Χρόνια διαταραχή κινητικού τικ

Τι προκαλεί χρόνια κινητική διαταραχή;

Οι γιατροί δεν είναι απόλυτα σίγουροι τι προκαλεί κινητική διαταραχή ή γιατί ορισμένα παιδιά την αναπτύσσουν νωρίτερα από άλλα. Μερικοί πιστεύουν ότι η χρόνια κινητική διαταραχή μπορεί να είναι αποτέλεσμα φυσικών ή χημικών ανωμαλιών στον εγκέφαλο.

Οι νευροδιαβιβαστές είναι χημικές ουσίες που μεταδίδουν σήματα σε όλο τον εγκέφαλο. Mayσως να κάνουν λάθος ή να μην επικοινωνούν σωστά. Αυτό προκαλεί την αποστολή του ίδιου «μηνύματος» ξανά και ξανά. Το αποτέλεσμα είναι ένα φυσικό τικ.

Ποιος κινδυνεύει για χρόνια κινητική διαταραχή;

Τα παιδιά με οικογενειακό ιστορικό χρόνιων τικ ή συσπάσεων είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν χρόνια κινητική διαταραχή. Τα αγόρια είναι πιο πιθανό να έχουν χρόνια κινητική διαταραχή από τα κορίτσια.

Αναγνωρίζοντας τα συμπτώματα της χρόνιας κινητικής διαταραχής

Τα άτομα με χρόνια κινητική διαταραχή μπορεί να εμφανίσουν τα ακόλουθα συμπτώματα:

• γκριμάτσα προσώπου
• υπερβολικό αναβοσβήσιμο, συσπάσεις, τράνταγμα ή ανασήκωση των ώμων
• ξαφνικές, ανεξέλεγκτες κινήσεις των ποδιών, των χεριών ή του σώματος
• ήχοι όπως καθαρισμός του λαιμού, γκρίνια ή γκρίνια

Μερικοί άνθρωποι έχουν παράξενες σωματικές αισθήσεις πριν εμφανιστεί ένα τικ. Είναι συνήθως σε θέση να περιορίσουν τα συμπτώματά τους για σύντομα χρονικά διαστήματα, αλλά αυτό απαιτεί προσπάθεια. Η παραδοχή σε ένα τικ φέρνει μια αίσθηση ανακούφισης.

Τα τικ μπορεί να επιδεινωθούν από:

• ενθουσιασμό ή διέγερση
• κόπωση ή στέρηση ύπνου
• στρες
• ακραίες θερμοκρασίες

Διάγνωση χρόνιων κινητικών διαταραχών

Τα τικ συνήθως διαγιγνώσκονται κατά τη διάρκεια ενός τακτικού ραντεβού στο ιατρείο. Δύο από τις ακόλουθες απαιτήσεις πρέπει να πληρούνται για να λάβετε εσείς ή το παιδί σας μια διάγνωση χρόνιας κινητικής διαταραχής:

• Τα τικ πρέπει να εμφανίζονται σχεδόν κάθε μέρα για περισσότερο από ένα χρόνο.
• Τα τικ πρέπει να υπάρχουν χωρίς χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από 3 μήνες.
• Τα τικ πρέπει να έχουν ξεκινήσει πριν από την ηλικία των 18 ετών.

Καμία εξέταση δεν μπορεί να διαγνώσει την κατάσταση.

Θεραπεία μιας χρόνιας κινητικής διαταραχής

Ο τύπος θεραπείας που λαμβάνετε για χρόνια κινητική διαταραχή θα εξαρτηθεί από τη σοβαρότητα της κατάστασης και τον τρόπο που επηρεάζει τη ζωή σας.

Συμπεριφορική θεραπεία

Οι συμπεριφορικές θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν ένα παιδί να μάθει να συγκρατεί ένα τικ για μικρό χρονικό διάστημα. Σύμφωνα με μελέτη του 2010 που δημοσιεύτηκε στο Εφημερίδα της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης, μια θεραπευτική προσέγγιση που ονομάζεται ολοκληρωμένη συμπεριφορική παρέμβαση για τικ (CBIT) βελτίωσε σημαντικά τα συμπτώματα στα παιδιά.

Στο CBIT, τα παιδιά με τικ εκπαιδεύονται να αναγνωρίζουν την επιθυμία για τικ και να χρησιμοποιούν αντικαταστάτρια ή ανταγωνιστική απάντηση αντί για το τικ.

φαρμακευτική αγωγή

Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο ή τη μείωση των τικ. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται συχνά για τον έλεγχο των τικ περιλαμβάνουν:

• αλοπεριδόλη (Haldol)
• πιμοζίδη
• ρισπεριδόνη (Risperdal)
• αριπιπραζόλη (Abilify)
• τοπιραμάτη (Topamax)
• κλονιδίνη
• γκουανφασίνη
• φάρμακα με βάση την κάνναβη

Υπάρχουν ορισμένα περιορισμένα στοιχεία ότι η κανναβινοειδής δέλτα-9-τετραϋδροκανναβινόλη (δροναβινόλη) βοηθά στη διακοπή των τικ σε ενήλικες. Ωστόσο, τα προϊόντα με βάση την κάνναβη δεν πρέπει να χορηγούνται σε παιδιά και εφήβους, ή σε έγκυες ή θηλάζουσες γυναίκες.

Άλλες ιατρικές θεραπείες

Οι ενέσεις αλλαντικής τοξίνης (κοινώς γνωστές ως ενέσεις Botox) μπορούν να θεραπεύσουν ορισμένα δυστονικά τικ. Μερικοί άνθρωποι βρίσκουν ανακούφιση με εμφυτεύματα ηλεκτροδίων στον εγκέφαλο.

Τι μπορεί να αναμένεται μακροπρόθεσμα;

Τα παιδιά που αναπτύσσουν χρόνια κινητική διαταραχή μεταξύ 6 και 8 ετών συνήθως αναρρώνουν. Τα συμπτώματά τους συνήθως σταματούν χωρίς θεραπεία σε 4 έως 6 χρόνια.

Τα παιδιά που αναπτύσσουν την κατάσταση όταν είναι μεγαλύτερα και συνεχίζουν να εμφανίζουν συμπτώματα στα 20 τους, μπορεί να μην ξεπεράσουν τη διαταραχή του τικ. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μπορεί να γίνει μια ισόβια κατάσταση.