Είναι ο Λύκος μεταδοτικός; Συμβουλές για την αναγνώριση και την πρόληψη

Τι προκαλεί τον λύκο;

Ο Λύκος είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα. Αυτό σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό σας σύστημα στρέφεται κατά λάθος και επιτίθεται στους δικούς σας ιστούς.

Κανονικά, το ανοσοποιητικό σας σύστημα προστατεύει το σώμα σας από ξένους εισβολείς όπως βακτήρια και ιούς. Όταν ανιχνεύει αυτά τα μικρόβια, επιτίθεται με έναν συνδυασμό κυττάρων του ανοσοποιητικού και ειδικών πρωτεϊνών που ονομάζονται αντισώματα. Σε μια αυτοάνοση ασθένεια, το ανοσοποιητικό σας σύστημα θεωρεί τους ιστούς σας – όπως το δέρμα, τις αρθρώσεις ή την καρδιά σας – ως ξένους και τους επιτίθεται.

Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ορισμένοι διαφορετικοί παράγοντες πυροδοτούν αυτήν την επίθεση στο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως:

• Τα γονίδιά σου. Ο Λύκος μερικές φορές εμφανίζεται σε οικογένειες. Οι ερευνητές έχουν βρει περισσότερα από 50 γονίδια που πιστεύουν ότι συνδέονται με την πάθηση. Αν και τα περισσότερα από αυτά τα γονίδια είναι απίθανο να προκαλέσουν μόνο λύκο, μπορεί να σας κάνουν πιο ευάλωτους στην ανάπτυξη λύκου εάν εκτεθείτε σε άλλους παράγοντες κινδύνου.
• Το περιβάλλον σας.Εάν έχετε λύκο, ορισμένοι παράγοντες γύρω σας μπορούν να ενεργοποιήσουν τα συμπτώματά σας. Αυτό περιλαμβάνει το υπεριώδες φως από τον ήλιο, λοιμώξεις όπως ο ιός Epstein-Barr και έκθεση σε ορισμένες χημικές ουσίες ή φάρμακα.
• Οι ορμόνες σου.Επειδή ο λύκος είναι πολύ πιο συχνός στις γυναίκες, οι ερευνητές υποπτεύονται ότι οι γυναικείες ορμόνες μπορεί να έχουν κάποια σχέση με την ασθένεια. Οι γυναίκες τείνουν να έχουν χειρότερα συμπτώματα πριν από την έμμηνο ρύση τους, όταν τα επίπεδα οιστρογόνων αυξάνονται. Ωστόσο, η σχέση μεταξύ οιστρογόνου και λύκου δεν υπήρξε αποδεδειγμένος.

Ποιος κινδυνεύει να αναπτύξει λύκο;

Έχετε περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξετε λύκο εάν:

• Είσαι γυναίκα. Εννέα φορές περισσότερες γυναίκες από τους άνδρες έχουν λύκο.
• Είστε μεταξύ 15 και 44 ετών. Αυτό είναι το ηλικιακό εύρος στο οποίο ο λύκος ξεκινά συχνότερα.
• Ένας από τους στενούς συγγενείς σας – όπως ένας γονέας ή ένας αδερφός – έχει λύκο ή άλλη αυτοάνοση ασθένεια. Αυτές οι συνθήκες τείνουν να συμβαίνουν σε οικογένειες. Τα άτομα των οποίων οι συγγενείς έχουν λύκο έχουν 5 έως 13 τοις εκατό κίνδυνο να αναπτύξουν τη νόσο.
• Η οικογένειά σας είναι αφροαμερικανικής, ασιατικής, ισπανικής καταγωγής, ιθαγενών Αμερικανών ή νησιών του Ειρηνικού. Ο λύκος είναι πιο συχνός σε αυτές τις ομάδες.

Συμπτώματα που πρέπει να προσέξετε

Σχεδόν ο καθένας βιώνει διαφορετικά τον λύκο. Ένα πράγμα που είναι συνεπές είναι το μοτίβο των συμπτωμάτων.

Συνήθως θα έχετε περιόδους που τα συμπτώματά σας επιδεινώνονται (εξάρσεις) ακολουθούμενες από περιόδους σχετικά χωρίς συμπτώματα (υφέσεις).

Τα κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• υπερβολική κόπωση
• πόνος στις αρθρώσεις, δυσκαμψία ή πρήξιμο
• πυρετός
• πονοκεφάλους
• ένα εξάνθημα σε σχήμα πεταλούδας στα μάγουλα και τη μύτη σας
• αυξημένη ευαισθησία στο ηλιακό φως
• απώλεια μαλλιών
• δάχτυλα των ποδιών που γίνονται λευκά ή μπλε όταν εκτίθενται στο κρύο
• πόνος στο στήθος
• δυσκολία στην αναπνοή
• απώλεια μαλλιών
• πληγές στο στόμα ή τη μύτη σας

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι πολλά από αυτά τα συμπτώματα εμφανίζονται με άλλες ασθένειες, όπως η ινομυαλγία, η νόσος του Lyme και η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Γι’ αυτό ο λύκος αποκαλείται μερικές φορές «ο μεγάλος μιμητής».

Πότε να δείτε το γιατρό σας

Εάν αντιμετωπίζετε συμπτώματα όπως υπερβολική κόπωση, πόνο στις αρθρώσεις, εξάνθημα ή πυρετό, επισκεφτείτε το γιατρό σας για διάγνωση.

Κανένα τεστ δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα εάν έχετε λύκο. Ωστόσο, υπάρχει ένα τεστ που μπορεί να εντοπίσει γενικά τα αυτοάνοσα νοσήματα. Ονομάζεται τεστ αντιπυρηνικών αντισωμάτων (ANA). Αναζητά αντισώματα που στρέφονται κατά των ιστών του σώματός σας που παράγονται σε ορισμένες αυτοάνοσες ασθένειες. Η ανίχνευση άλλων αντισωμάτων θα υποδηλώσει τη διάγνωση του λύκου.

Μόλις ο γιατρός σας μάθει ότι πάσχετε από μια αυτοάνοση νόσο, οι εξετάσεις αίματος και ούρων μπορούν να σας βοηθήσουν να εντοπίσετε ποια πάθηση έχετε. Αυτές οι εξετάσεις αναζητούν σημεία λύκου όπως βλάβη στα νεφρά και το ήπαρ. Μερικές φορές, ο γιατρός σας θα συστήσει βιοψία ή δείγμα ιστού για τη διάγνωση του λύκου.

Τι μπορείτε να περιμένετε εάν γίνει διάγνωση;

Μόλις γίνει η διάγνωση, ο γιατρός σας θα συνεργαστεί μαζί σας για να αναπτύξει ένα σχέδιο θεραπείας. Το ατομικό σας σχέδιο θα εξαρτηθεί από τα συμπτώματα που έχετε και πόσο σοβαρά είναι.

Συνήθως συνταγογραφείται φαρμακευτική αγωγή για να βοηθήσει στη μείωση της φλεγμονής και στην άμβλυνση της υπερδραστήριας απόκρισης του ανοσοποιητικού συστήματος που προκαλεί τα συμπτώματά σας.

Ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει:

• μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), όπως η ιβουπροφαίνη (Advil) και η ναπροξένη (Aleve), για τη θεραπεία του πόνου και του πρηξίματος των αρθρώσεων
• ανθελονοσιακά φάρμακα, όπως η υδροξυχλωροκίνη (Plaquenil), που βοηθούν στον έλεγχο της απόκρισης του ανοσοποιητικού συστήματος
• κορτικοστεροειδή, όπως η πρεδνιζόνη, που βοηθούν στη μείωση της φλεγμονής
• ανοσοκατασταλτικά, όπως η αζαθειοπρίνη (Imuran) και η μεθοτρεξάτη, που βοηθούν στη μείωση της απόκρισης του ανοσοποιητικού σας συστήματος

Μπορεί να χρειαστεί κάποια δοκιμή και λάθος για να βρείτε τη θεραπεία που ανακουφίζει καλύτερα από τα συμπτώματά σας.

Επειδή αυτή η ασθένεια επηρεάζει τόσα πολλά μέρη του σώματος, αρκετοί γιατροί θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στη φροντίδα σας. Αυτό περιλαμβάνει ένα:

• ρευματολόγος, ειδικός που αντιμετωπίζει παθήσεις των αρθρώσεων και γενικότερα αυτοάνοσα νοσήματα
• δερματολόγος, ειδικός που θεραπεύει δερματικές παθήσεις
• καρδιολόγος, ειδικός που θεραπεύει καρδιακές παθήσεις
• νεφρολόγος, ειδικός που θεραπεύει νεφρικές παθήσεις

Οι προοπτικές για τον λύκο διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Σήμερα, με τη σωστή θεραπεία, τα περισσότερα άτομα με λύκο μπορούν να ζήσουν μεγάλη και πλήρη ζωή. Η τήρηση του σχεδίου θεραπείας και η λήψη του φαρμάκου σας όπως σας έχει συνταγογραφηθεί μπορεί να σας βοηθήσει να αποτρέψετε την επανεμφάνιση των συμπτωμάτων σας.

Μπορείτε να αποτρέψετε τον λύκο;

Δεν μπορείτε απαραίτητα να αποτρέψετε τον λύκο, αλλά μπορείτε να αποφύγετε τους παράγοντες που προκαλούν τα συμπτώματά σας. Για παράδειγμα, μπορείτε:

• Περιορίστε τον χρόνο σας στο άμεσο ηλιακό φως εάν η έκθεση στον ήλιο προκαλεί εξάνθημα. Πρέπει πάντα να φοράτε αντηλιακό με δείκτη προστασίας SPF 70 ή μεγαλύτερο που μπλοκάρει τόσο τις ακτίνες UVA όσο και τις ακτίνες UVB.
• Προσπαθήστε να αποφύγετε φάρμακα, εάν είναι εφικτό, που σας κάνουν ακόμα πιο ευαίσθητους ήλιος. Αυτό περιλαμβάνει τα αντιβιοτικά μινοκυκλίνη (Minocin) και τριμεθοπρίμη-σουλφαμεθοξαζόλη (Bactrim) και διουρητικά όπως η φουροσεμίδη (Lasix) ή η υδροχλωροθειαζίδη.
• Αναπτύξτε τεχνικές διαχείρισης του άγχους. Διαλογιστείτε, κάντε γιόγκα ή κάντε μασάζ – οτιδήποτε σας βοηθά να ηρεμήσετε.
• Μείνετε μακριά από άτομα που είναι άρρωστα με κρυολογήματα και άλλες λοιμώξεις.
• Κοιμήσου αρκετά. Πηγαίνετε για ύπνο αρκετά νωρίς κάθε βράδυ για να εξασφαλίσετε στον εαυτό σας επτά έως εννέα ώρες ξεκούρασης.