Ενώ η θεραπεία για τον HIV και το AIDS έχει προχωρήσει πολύ, ο Daniel Garza μοιράζεται το ταξίδι του και την αλήθεια για τη ζωή με την ασθένεια.
Η υγεία και η ευεξία αγγίζουν τον καθένα μας διαφορετικά. Αυτή είναι η ιστορία ενός ατόμου.
Από την εποχή που ο Daniel Garza ήταν 5 ετών, ήξερε ότι τον έλκυαν τα αγόρια. Αλλά προερχόμενος από ένα Μεξικανικό Καθολικό υπόβαθρο, η αντιμετώπιση της συνειδητοποίησης χρειάστηκε χρόνια.
Όταν ήταν 3 ετών, η οικογένεια του Garza εγκατέλειψε το Μεξικό για να μεταναστεύσει στο Ντάλας του Τέξας.
«Ως Αμερικανός πρώτης γενιάς και μοναχογιός μιας μεξικανικής, καθολικής, συντηρητικής οικογένειας, πολλές πιέσεις και προσδοκίες συνοδεύονται από αυτό», λέει ο Garza στο Healthline.
Όταν ο Γκάρζα ήταν 18 ετών, ήταν φανατικός με την οικογένειά του, η οποία τον αντιμετώπισε το Σαββατοκύριακο των Ευχαριστιών το 1988.
«Δεν ήταν ευχαριστημένοι με το πώς βγήκαν όλα. Χρειάστηκαν πολλά χρόνια θεραπείας για να αντιμετωπίσουν τις αντιδράσεις τους. Ο μπαμπάς μου είχε τη νοοτροπία ότι ήταν απλώς μια φάση και ότι ήταν δικό του λάθος, αλλά ότι θα μπορούσα να αλλάξω», θυμάται ο Garza.
Η μαμά του ήταν κυρίως απογοητευμένη που η Garza δεν την εμπιστευόταν αρκετά ώστε να της το πει.
«Η μαμά μου και εγώ ήμασταν πολύ δεμένοι όταν ήμουν νέος και με πλησίαζε πολλές φορές ρωτώντας αν συνέβαινε κάτι ή αν υπήρχε κάτι που ήθελα να της πω. Πάντα έλεγα «όχι». Όταν ήμουν έξω, ήταν πολύ στενοχωρημένη που δεν της το εκμυστηρεύτηκα νωρίτερα», λέει η Garza.
Πίνει για να αντιμετωπίσει τη σεξουαλικότητά του
Πριν μιλήσει ανοιχτά για το ότι είναι ομοφυλόφιλος, ο Garza ξεκίνησε μια μάχη με το αλκοόλ γύρω στα 15 του.
«Υπάρχει ένα ολόκληρο πακέτο που συνοδεύει το ποτό για μένα. Ήταν μια μικρή πίεση από τους συνομηλίκους που επιβάλλονταν από τον εαυτό μου και ήθελα να ταιριάξω με άλλα παιδιά, καθώς και να νιώσω άνετα με τη σεξουαλικότητά μου», λέει.
Όταν ήταν 17 ετών, ανακάλυψε ένα gay bar που του επέτρεψε να μπει.
«Θα μπορούσα να είμαι ομοφυλόφιλος και να ταιριάζω. Λαχταρούσα το δέσιμο με άλλους τύπους. Όταν ήμουν μικρός, δεν ήμουν κολλητός με τον μπαμπά μου και η μαμά μου ήταν λίγο μαμά ελικόπτερο. Νομίζω ότι ήξερε ότι ήμουν διαφορετική και έτσι για να με προστατεύσει δεν με άφησε να κάνω παρέα ή να κάνω πολλά με άλλα αγόρια», λέει η Garza. «Το να πηγαίνω σε ένα γκέι μπαρ και να πίνω δεν χρειαζόταν να είμαι ο τέλειος γιος ή ο τέλειος αδερφός. Θα μπορούσα απλώς να πάω, να ξεφύγω από όλα και να μην ανησυχώ για τίποτα».
Ενώ λέει ότι έψαχνε για φιλίες με άντρες, οι γραμμές ήταν συχνά ασαφείς με το σεξ και τη συντροφικότητα.
Λήψη διάγνωσης AIDS ενώ μάχεται τον εθισμό
Κοιτάζοντας πίσω, ο Garza πιστεύει ότι προσβλήθηκε από τον ιό HIV από μια περιστασιακή σχέση στις αρχές των 20 του. Αλλά εκείνη τη στιγμή, δεν ήξερε ότι ήταν άρρωστος. Ωστόσο, άρχιζε τον αγώνα του με τον εθισμό στα ναρκωτικά και το αλκοόλ.
«Τώρα ήμουν 24 και δεν ήξερα πώς να χειριστώ μια σχέση. Ήθελα τον τύπο των σχέσεων που είχαν η μαμά και ο μπαμπάς μου και που είχαν οι αδερφές μου και οι σύζυγοί τους, αλλά δεν ήξερα πώς να το μεταφέρω σε μια γκέι σχέση», λέει ο Garza. «Έτσι, για περίπου πέντε χρόνια, έπινα και ναρκωτικά και έβρισκα τη φυλή μου από άλλους που έκαναν το ίδιο. Γέμισα θυμό».
Το 1998, ο Garza μετακόμισε στο Χιούστον για να ζήσει με τους γονείς του. Όμως συνέχισε να πίνει και να ναρκωτικά ενώ δούλευε σε ένα εστιατόριο για να βγάλει χρήματα.
«Έγινα πραγματικά αδύνατη. Δεν μπορούσα να φάω, είχα νυχτερινές εφιδρώσεις, διάρροια και έμετο. Μια μέρα, ένας από τους τακτικούς μου καλεσμένους είπε στο αφεντικό μου ότι δεν έδειχνα καλά. Το αφεντικό μου μου είπε να πάω σπίτι και να προσέχω τον εαυτό μου», λέει ο Garza.
Ενώ ο Garza κατηγόρησε την πολιτεία του στο ποτό, τα ναρκωτικά και τα πάρτι, λέει ότι κατά βάθος ήξερε ότι τα συμπτώματά του σχετίζονταν με το AIDS. Λίγο αφότου πήγε σπίτι από τη δουλειά, κατέληξε στο νοσοκομείο με 108 Τ κύτταρα και βάρος 108 κιλά. Έλαβε επίσημη διάγνωση AIDS τον Σεπτέμβριο του 2000 σε ηλικία 30 ετών.
Ενώ ήταν στο νοσοκομείο για τρεις εβδομάδες, δεν είχε πρόσβαση σε ναρκωτικά ή αλκοόλ. Ωστόσο, μετά την απελευθέρωση, επέστρεψε στο Χιούστον για να ζήσει μόνος του και έπεσε ξανά στο ποτό και τα ναρκωτικά.
«Γνώρισα έναν μπάρμαν και αυτό ήταν», λέει ο Garza.
Μόλις το 2007 ο Garza εισήλθε σε 90 ημέρες αποκατάστασης με εντολή δικαστηρίου. Από τότε είναι καθαρός.
«Με διέλυσαν και με βοήθησαν να συνδυάσω τα πάντα. Έχω περάσει τα τελευταία 10 χρόνια συμπληρώνοντας τα κομμάτια ξανά», λέει ο Garza.
Υποστήριξη για την ευαισθητοποίηση για τον HIV και το AIDS
Με όλες τις γνώσεις και την εμπειρία που έχει αποκτήσει, ο Garza αφιερώνει τον χρόνο του στο να βοηθάει τους άλλους.
Πιστεύω ότι όλοι έχουμε ξεπεράσει δύσκολα πράγματα στη ζωή μας, και εμείς
όλοι μπορούν να μάθουν ο ένας από τον άλλον.
Η συνηγορία του ξεκίνησε αρχικά με τη διάγνωση του HIV. Άρχισε να προσφέρεται εθελοντικά για να μοιράζει προφυλακτικά σε ένα πρακτορείο του Τέξας στο οποίο βασιζόταν για υποστήριξη και υπηρεσίες. Στη συνέχεια, το 2001, το πρακτορείο του ζήτησε να παρευρεθεί σε μια έκθεση υγείας στο κολέγιο της τοπικής κοινότητας για να μιλήσει με φοιτητές.
«Ήταν η πρώτη φορά που συστηνόμουν τον εαυτό μου ως οροθετικός. Ήταν επίσης όπου άρχισα να εκπαιδεύω τον εαυτό μου και την οικογένειά μου, καθώς και άλλους, σχετικά με το AIDS, επειδή μοιράσαμε φυλλάδια για την ασθένεια που διάβαζα και μάθαινα», εξηγεί ο Garza.
Με τα χρόνια, εργάστηκε για οργανισμούς του Νότιου Τέξας, όπως το Συμβούλιο για το AIDS της κοιλάδας, την κλινική Thomas Street στο Χιούστον, το Συμβούλιο Προγραμματισμού του Χιούστον Ράιαν Γουάιτ, τις Υπηρεσίες Προστασίας Παιδιών του Χιούστον και τα Κέντρα Υγείας Radiant.
Επέστρεψε επίσης στο κολέγιο για να γίνει σύμβουλος για τα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Είναι πρεσβευτής προσέγγισης και δημόσιος ομιλητής για το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, το Irvine και την κομητεία Shanti Orange. Αν δεν έφτανε αυτό, είναι ο πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Laguna Beach HIV, μιας οργάνωσης που συμβουλεύει το δημοτικό συμβούλιο του σχετικά με τις πολιτικές και τις υπηρεσίες που σχετίζονται με τον HIV και το AIDS.
Μοιράζοντας την ιστορία του, ο Garza ελπίζει όχι μόνο να εκπαιδεύσει τους νέους
σχετικά με το ασφαλές σεξ και τον HIV και το AIDS, αλλά και για να διαλύσει την ιδέα ότι είναι το AIDS
εύκολο στη διαχείριση και τη θεραπεία.
«Όσοι δεν ανήκουν στην κοινότητα του HIV συχνά πιστεύουν ότι τα άτομα με HIV ζουν όλο αυτό το διάστημα, επομένως δεν μπορεί να είναι τόσο άσχημα ή είναι υπό έλεγχο ή τα φάρμακα σήμερα λειτουργούν», λέει ο Garza.
«Όταν μοιράζομαι την ιστορία μου, δεν αναζητώ οίκτο, αντιλαμβάνομαι ότι ο HIV είναι δύσκολο να ζεις. Αλλά επίσης, δείχνω ότι παρόλο που έχω AIDS, δεν πρόκειται να αφήσω τον κόσμο να περάσει δίπλα μου. Έχω μια θέση σε αυτό, και αυτό είναι να πηγαίνω στα σχολεία για να προσπαθήσω να σώσω παιδιά».
Αλλά κατά τη διάρκεια των συνομιλιών του, ο Garza δεν είναι όλος ο χαμός και η καταστροφή. Χρησιμοποιεί το χάρισμα και το χιούμορ για να συνδεθεί με το κοινό του. «Το γέλιο κάνει τα πράγματα πιο χωνευτικά», λέει ο Garza.
Χρησιμοποιεί επίσης την προσέγγισή του για να εμπνεύσει ανθρώπους κάθε ηλικίας και υπόβαθρου με το podcast του Put It Together. Κατά τη διάρκεια του πιλοτικού επεισοδίου το 2012, ο Garza συζήτησε το σεξ, τα ναρκωτικά και τον HIV. Από τότε, έχει διευρύνει το πεδίο εφαρμογής του για να συμπεριλάβει επισκέπτες με μεγάλη ποικιλία υπόβαθρου.
«Θέλω να μοιραστώ ιστορίες για ανθρώπους που συνδυάζουν ξανά τις ζωές τους», λέει ο Garza. «Πιστεύω ότι όλοι έχουμε ξεπεράσει δύσκολα πράγματα στη ζωή μας και όλοι μπορούμε να μάθουμε ο ένας από τον άλλον».
Να είσαι νηφάλιος και να αντιμετωπίζεις τον καρκίνο
Κατά τη διάρκεια της νηφαλιότητας, αντιμετώπισε ένα άλλο εμπόδιο: τη διάγνωση καρκίνου του πρωκτού. Ο Garza πήρε αυτή τη διάγνωση το 2015 σε ηλικία 44 ετών και υποβλήθηκε σε μήνες χημειοθεραπείας και ακτινοβολίας.
Το 2016, χρειάστηκε να του τοποθετήσουν μια τσάντα κολοστομίας, την οποία ονόμασε Tommy.
Ο επί πολλά χρόνια φίλος του, ο Κρίστιαν, ήταν δίπλα του κατά τη διάγνωση, τη θεραπεία και τη χειρουργική επέμβαση σε σάκο κολοστομίας. Βοήθησε επίσης τον Garza να καταγράψει το ταξίδι του στο βιντεοημερολόγιο YouTube που ονομάζεται “A Bag Named Tommy”.
Τα βίντεό μου δίνουν μια ειλικρινή απεικόνιση του να ζω με όλα όσα έχω.
Ο Garza βρίσκεται σε ύφεση από τον καρκίνο από τον Ιούλιο του 2017. Τα συμπτώματά του από το AIDS είναι υπό έλεγχο, αν και λέει ότι οι παρενέργειες που προκαλούνται από τη φαρμακευτική αγωγή, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση και η χοληστερόλη, κυμαίνονται. Έχει επίσης καρδιακό φύσημα, κουράζεται συχνά και αντιμετωπίζει αρθρίτιδα.
Η κατάθλιψη και το άγχος είναι ένας αγώνας για χρόνια, και μερικές μέρες είναι καλύτερες από άλλες.
«Δεν γνώριζα ότι υπάρχει PTSD που σχετίζεται με την υγεία. Λόγω όλων όσων έχει περάσει το σώμα μου σε όλη μου τη ζωή, είμαι σε συνεχή εγρήγορση ότι κάτι συμβαίνει με το σώμα μου ή, στο αντίθετο άκρο, μπορώ να αρνηθώ ότι κάτι συμβαίνει με το σώμα μου», λέει ο Garza.
… παρόλο που έχω AIDS, δεν πρόκειται να αφήσω τον κόσμο να περάσει
μου.
Ο Garza είναι σε ένα σημείο όπου μπορεί να κάνει ένα βήμα πίσω και να καταλάβει όλα όσα νιώθει και σκέφτεται.
«Συνειδητοποιώ γιατί έχω κατάθλιψη ή θυμό μερικές φορές. Το σώμα, το μυαλό και η ψυχή μου έχουν περάσει πολλά», λέει ο Garza. «Έχασα πολλά και κέρδισα πολλά, έτσι μπορώ να κοιτάξω τον εαυτό μου συνολικά τώρα».
Όπως είπε ο Daniel Garza στην Cathy Cassata
Η Cathy Cassata είναι μια ανεξάρτητη συγγραφέας που ειδικεύεται σε ιστορίες γύρω από την υγεία, την ψυχική υγεία και την ανθρώπινη συμπεριφορά. Έχει την ικανότητα να γράφει με συναισθήματα και να συνδέεται με τους αναγνώστες με διορατικό και ελκυστικό τρόπο. Διαβάστε περισσότερα από τη δουλειά της εδώ.
Discussion about this post