Μερικές φορές οι ακατάστατες, ακατάστατες παρατηρήσεις που κάνουμε είναι μερικές από τις πιο διαφωτιστικές.
Θα περιέγραφα τον εαυτό μου ως βετεράνο όταν πρόκειται για ψυχοθεραπεία. Βλέπω έναν θεραπευτή για όλη μου την ενήλικη ζωή — για την ακρίβεια τα τελευταία 10 χρόνια τώρα.
Και μεταξύ των πολλών πλεονεκτημάτων, με βοήθησε να προσδιορίσω τους τομείς στους οποίους πρέπει ακόμα να αναπτυχθώ. Ένα από τα οποία είναι να αμείλικτος ζητών την τελειότητα.
Η θεραπεία είναι προκλητική ανεξάρτητα, αλλά νομίζω ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολο για όσους από εμάς επιμένουμε να την κάνουμε «τέλεια» (ειδοποίηση spoiler: δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα).
Αυτό φαίνεται για μένα ως ευχάριστο στους ανθρώπους. Δηλαδή, η απροθυμία μου να είμαι ειλικρινής σε ορισμένες καταστάσεις, ο φόβος μου να μην με επικρίνουν ή να με κρίνουν ο θεραπευτής μου και την επιθυμία μου να συγκαλύπτω όταν δυσκολεύομαι (ειρωνικό, δεδομένου του γεγονότος ότι άρχισα να πηγαίνω σε θεραπεία επειδή δυσκολευόμουν).
Κοιτάζοντας πίσω, όμως, μπορώ να δω ότι μερικά από τα πιο σημαντικά βήματα που είχα στη θεραπεία συνέβη όταν σταμάτησα να προσπαθώ τόσο σκληρά για να ευχαριστήσω τον θεραπευτή μου.
Στην πραγματικότητα, οι πιο δυνατές στιγμές που έχουμε μοιραστεί μαζί ήταν όταν είχα το θάρρος να του πω πράγματα που ήμουν απόλυτα πεπεισμένος ότι δεν θα έπρεπε λένε.
Όταν έδωσα στον εαυτό μου την άδεια να είμαι βάναυσα ειλικρινής, μπορέσαμε να κάνουμε πολύ βαθύτερη, πιο αυθεντική δουλειά μαζί. Τόσο πολύ που έχω αρχίσει να κάνω πρακτική να «μιλώ το ανείπωτο» όσο πιο συχνά μπορώ στις συνεδρίες μου.
Εάν έχετε βρει τον εαυτό σας να δαγκώνει τη γλώσσα σας στη θεραπεία (ίσως, όπως εγώ, ανησυχώ πολύ για το να είστε «συμπαθής» ή καλός πελάτης), ελπίζω ότι αυτή η λίστα με τις δικές μου ωμές εξομολογήσεις θα σας εμπνεύσει να χάσετε οριστικά το θεραπευτικό σας φίλτρο.
Γιατί οι πιθανότητες είναι, εσύ ακόμη δεν θα είμαι τόσο άβολος όσο είμαι.
1. «Για να είμαι ειλικρινής, μάλλον δεν πρόκειται να ακολουθήσω αυτή τη συμβουλή»
Θα είμαι αληθινός μαζί σου… μερικές φορές, ανεξάρτητα από το πόσο λογικές και καλοπροαίρετες είναι οι συμβουλές του θεραπευτή μου, απλά… δεν μπορώ να το κάνω.
Για να είμαι σαφής, θα το ήθελα πολύ. Πραγματικά, θα το έκανα. Νομίζω ότι είναι ένας πολύ έξυπνος τύπος με πολλές καλές ιδέες! Και? Μερικές φορές, όταν είστε σε κατάθλιψη, ο πήχης πρέπει να είναι χαμηλότερος, γιατί και μόνο να σηκωθείτε από το κρεβάτι μπορεί να αισθάνεστε σχεδόν αδύνατο.
Μερικές φορές όταν είσαι κάτω και έξω; Λογικό δεν σημαίνει πάντα εφικτό.
Το χειρότερο ακόμα, μετά από μια εβδομάδα που δεν κατάφερα να κάνω ούτε ένα πράγμα που μου είπε ο θεραπευτής μου, συχνά έβρισκα τον εαυτό μου να ντροπιάζει τον εαυτό μου, φοβούμενος να επιστρέψω στο γραφείο του και να του πω ότι «αποτύχα. ”
Διασκεδαστικό γεγονός, όμως: Η θεραπεία δεν είναι ένα μάθημα που περνάς/αποτυγχάνεις. Είναι ένας ασφαλής χώρος για πειραματισμούς… και ακόμη και οι αναποδιές είναι μια ευκαιρία για ένα νέο είδος πειράματος.
Τώρα, όταν ο θεραπευτής μου κάνει συστάσεις που δεν θεωρούν εφικτές; Τον ενημέρωσα εκ των προτέρων. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να σκεφτούμε ένα σχέδιο που θα ακολουθήσω, το οποίο συνήθως περιλαμβάνει μικρότερα βήματα και περισσότερους εφικτούς στόχους.
Και ακόμα κι αν δεν τα καταφέρω όλα; Αυτό μας δίνει επίσης κάτι να μιλήσουμε.
Ξέρω τώρα ότι η θεραπεία σημαίνει λιγότερο να πιέζω τον εαυτό μου για να φτάσω εκεί που θα ήθελα και περισσότερο να συναντώ τον εαυτό μου (με συμπόνια) όπου κι αν βρίσκομαι.
Και εφόσον είμαι ειλικρινής για το πού βρίσκομαι, ο θεραπευτής μου είναι πολύ χαρούμενος που θα εμφανιστεί και θα με φιλοξενήσει.
2. «Είμαι θυμωμένος μαζί σου αυτή τη στιγμή»
Ο θεραπευτής μου, ευλόγησέ τον, είχε μεγάλη ανταπόκριση όταν του είπα ότι ήμουν θυμωμένος μαζί του. «Πες μου γιατί», είπε. “Μπορώ να το πάρω.”
Και πραγματικά μπορούσε.
Πολλοί από εμάς δεν μεγαλώσαμε σε ένα περιβάλλον όπου θα μπορούσαμε να εκφράσουμε με ασφάλεια τον θυμό μας. Σίγουρα δεν το έκανα. Και ιδανικά, η θεραπεία είναι ένα μέρος όπου μπορούμε να εξασκηθούμε να έχουμε αυτόν τον θυμό, να αρθρώνουμε από πού προέρχεται και να κάνουμε εργασίες επισκευής που πραγματικά νιώθουμε ασφάλεια και επικύρωση.
Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι Ανετα για να το κάνεις αυτό όμως. Ειδικά επειδή είναι περίεργο να είσαι θυμωμένος με κάποιον που όλη η δουλειά του είναι να σε βοηθήσει.
Αλλά όταν τελικά άρχισα να λέω στον θεραπευτή μου όταν ένιωθα θυμωμένος ή απογοητευμένος μαζί του, βάθυνε τη σχέση και την εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλο. Με βοήθησε να καταλάβω καλύτερα τι χρειαζόμουν από αυτόν και τον βοήθησε να κατανοήσει καλύτερα τα είδη υποστήριξης που λειτούργησαν καλύτερα για μένα.
Μας βοήθησε επίσης να εντοπίσουμε ορισμένα ερεθίσματα που εξακολουθούσαν να επηρεάζουν τη ζωή μου και τις σχέσεις μου με τρόπους που δεν είχαμε προσέξει πριν.
Εάν είστε θυμωμένοι με τον θεραπευτή σας; Προχώρα και πες τους. Διότι ακόμη και στο χειρότερο σενάριο, αν δεν έχουν καλή ανταπόκριση; Αυτές είναι πληροφορίες που μπορούν να σας βοηθήσουν να αποφασίσετε εάν πρέπει να συνεχίσετε να εργάζεστε μαζί ή όχι.
Αξίζεις έναν θεραπευτή που μπορεί να κάθεται με τα πιο δύσκολα συναισθήματά σου.
3. «Μακάρι να μπορούσα να σε κλωνοποιήσω»
Λοιπόν, αυτό που είπα στην πραγματικότητα ήταν: «Μακάρι να μπορούσα να σε κλωνοποιήσω. Και μετά θα μπορούσα να σκοτώσω έναν από τους κλώνους σου, ώστε ο νεκρός φίλος μου να έχει έναν πραγματικά σπουδαίο θεραπευτή στη μετά θάνατον ζωή».
…Η θλίψη κάνει τους ανθρώπους να λένε και να κάνουν πολύ περίεργα πράγματα μερικές φορές, εντάξει;
Το πήρε χαμπάρι, όμως. Μου είπε ότι ως θαυμαστής του τηλεοπτικού σόου Orphan Black, ήταν σίγουρα #TeamClone — και πιο σοβαρά, ότι ήταν χαρούμενος που η δουλειά μας μαζί είχε τόσο μεγάλο αντίκτυπο πάνω μου.
Όταν έχετε έναν καταπληκτικό θεραπευτή, μπορεί να είναι δύσκολο να καταλάβετε πώς να του μεταδώσετε πόσο τον εκτιμάτε. Δεν είναι το είδος της κατάστασης όπου μπορείτε απλώς να στείλετε μια φαγώσιμη διάταξη και να την καλέσετε την ημέρα.
Αυτό που έμαθα, ωστόσο, είναι ότι δεν υπάρχει απολύτως τίποτα κακό με το να ενημερώνετε τον θεραπευτή σας πόσο ευγνώμων είστε για τον αντίκτυπό του στη ζωή σας.
Τους αρέσει να τους λένε ότι κάνουν καλή δουλειά, ξέρεις.
Δεν θα συνιστούσα απαραίτητα τη διαδρομή “Θα σκότωνα τον κλώνο σου για τον νεκρό φίλο μου”, φυσικά (είμαι πολύ περίεργος και ειλικρινά, το ίδιο και ο θεραπευτής μου, άρα λειτουργεί). Αλλά αν αισθάνεστε συγκινημένοι να ενημερώσετε τον θεραπευτή σας ότι τον εκτιμάτε; Προχώρα και πες το.
4. «Όταν το είπες αυτό, κυριολεκτικά ήθελα να σταματήσω τη θεραπεία και να σταματήσω να σου μιλάω για πάντα»
Ναι, αυτό είναι ένα άμεσο απόσπασμα. Και ό,τι πιο κοντινό σε ένα ξέσπασμα που είχα ποτέ στη θεραπεία.
Ήταν σε μια εποχή που ακόμη και οι πιο ήπιες προτάσεις του ένιωθαν υπερβολική πίεση. Και μετά από μια πάρα πολλές δηλώσεις που οδηγούν στο «προσπάθησες…;» Λοιπόν, κάπως το έχασα.
Παρόλα αυτά, χαίρομαι που το είπα. Γιατί μέχρι εκείνο το σημείο, δεν είχε ιδέα πόσο συγκλονισμένος ένιωθα. Δεν ήξερε ότι οι προτάσεις του με έκαναν να νιώθω πιο ανήσυχος — όχι λιγότερο.
Και ενώ βγήκε ατελώς, είναι πραγματικά καλό που έγινε, γιατί τον βοήθησε επίσης να αναγνωρίσει ότι ήμουν κάτι παραπάνω από αναστατωμένος.
Καθώς εμβαθύναμε σε αυτό, μπόρεσα τελικά να του πω: «Απλώς νιώθω σαν να πνίγομαι». Και ξέρετε πώς ακούγεται αυτό; Κατάθλιψη.
Μερικές φορές οι ακατάστατες, ακατάστατες παρατηρήσεις που κάνουμε είναι μερικές από τις πιο διαφωτιστικές.
Εκείνο το «ξέσπασμα» που είχα; Αυτό οδήγησε στην αύξηση της δόσης των αντικαταθλιπτικών μου και στη λήψη της πιο ήπιας υποστήριξης που χρειαζόμουν για να βγω από την κατάθλιψή μου.
Έτσι, ενώ δεν είμαι ενθουσιασμένος που λέω στον θεραπευτή μου ότι ήθελα να περπατήσω στον ωκεανό αντί να κάνω άλλη μια συνεδρία μαζί του (και πάλι, συγγνώμη αν το διαβάζει αυτό)… Χαίρομαι που μπορούσε να συγκρατήσει την απελπισία μου και να πει: Τι θες από εμένα? Φαίνεται ότι δυσκολεύεσαι πραγματικά αυτή τη στιγμή».
5. «Αυτό δεν είναι σωστό. Φαίνεσαι απογοητευμένος μαζί μου”
Οι πελάτες δεν είναι οι μόνοι που έχουν κακές μέρες. Οι θεραπευτές μας είναι ανθρώπινα όντα και αυτό σημαίνει ότι ούτε θα χειρίζονται πάντα τέλεια τα πράγματα.
Σε μια συνεδρία, παρατήρησα ότι ο θεραπευτής μου ήταν λίγο πιο τραχύς από το συνηθισμένο. Δυσκολευόταν να βρει πώς να με υποστηρίξει. Αγωνιζόμουν να αναφέρω τι είδους υποστήριξη χρειαζόμουν αρχικά.
Τα καλώδια είχαν διασταυρωθεί, και ενώ ήταν διακριτικό, ένιωθα ότι τα πράγματα ήταν λίγο τεταμένα.
Τελικά πήρα το θάρρος να το ονομάσω. “Εχεις θυμώσει μαζί μου?” ρώτησα απότομα. Ήταν πολύ δύσκολο να του το πω, αλλά άνοιξε μια πολύ πιο ευάλωτη (και απαραίτητη) συζήτηση.
Θα μπορούσε να ονομάσει τους φόβους που υποστήριζαν την απογοήτευσή του στη συνεδρία μας – πιο συγκεκριμένα, πόσο ανησυχούσε για την υποτροπή και την απομόνωση της διατροφικής μου διαταραχής. Και θα μπορούσα να αναφέρω πώς τα συναισθήματά του στη συνεδρία μας έκαναν δύσκολο να νιώσω αρκετά ασφαλής ώστε να εκφράσω τα δικά μου, με αποτέλεσμα να αποσυρθώ αντί να ανοιχτώ.
Ήταν μια άβολη συζήτηση; Απολύτως.
Αλλά το να αντιμετωπίσουμε αυτήν την ταλαιπωρία σήμαινε ότι ήμασταν σε θέση να εξασκηθούμε στην επίλυση των συγκρούσεων με ασφαλή και ανοιχτό τρόπο. Και με τον καιρό, αυτό μας βοήθησε να δημιουργήσουμε περισσότερη εμπιστοσύνη και διαφάνεια μεταξύ μας.
6. «Δεν ξέρω πόσο ακόμα μπορώ να συνεχίσω να το κάνω αυτό»
Ως κάποιος που γράφει μια στήλη με συμβουλές για την ψυχική υγεία, μια ερώτηση που λαμβάνω συχνά από τους αναγνώστες είναι κάτι ανάλογο του: “Αν πω στον θεραπευτή μου ότι είμαι αυτοκτονικός, θα με βάλουν κλειδωμένο;”
Η σύντομη απάντηση είναι ότι εάν δεν έχετε ενεργά ένα σχέδιο να βλάψετε τον εαυτό σας και τα μέσα για να το κάνετε, θεωρητικά ο θεραπευτής σας δεν θα πρέπει να το αποκαλύψει σε κανενός είδους παρεμβαίνουσα αρχή.
Και η πιο σύνθετη απάντηση; Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, θα πρέπει πάντα να ενημερώνετε τον θεραπευτή σας εάν αντιμετωπίζετε σκέψεις ή ορμές αυτοκτονίας. Πάντα.
Όχι μόνο επειδή είναι μια ανησυχία για την ασφάλεια, αν και είναι εξίσου έγκυρος λόγος. Αλλά και επειδή αξίζεις υποστήριξη, ειδικά όταν έχεις φτάσει σε σημείο κρίσης.
Περισσότερο από πιθανό, ο θεραπευτής σας έχει μεγάλη εμπειρία βοηθώντας τους πελάτες να πλοηγηθούν σε αυτές τις σκοτεινές, προκλητικές στιγμές. Αλλά για να το κάνουν αυτό, πρέπει να ξέρουν ότι παλεύεις εξαρχής.
Θα είμαι ο πρώτος που θα παραδεχτώ ότι αυτό δεν ήταν πάντα το δυνατό μου κοστούμι. Δεν ένιωθα πάντα αρκετά γενναίος για να πω στον θεραπευτή μου ότι έφτανα στο τέλος του σχοινιού μου. Αλλά πότε τελικά το έκανα; Μπόρεσα να πάρω τη συμπόνια και τη φροντίδα που χρειαζόμουν για να βρω το δρόμο της επιστροφής.
Ξέρω ότι είναι τρομακτικό να ονομάζεις όταν χάνεις την ελπίδα σου. Μερικές φορές το να το λες φωναχτά μπορεί να νιώθεις σαν να το κάνεις αληθινό με κάποιο τρόπο — αλλά η αλήθεια είναι, αν αιωρείται στο μυαλό σου; Του ήδη πραγματικός. Και αυτό σημαίνει ότι ήρθε η ώρα να ζητήσετε βοήθεια.
7. «Μακάρι να ήξερα περισσότερα για σένα. Όπως τι είδους δημητριακά σας αρέσουν”
Στην πραγματικότητα, έτσι έμαθα ότι ο θεραπευτής μου έχει κοιλιοκάκη και, ως εκ τούτου, δεν είναι πολύ άτομο με δημητριακά.
Παρεμπιπτόντως, ξέρατε ότι είναι απολύτως φυσιολογικό και εντάξει να έχετε ερωτήσεις για τον θεραπευτή σας;
Ενώ κάθε κλινικός ιατρός θα είναι διαφορετικός σχετικά με το πόσα είναι διατεθειμένος να αποκαλύψει, δεν υπάρχει κανόνας που να λέει ότι δεν μπορείτε να ρωτήσετε γι ‘αυτούς. Ορισμένοι κλινικοί γιατροί το ενθαρρύνουν πραγματικά.
Υπάρχουν πελάτες που δεν θέλουν να μάθουν Οτιδήποτε για τους θεραπευτές τους. Αυτό είναι απολύτως εντάξει! Άλλοι, όπως εγώ, αισθάνονται πιο ικανοί να ανοιχτούν συναισθηματικά εάν αισθάνονται ότι «γνωρίζουν» τον θεραπευτή τους με κάποιο τρόπο. Μια χαρά είναι κι αυτό!
Και αν έχετε έναν πολύ έξυπνο θεραπευτή; Θα ξέρουν ακριβώς πού να τραβήξουν τη γραμμή για να διατηρήσουν τυχόν αυτοαποκαλύψεις στην υπηρεσία της θεραπείας και της ανάπτυξής σας (για παράδειγμα, ορισμένες μορφές θεραπείας – όπως η ψυχανάλυση – λειτουργούν καλύτερα αν γνωρίζετε πολύ λίγα για τον κλινικό σας γιατρό!).
Εάν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τον θεραπευτή σας, δεν πειράζει να ρωτήσετε — είτε πρόκειται για τα δημητριακά, τη φιλοσοφία της εργασίας τους ή τη σχετική εμπειρία ζωής. Μπορείτε να εμπιστευτείτε ότι ως επαγγελματίας, θα ξέρουν πώς να το κάνουν επιδέξια, χωρίς υπερμοίρασμα ή μετατόπιση της θεραπευτικής δυναμικής.
Και αν δεν το χειριστούν καλά; Αυτά είναι τα σχόλια που θα τους βοηθήσουν να ακούσουν επίσης.
Αξίζει τον κόπο να είμαι ειλικρινής στη θεραπεία; Σίγουρα ναι
Αν και είναι αλήθεια ότι μπορεί να οδηγήσει σε κάποιες άβολες ή δύσκολες στιγμές, πιστεύω ότι εκεί μπορεί να συμβεί κάποια από τα πιο δυνατά έργα.
Και αν μη τι άλλο, σίγουρα κάνει τη δουλειά του θεραπευτή σας πολύ πιο συναρπαστική. Απλά ρώτα το δικό μου! Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι από τότε που ξεκινήσαμε να δουλεύουμε μαζί, η δουλειά του θεραπευτή μου έγινε πολύ πιο… καλά, τουλάχιστον ενδιαφέρουσα.
Στο τέλος της ημέρας, βγάζεις από τη θεραπεία ό,τι βάζεις σε αυτήν… και αν επιτρέψεις στον εαυτό σου να είσαι ευάλωτος και να επενδύσεις περισσότερο στη διαδικασία; Ίσως εκπλαγείτε με το πόσο περισσότερο θα βγάλετε από αυτό.
Ο Sam Dylan Finch είναι συντάκτης, συγγραφέας και στρατηγός ψηφιακών μέσων στην περιοχή του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο. Είναι ο κύριος συντάκτης ψυχικής υγείας και χρόνιων παθήσεων στο Healthline. Βρείτε τον Κελάδημα και Ίνσταγκραμκαι μάθετε περισσότερα στο SamDylanFinch.com.
Discussion about this post