Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του Άσπεργκερ και του Αυτισμού;

Σχετικά με τη διαταραχή του φάσματος του αυτισμού (ASD)

Δεν παρουσιάζουν όλα τα αυτιστικά παιδιά τα ίδια σημάδια αυτισμού ή δεν βιώνουν αυτά τα σημάδια στον ίδιο βαθμό.

Γι’ αυτό ο αυτισμός θεωρείται ότι βρίσκεται σε φάσμα. Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα συμπεριφορών και εμπειριών που θεωρείται ότι εμπίπτουν στην ομπρέλα μιας διάγνωσης αυτισμού.

Ακολουθεί μια σύντομη επισκόπηση των συμπεριφορών που μπορεί να κάνουν κάποιον να διαγνωστεί με αυτισμό:

• διαφορές στην επεξεργασία των αισθητηριακών εμπειριών, όπως η αφή ή ο ήχος, από εκείνους που θεωρούνται «νευροτυπικοί»
• διαφορές στα στυλ μάθησης και στις προσεγγίσεις επίλυσης προβλημάτων, όπως η γρήγορη εκμάθηση σύνθετων ή δύσκολων θεμάτων, αλλά η δυσκολία στον έλεγχο των φυσικών εργασιών ή στη συνομιλία
• βαθιά, διαρκή ειδικά ενδιαφέροντα σε συγκεκριμένα θέματα
• επαναλαμβανόμενες κινήσεις ή συμπεριφορές (μερικές φορές αποκαλείται «διέγερση»), όπως το χτύπημα των χεριών ή το κούνημα μπρος-πίσω
• έντονη επιθυμία για διατήρηση της ρουτίνας ή την εδραίωση της τάξης, όπως να ακολουθείτε το ίδιο πρόγραμμα κάθε μέρα ή να οργανώνετε προσωπικά αντικείμενα με συγκεκριμένο τρόπο
• δυσκολία επεξεργασίας και παραγωγής λεκτικής ή μη λεκτικής επικοινωνίας, όπως το να δυσκολεύεστε να εκφράσετε τις σκέψεις σας με λέξεις ή να εμφανίσετε συναισθήματα προς τα έξω
• δυσκολία επεξεργασίας ή συμμετοχής σε νευροτυπικά κοινωνικά διαδραστικά πλαίσια, όπως να χαιρετήσεις κάποιον που τον χαιρέτησε

Σχετικά με το σύνδρομο Asperger

Το σύνδρομο Άσπεργκερ θεωρούνταν παλαιότερα μια «ήπια» ή «υψηλής λειτουργικότητας» μορφή αυτισμού.

Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα που έλαβαν διάγνωση Asperger έτειναν να βιώνουν συμπεριφορές αυτισμού που συχνά θεωρούνταν ελάχιστα διαφορετικές από αυτές των νευροτυπικών ατόμων.

Το Asperger εισήχθη για πρώτη φορά στο Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) το 1994.

Αυτό συνέβη επειδή η Αγγλίδα ψυχίατρος Lorna Wing μετέφρασε τα έργα του Αυστριακού ιατρού Hans Asperger και συνειδητοποίησε ότι η έρευνά του βρήκε διαφορετικά χαρακτηριστικά σε αυτιστικά παιδιά από εκείνα με «ηπιότερα» συμπτώματα.

Διαγνωστικά κριτήρια για το σύνδρομο Asperger

Εδώ είναι μια σύντομη περίληψη του διαγνωστικά κριτήρια για το Asperger από την προηγούμενη έκδοση του DSM (πολλά από αυτά μπορεί να φαίνονται γνωστά):

• δυσκολία με λεκτική ή μη λεκτική επικοινωνία, όπως οπτική επαφή ή σαρκασμό
• έχοντας λίγες ή καθόλου μακροχρόνιες κοινωνικές σχέσεις με συνομηλίκους
• έλλειψη ενδιαφέροντος για συμμετοχή σε δραστηριότητες ή ενδιαφέροντα με άλλους
• δείχνοντας ελάχιστη έως καθόλου ανταπόκριση σε κοινωνικές ή συναισθηματικές εμπειρίες
• έχοντας ένα διαρκές ενδιαφέρον για ένα μεμονωμένο ειδικό θέμα ή πολύ λίγα θέματα
• αυστηρή τήρηση συνηθισμένων ή τελετουργικών συμπεριφορών
• επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές ή κινήσεις
• έντονο ενδιαφέρον για συγκεκριμένες πτυχές αντικειμένων
• αντιμετωπίζετε δυσκολία στη διατήρηση των σχέσεων, των θέσεων εργασίας ή άλλων πτυχών της καθημερινής ζωής εξαιτίας αυτών των προηγούμενων σημείων
• χωρίς καθυστέρηση στην εκμάθηση της γλώσσας ή στη γνωστική ανάπτυξη, τυπική για άλλες, παρόμοιες νευροαναπτυξιακές καταστάσεις

Από το 2013, το Asperger θεωρείται πλέον μέρος του φάσματος του αυτισμού και δεν διαγιγνώσκεται πλέον ως ξεχωριστή πάθηση.

Άσπεργκερ εναντίον Αυτισμού: Ποιες είναι οι διαφορές;

Το Άσπεργκερ και ο αυτισμός δεν θεωρούνται πλέον ξεχωριστές διαγνώσεις. Άτομα που μπορεί να είχαν προηγουμένως λάβει διάγνωση Asperger αντ ‘αυτού τώρα λαμβάνουν διάγνωση αυτισμού.

Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι που είχαν διαγνωστεί με Asperger πριν αλλάξουν τα διαγνωστικά κριτήρια το 2013 εξακολουθούν να θεωρούνται ότι «έχουν Asperger».

Και πολλοί άνθρωποι θεωρούν επίσης το Asperger ως μέρος της ταυτότητάς τους. Αυτό λαμβάνεται ιδιαίτερα υπόψη του στιγματισμού που εξακολουθεί να περιβάλλει τις διαγνώσεις αυτισμού σε πολλές κοινότητες σε όλο τον κόσμο.

Ωστόσο, η μόνη πραγματική «διαφορά» μεταξύ των δύο διαγνώσεων είναι ότι τα άτομα με Asperger μπορεί να θεωρηθούν ότι περνούν ευκολότερα ως νευροτυπικά με μόνο «ήπια» σημεία και συμπτώματα που μπορεί να μοιάζουν με αυτά του αυτισμού.

Διαφέρουν οι θεραπευτικές επιλογές για το Asperger και τον αυτισμό;

Ούτε αυτό που είχε προηγουμένως διαγνωστεί ως Asperger ούτε ως αυτισμός είναι μια ιατρική κατάσταση που πρέπει να «θεραπευθεί».

Όσοι έχουν διαγνωστεί με αυτισμό θεωρούνται «νευροαποκλίνοντες». Οι αυτιστικές συμπεριφορές δεν θεωρούνται ό,τι είναι κοινωνικά τυπικό. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο αυτισμός υποδηλώνει ότι κάτι δεν πάει καλά με εσάς.

Αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι ότι εσείς ή κάποιος στη ζωή σας που έχει διαγνωστεί με αυτισμό γνωρίζει ότι αγαπιέται, αποδέχεται και υποστηρίζεται από τους ανθρώπους γύρω του.

Δεν συμφωνούν όλοι στην κοινότητα του αυτισμού ότι τα αυτιστικά άτομα δεν χρειάζονται ιατρική περίθαλψη.

Υπάρχει μια συνεχής συζήτηση μεταξύ εκείνων που βλέπουν τον αυτισμό ως α αναπηρία που χρειάζεται ιατρική περίθαλψη (το «ιατρικό μοντέλο») και όσοι βλέπουν τον αυτισμό «θεραπεία» με τη μορφή διασφάλισης δικαιωμάτων αναπηρίας, όπως δίκαιες πρακτικές απασχόλησης και κάλυψη υγειονομικής περίθαλψης.

Εδω είναι μερικά επιλογές θεραπείας για το Asperger εάν πιστεύετε ότι εσείς ή ένα αγαπημένο σας πρόσωπο χρειάζεστε θεραπεία για συμπεριφορές που παραδοσιακά θεωρούνται μέρος της διάγνωσης Asperger:

• ψυχολογική θεραπεία, όπως η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία (CBT)
• φάρμακα για το άγχος ή την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD)
• θεραπεία λόγου ή γλώσσας
• τροποποίηση ή συμπληρώματα διατροφής
• συμπληρωματικές επιλογές θεραπείας, όπως θεραπεία μασάζ

Το πιο σημαντικό εδώ είναι ότι το Asperger δεν είναι πλέον λειτουργικός όρος. Τα σημάδια που χρησιμοποιήθηκαν κάποτε για τη διάγνωσή του ανήκουν πιο σταθερά σε μια διάγνωση ΔΑΦ.

Και μια διάγνωση αυτισμού δεν σημαίνει ότι εσείς ή ένα αγαπημένο σας πρόσωπο έχετε μια «κατάσταση» που πρέπει να «θεραπευθεί». Αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι να αγαπάτε και να αποδέχεστε τον εαυτό σας ή οποιοδήποτε αυτιστικό άτομο γνωρίζετε.

Η εκμάθηση των αποχρώσεων της ΔΑΦ μπορεί να σας βοηθήσει να αρχίσετε να καταλαβαίνετε ότι οι εμπειρίες της ΔΑΦ είναι οι εμπειρίες κάθε ατόμου. Κανένας μόνος όρος δεν ταιριάζει σε όλους.