Δεσμοειδής όγκος

ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

Ποιες είναι οι αιτίες;

Οι δεσμοειδείς όγκοι θεωρούνται σποραδικοί επειδή δεν είναι σαφές τι προκαλεί την πλειονότητα των περιπτώσεων. Οι περισσότεροι δεσμοειδείς όγκοι έχουν μια συγκεκριμένη γονιδιακή μετάλλαξη που ονομάζεται βήτα κατενίνη, αλλά οι ειδικοί δεν είναι σίγουροι τι προκαλεί τη μετάλλαξη του γονιδίου.

Ένας μικρός αριθμός δεσμοειδών όγκων προκαλείται από μια γενετική πάθηση που ονομάζεται οικογενής αδενωματώδης πολύποδα (FAP). Τα άτομα με μεταλλάξεις που προκαλούν FAP είναι επιρρεπή στο να έχουν εκατοντάδες πολύποδες στα έντερά τους και συχνά αναπτύσσουν καρκίνους του παχέος εντέρου.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Οι δεσμοειδείς όγκοι συνήθως επηρεάζουν τον ιστό που μετακινείται εύκολα και είναι ελαστικός. Λόγω της θέσης τους, ένας όγκος υπάρχει συχνά για μεγάλο χρονικό διάστημα πριν ανακαλυφθεί. Συνήθως παρατηρείται μόνο όταν μεγαλώσει και παραμερίσει τους περιβάλλοντες ιστούς.

Τα συμπτώματα των δεσμοειδών όγκων μπορεί να ποικίλλουν πολύ και εξαρτώνται από το μέγεθος και τη θέση του όγκου και από το πόσο εξαπλώνεται. Για το λόγο αυτό, κάθε άτομο με δεσμοειδή όγκο μπορεί να βιώσει τα συμπτώματα διαφορετικά, αλλά μερικά από τα πιο κοινά συμπτώματα είναι:

• πρήξιμο ή ένα εξόγκωμα που δεν είναι επώδυνο
• πόνος ή πόνος (που προκαλείται όταν ο όγκος συμπιέζει τους μύες ή τα νεύρα)
• πόνος στα έντερα (που προκαλείται από απόφραξη)
• δυσκολία στη χρήση της περιοχής του σώματός σας που έχει επηρεαστεί, όπως τα πόδια, τα πόδια, τα χέρια ή τα χέρια σας.

Πώς αντιμετωπίζεται;

Η θεραπεία των δεσμοειδών όγκων είναι περίπλοκη. Εάν έχετε διαγνωστεί με ένα, είναι καλύτερο να αξιολογηθείτε από ειδικούς στο σάρκωμα για να καθορίσουν την κατάλληλη πορεία θεραπείας για εσάς.

Τόσο λίγα είναι γνωστά για τους δεσμοειδείς όγκους και επί του παρόντος δεν υπάρχει θεραπεία, έτσι τα άτομα που επηρεάζονται συχνά ρωτούνται εάν θα συμμετάσχουν σε κλινικές δοκιμές.

Χειρουργική επέμβαση

Όταν είναι δυνατόν, οι δεσμοειδείς όγκοι θα αφαιρούνται χειρουργικά. Η διαδικασία συνήθως διαρκεί από τρεις έως πέντε ώρες. Η αποκατάσταση διαρκεί συνήθως ένα μήνα ή λιγότερο.

Ωστόσο, υπάρχει υψηλό ποσοστό υποτροπής μόνο με χειρουργική επέμβαση. Είκοσι πέντε έως 40 τοις εκατό των προσβεβλημένων ατόμων που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση μπορεί να έχουν τοπική υποτροπή, η οποία είναι μια επιστροφή του όγκου στο αρχικό σημείο ή κοντά στο σημείο αυτό.

Ο στόχος της χειρουργικής επέμβασης είναι να αφαιρεθεί ολόκληρος ο όγκος και να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος υποτροπής. Οι γιατροί σας θα αναλύσουν τους κινδύνους σας και θα αποφασίσουν εάν η υποτροπή είναι πιθανή για εσάς. Εάν έχετε χαμηλό κίνδυνο υποτροπής, η χειρουργική επέμβαση είναι συνήθως η καλύτερη επιλογή σας. Αλλά αν είστε υψηλού κινδύνου, αυτό μπορεί να μην ισχύει.

Η χειρουργική επέμβαση είναι συνήθως δύσκολη και μερικές φορές ακόμη και αδύνατη για δεσμοειδή στην κοιλιά. Η απόφαση για χειρουργική επέμβαση είναι περίπλοκη και θα πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά από μια διεπιστημονική ομάδα γιατρών και χειρουργών σε ένα εξειδικευμένο νοσοκομείο σαρκώματος.

Όπου η χειρουργική επέμβαση δεν είναι επιλογή, υπάρχουν εναλλακτικές μέθοδοι θεραπείας που πρέπει να ληφθούν υπόψη, ιδιαίτερα για όγκους στα έντερα, τα νεύρα, τα όργανα ή τα αιμοφόρα αγγεία.

Ακτινοθεραπεία

Η ακτινοθεραπεία είναι μια καλή επιλογή για πολλούς ανθρώπους που δεν μπορούν να χειρουργηθούν. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί εκτός από χειρουργική επέμβαση ή χημειοθεραπεία. Η ακτινοθεραπεία διαρκεί συνήθως από 6 έως 8 εβδομάδες, αλλά οι ενδείξεις ότι ο όγκος έχει συρρικνωθεί μπορεί να χρειαστούν μήνες ή και χρόνια για να φανούν. Η ακτινοθεραπεία συχνά δεν αποτελεί επιλογή για όγκους που εμφανίζονται εντός της κοιλιάς λόγω του μεγέθους της περιοχής που πρέπει να αντιμετωπιστεί και του κινδύνου βλάβης από την ακτινοβολία σε ζωτικά όργανα. Υπάρχει επίσης κίνδυνος σε ορισμένες περιπτώσεις η ακτινοθεραπεία να προκαλέσει άλλους καρκίνους. Οι επιλογές θεραπείας θα πρέπει να συζητηθούν προσεκτικά με την ιατρική ομάδα σας.

Αφαίρεση ραδιοσυχνοτήτων

Η αφαίρεση ραδιοσυχνοτήτων είναι μια νέα τεχνική όπου οι βελόνες εισάγονται στους όγκους και τα κύματα ραδιοσυχνοτήτων διοχετεύονται μέσω των βελόνων για να θερμανθεί έντονα ο όγκος. Έχει οδηγήσει σε κάποια συρρίκνωση του δεσμοειδούς όγκου, αλλά αυτή η μέθοδος έχει χρησιμοποιηθεί ελάχιστα και τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα είναι ακόμη άγνωστα.

Χημειοθεραπεία

Η χημειοθεραπεία είναι ένα χημικό φάρμακο που συνήθως χορηγείται με ένεση στις φλέβες. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές ποικιλίες και οι περισσότερες θα έχουν ευρύ φάσμα βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων παρενεργειών.

Εναλλακτικές

Υπάρχουν ορισμένα εξειδικευμένα κέντρα σαρκώματος που είναι αποφασισμένα να κατανοήσουν τους δεσμοειδή όγκους και να βρουν μια θεραπεία. Υπάρχουν πολλές νέες θεραπείες που μελετώνται και ένας αριθμός ανέκδοτων αναφορών για διαφορετικές θεραπείες που έχουν θετικά αποτελέσματα. Δεν υπάρχει καμία ενιαία ιατρική θεραπεία αποδεκτή για δεσμοειδή όγκους.

Επιπλοκές

Η πιο κοινή επιπλοκή των δεσμοειδών όγκων είναι η τοπική υποτροπή, η οποία συμβαίνει περίπου στο 70 τοις εκατό των περιπτώσεων.

Εάν ο όγκος είναι ενδοκοιλιακός, μπορεί να αναπτύξετε επιπλοκές όπως υδρονέφρωση (μεγέθυνση νεφρών), σήψη (δηλητηρίαση αίματος από μόλυνση) ή απόφραξη των εντέρων.

Αποψη

Το προσδόκιμο ζωής εξαρτάται από τον τύπο του όγκου και τη θέση του. Είναι συνήθως θετικό για άτομα με κοιλιακούς και εξωκοιλιακούς όγκους, αλλά λιγότερο για άτομα με ενδοκοιλιακούς όγκους λόγω των επιπλοκών που μπορεί να προκύψουν. Οι επαναλαμβανόμενες χειρουργικές επεμβάσεις μπορούν να προκαλέσουν περαιτέρω επιπλοκές που σχετίζονται με υψηλότερους κινδύνους θανατηφόρου θανάτου.

Η προοπτική για τα άτομα που αναπτύσσουν δεσμοειδή όγκους μπορεί να ποικίλλει πολύ και εξαρτάται από το μέγεθος και τη θέση του όγκου, καθώς και από την επιλεγμένη πορεία θεραπείας.