Πλακούντια ανεπάρκεια

Ο πλακούντας είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο βιολογικό όργανο. Σχηματίζεται και αναπτύσσεται εκεί όπου το γονιμοποιημένο ωάριο προσκολλάται στο τοίχωμα της μήτρας.

Ο ομφάλιος λώρος μεγαλώνει από τον πλακούντα μέχρι τον ομφαλό του μωρού. Επιτρέπει στο αίμα να ρέει από τη μητέρα στο μωρό και πάλι πίσω. Το αίμα της μητέρας και το αίμα του μωρού φιλτράρονται μέσω του πλακούντα, αλλά στην πραγματικότητα δεν αναμειγνύονται ποτέ.

Οι κύριες εργασίες του πλακούντα είναι:

• μεταφέρουν οξυγόνο στην κυκλοφορία του αίματος του μωρού
• μεταφέρουν το διοξείδιο του άνθρακα μακριά
• περάσει θρεπτικά συστατικά στο μωρό
• μεταφορά απορριμμάτων για διάθεση από το σώμα της μητέρας

Ο πλακούντας έχει επίσης σημαντικό ρόλο στην παραγωγή ορμονών. Προστατεύει επίσης το έμβρυο από επιβλαβή βακτήρια και λοιμώξεις.

Ένας υγιής πλακούντας συνεχίζει να αναπτύσσεται καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η Αμερικανική Ένωση Εγκυμοσύνης εκτιμά ότι ο πλακούντας ζυγίζει 1 έως 2 κιλά τη στιγμή της γέννησης.

Ο πλακούντας αφαιρείται κατά τη διάρκεια του τοκετού. Σύμφωνα με την κλινική Mayo, γεννιέται μεταξύ 5 και 30 λεπτών μετά το μωρό.

Η ανεπάρκεια του πλακούντα συνδέεται με προβλήματα ροής αίματος. Ενώ οι διαταραχές του αίματος της μητέρας και οι αγγειακές διαταραχές μπορεί να το προκαλέσουν, τα φάρμακα και οι συνήθειες του τρόπου ζωής είναι επίσης πιθανοί ερεθισμοί.

Οι πιο συχνές παθήσεις που συνδέονται με την ανεπάρκεια του πλακούντα είναι:

• Διαβήτης

• χρόνια υψηλή αρτηριακή πίεση (υπέρταση)

• διαταραχές πήξης του αίματος
• αναιμία
• ορισμένα φάρμακα (ιδιαίτερα αραιωτικά του αίματος)
• κάπνισμα

• κατάχρηση ναρκωτικών (ειδικά κοκαΐνη, ηρωίνη και μεθαμφεταμίνη)

Η ανεπάρκεια του πλακούντα μπορεί επίσης να εμφανιστεί εάν ο πλακούντας δεν προσκολλάται σωστά στο τοίχωμα της μήτρας ή εάν ο πλακούντας αποκολληθεί από αυτό (αποκόλληση πλακούντα).

Δεν υπάρχουν μητρικά συμπτώματα που να σχετίζονται με ανεπάρκεια πλακούντα. Ωστόσο, ορισμένες ενδείξεις μπορούν να οδηγήσουν σε έγκαιρη διάγνωση. Η μητέρα μπορεί να παρατηρήσει ότι το μέγεθος της μήτρας της είναι μικρότερο από ό,τι σε προηγούμενες εγκυμοσύνες. Το έμβρυο μπορεί επίσης να κινείται λιγότερο από το αναμενόμενο.

Εάν το μωρό δεν μεγαλώνει σωστά, η κοιλιά της μητέρας θα είναι μικρή και οι κινήσεις του μωρού δεν θα γίνονται αισθητές πολύ.

Η κολπική αιμορραγία ή οι συσπάσεις πρόωρου τοκετού μπορεί να εμφανιστούν με αποκόλληση πλακούντα.

Μητέρα

Η ανεπάρκεια του πλακούντα δεν θεωρείται συνήθως απειλητική για τη ζωή της μητέρας. Ωστόσο, ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος εάν η μητέρα έχει υπέρταση ή διαβήτη.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η μητέρα είναι πιο πιθανό να εμφανίσει:

• προεκλαμψία (αυξημένη αρτηριακή πίεση και δυσλειτουργία τελικών οργάνων)

• αποκόλληση πλακούντα (ο πλακούντας απομακρύνεται από το τοίχωμα της μήτρας)

• πρόωρο τοκετό και τοκετό

Τα συμπτώματα της προεκλαμψίας είναι η υπερβολική αύξηση βάρους, οίδημα ποδιών και χεριών (οίδημα), πονοκέφαλοι και υψηλή αρτηριακή πίεση.

Μωρό

Όσο νωρίτερα στην εγκυμοσύνη εμφανιστεί η ανεπάρκεια του πλακούντα, τόσο πιο σοβαρά μπορεί να είναι τα προβλήματα για το μωρό. Οι κίνδυνοι του μωρού περιλαμβάνουν:

• μεγαλύτερος κίνδυνος στέρησης οξυγόνου κατά τη γέννηση (μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλική παράλυση και άλλες επιπλοκές)
• μαθησιακές δυσκολίες
• χαμηλή θερμοκρασία σώματος (υποθερμία)
• χαμηλό σάκχαρο στο αίμα (υπογλυκαιμία)
• πολύ λίγο ασβέστιο στο αίμα (υπασβεστιαιμία)
• περίσσεια ερυθρών αιμοσφαιρίων (πολυκυτταραιμία)
• πρόωρο τοκετό
• καισαρική τομή
• θνησιγένεια
• θάνατος

Η σωστή προγεννητική φροντίδα μπορεί να οδηγήσει σε έγκαιρη διάγνωση. Αυτό μπορεί να βελτιώσει τα αποτελέσματα για τη μητέρα και το μωρό.

Οι εξετάσεις που μπορούν να ανιχνεύσουν την ανεπάρκεια του πλακούντα περιλαμβάνουν:

• υπερηχογράφημα εγκυμοσύνης για τη μέτρηση του μεγέθους του πλακούντα

• υπερηχογράφημα για την παρακολούθηση του μεγέθους του εμβρύου
• επίπεδα άλφα-εμβρυϊκής πρωτεΐνης στο αίμα της μητέρας (μια πρωτεΐνη που παράγεται στο συκώτι του μωρού)
• εμβρυϊκό μη στρες τεστ (περιλαμβάνει τη χρήση δύο ζωνών στην κοιλιά της μητέρας και μερικές φορές ένα ήπιο βομβητή για να ξυπνήσει το μωρό) για τη μέτρηση του καρδιακού παλμού και των συσπάσεων του μωρού

Η θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης ή του διαβήτη της μητέρας μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της ανάπτυξης του μωρού.

Ένα σχέδιο φροντίδας μητρότητας μπορεί να προτείνει:

• εκπαίδευση για την προεκλαμψία, καθώς και αυτοπαρακολούθηση για τη νόσο
• συχνότερες επισκέψεις σε γιατρό
• ανάπαυση στο κρεβάτι για εξοικονόμηση καυσίμων και ενέργειας για το μωρό
• διαβούλευση με ειδικό υψηλού κινδύνου για το έμβρυο της μητέρας

Ίσως χρειαστεί να κρατάτε ένα καθημερινό αρχείο για το πότε το μωρό κινείται ή κλωτσάει.

Εάν υπάρχει ανησυχία για πρόωρο τοκετό (32 εβδομάδες ή νωρίτερα), η μητέρα μπορεί να λάβει ενέσεις στεροειδών. Τα στεροειδή διαλύονται μέσω του πλακούντα και ενισχύουν τους πνεύμονες του μωρού.

Μπορεί να χρειαστείτε εντατική φροντίδα εξωτερικών ή εσωτερικών ασθενών εάν η προεκλαμψία ή ο περιορισμός της ενδομήτριας ανάπτυξης (IUGR) γίνει σοβαρή.

Η ανεπάρκεια του πλακούντα δεν μπορεί να θεραπευτεί, αλλά μπορεί να αντιμετωπιστεί. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να λάβετε έγκαιρη διάγνωση και επαρκή προγεννητική φροντίδα. Αυτά μπορούν να βελτιώσουν τις πιθανότητες του μωρού για φυσιολογική ανάπτυξη και να μειώσουν τον κίνδυνο επιπλοκών του τοκετού. Σύμφωνα με το Νοσοκομείο Mount Sinai, η καλύτερη προοπτική εμφανίζεται όταν η κατάσταση διαπιστωθεί μεταξύ 12 και 20 εβδομάδων.