσωπα.

Είναι οι βασιλιάδες και οι βασίλισσες της αυτοεκπληρούμενης προφητείας: Λαχταρούν τη σύνδεση, αλλά από φόβο μήπως την χάσουν, ανταποδίδουν, δημιουργούν δράμα και βρίσκονται σε πολλές ανούσιες διαμάχες μόλις την έχουν.

Υπάρχουν κάποιες κριτικές που πρέπει να ληφθούν υπόψη;

Όπως οι περισσότερες θεμελιώδεις έρευνες, η έρευνα που βοήθησε στην καθιέρωση της θεωρίας της προσκόλλησης αναπτύχθηκε με δείγματα από λευκούς πληθυσμούς, ανώτερης μεσαίας τάξης και ετεροφυλόφιλους, λέει ο Caraballo.

«Δεν έχουμε αρκετή έρευνα για το πώς αυτές οι θεωρίες μπορεί να ισχύουν ειδικά για ομόφυλα ζευγάρια με παιδιά», λέει. “Ή πώς εφαρμόζονται σε οικογενειακές ρυθμίσεις όπως queer οικογένειες, επιλεγμένες οικογένειες ή σε σενάρια πολυεπίπεδης γονικής μέριμνας.”

Πώς ξέρεις ποιο στυλ είσαι;

Σύμφωνα με τον Caraballo, «Ενώ ένας μπορώ εξερευνήστε το στυλ προσκόλλησής τους εξετάζοντας τα χαρακτηριστικά κάθε στυλ και στη συνέχεια κάνοντας μια ιστορική απογραφή των δικών τους διαπροσωπικών και οικογενειακών σχέσεων, αυτό είναι γνωστό ότι είναι δύσκολο να γίνει».

Γι’ αυτό λέει ότι ο καλύτερος τρόπος για να μάθετε το στυλ προσκόλλησης σας είναι να πάτε σε έναν θεραπευτή. Συγκεκριμένα, ένας ψυχοθεραπευτής με τραύματα.

«Ένας θεραπευτής θα σας βοηθήσει να εξερευνήσετε και να αναλύσετε την απόχρωση της ζωής σας και στη συνέχεια να σας βοηθήσει καθώς εργάζεστε σε θέματα προσκόλλησης που απαιτούν την προσοχή και την ανάπτυξη των δεξιοτήτων σας», λέει.

Φυσικά, αν θέλετε απλώς να μάθετε πραγματικά γρήγορα ποιο είναι το στυλ προσκόλλησης σας, υπάρχουν πολλά διαδικτυακά κουίζ που μπορείτε να λάβετε ως οικονομικό σημείο εισόδου. Για παράδειγμα:

  • Στυλ προσκόλλησης και στενές σχέσεις
  • Δοκιμή Στυλ Προσκόλλησης Σχέσεων
  • Κουίζ συμβατότητας

Τι γίνεται αν δεν είστε συνδεδεμένοι με ασφάλεια;

«Τα στυλ προσκόλλησης μας είναι βαθιά ριζωμένα στον συναισθηματικό μας εγκέφαλο», λέει ο Pataky.

Καλά νέα, όμως: Τα στυλ προσκόλλησης μας δεν είναι εντελώς έτοιμα!

«Με πολλή σκληρή δουλειά είναι πολύ πιθανό να αλλάξετε το στυλ προσκόλλησης σας», λέει ο Caraballo.

Πως? Με:

  • Πηγαίνοντας στη θεραπεία. Η χρήση θεραπείας για να κατανοήσετε το παρελθόν σας, να αναγνωρίσετε τα μοτίβα σας ή να συμβιβαστείτε με τους υποκείμενους μηχανισμούς μπορεί να σας βοηθήσει.
  • Ανάπτυξη σχέσεων με πιο ασφαλή άτομα. Αυτό θα σας βοηθήσει να μάθετε πώς μοιάζει το ασφαλές συνημμένο.
  • Επικοινωνία με τους συνεργάτες. Η τακτική επικοινωνία μπορεί να σας βοηθήσει να διαχειριστείτε τις προσδοκίες, να χτίσετε εμπιστοσύνη στη σχέση και να διατηρήσετε τα προσωπικά σας όρια.

Πού μπορείτε να μάθετε περισσότερα;

Για να μάθετε περισσότερα, κατευθυνθείτε στην ενότητα αυτοβοήθειας και ρίξτε μια ματιά σε αυτά τα βιβλία:

  • Συνημμένο: Η νέα επιστήμη της προσκόλλησης ενηλίκων και πώς μπορεί να σας βοηθήσει να βρείτε — και να κρατήσετε — την αγάπη» από τον Amir Levine, MD, και τη Rachel SF Heller, MA
  • The Attachment Theory Workbook» από την Annie Chen, LMFT
  • Attachment Theory In Practice» της Susan M. Johnson

Περισσότερο ένας ακουστικός μαθητής; Ηχητικό βιβλίο τους σε Audible ή σε άλλη πλατφόρμα! Ή, ρίξτε μια ματιά σε αυτά τα podcast σχετικά με το θέμα.

  • Επεισόδιο 45 του We Met At Acme
  • Επεισόδιο 5 του Therapist Χωρίς λογοκρισία

Η Gabrielle Kassel είναι συγγραφέας σεξ και ευεξίας με έδρα τη Νέα Υόρκη και προπονήτρια CrossFit Level 1. Έγινε πρωινός άνθρωπος, δοκίμασε πάνω από 200 δονητές και έφαγε, είχε πιει και βουρτσιστεί με κάρβουνο — όλα στο όνομα της δημοσιογραφίας. Στον ελεύθερο χρόνο της, μπορεί να τη βρει κανείς να διαβάζει βιβλία αυτοβοήθειας και ρομαντικά μυθιστορήματα, να πατάει πάγκο ή να χορεύει στο καλάθι. Ακολουθήστε την στο Instagram.

Μάθετε περισσότερα

Τα Κοινά Θέματα και τα Μοναδικά Χαρακτηριστικά των Ιστριονικών και Οριακών Διαταραχών Προσωπικότητας

Τα Κοινά Θέματα και τα Μοναδικά Χαρακτηριστικά των Ιστριονικών και Οριακών Διαταραχών Προσωπικότητας

Οι ιστορικές και οριακές διαταραχές προσωπικότητας συχνά παρουσιάζουν αλληλεπικαλυπτόμενα θέματα συμπτωμάτων. Ως διαταραχές προσωπικότητας που ανήκουν στην ίδια ομαδική ταξινόμηση,...

Discussion about this post

Recommended

Don't Miss