Τύποι εστιακών επιληπτικών κρίσεων

Ποιοι είναι οι τύποι των επιληπτικών κρίσεων εστιακής έναρξης;

Σύμφωνα με το Johns Hopkins Medicine, υπάρχουν τρεις τύποι επιληπτικών κρίσεων εστιακής έναρξης. Η γνώση του τύπου εστιακής κρίσης που έχει ένα άτομο βοηθάει τον γιατρό να καθορίσει την καλύτερη θεραπεία.

Επιληπτικές κρίσεις εστιακής έναρξης

Αυτές οι κρίσεις ήταν παλαιότερα γνωστές ως απλές μερικές κρίσεις ή εστιακές κρίσεις χωρίς απώλεια συνείδησης. Ένα άτομο με αυτόν τον τύπο επιληπτικών κρίσεων δεν χάνει τις αισθήσεις του κατά τη διάρκεια της κρίσης. Ωστόσο, ανάλογα με την περιοχή του εγκεφάλου που επηρεάζεται, μπορεί να έχουν αλλαγές στα συναισθήματα, τις κινήσεις του σώματος ή την όραση.

Οι κρίσεις Jackson, ή Jacksonian march, είναι ένας τύπος επιληπτικής κρίσης με εστιακή έναρξη που συνήθως επηρεάζει μόνο τη μία πλευρά του σώματος. Οι συσπάσεις συνήθως ξεκινούν σε μια μικρή περιοχή του σώματος, όπως το δάχτυλο του ποδιού, το δάχτυλο ή τη γωνία του στόματος, και «βαδίζει» σε άλλες περιοχές του σώματος. Το άτομο έχει τις αισθήσεις του κατά τη διάρκεια μιας επιληπτικής κρίσης Τζάκσον και μπορεί να μην γνωρίζει καν ότι συμβαίνει μια κρίση.

Επιληπτικές κρίσεις μειωμένης επίγνωσης εστιακής έναρξης

Αυτές οι κρίσεις ήταν παλαιότερα γνωστές ως σύνθετες μερικές κρίσεις ή εστιακές δυσγνωστικές κρίσεις. Κατά τη διάρκεια αυτού του τύπου επιληπτικών κρίσεων, ένα άτομο θα βιώσει απώλεια συνείδησης ή αλλαγή στο επίπεδο συνείδησης. Δεν θα ξέρουν ότι είχαν την κρίση και μπορεί να σταματήσουν να ανταποκρίνονται στο περιβάλλον τους.

Μερικές φορές, η συμπεριφορά ενός ατόμου μπορεί να εκληφθεί λανθασμένα με το ότι δεν δίνει προσοχή ή ακόμη και ότι αγνοεί τους άλλους όταν στην πραγματικότητα έχει μια κρίση.

Επιληπτικές κρίσεις εστιακής έναρξης που δευτερευόντως γενικεύονται

Αυτές οι κρίσεις μπορεί να ξεκινήσουν σε ένα μέρος του εγκεφάλου και στη συνέχεια να εξαπλωθούν σε άλλα μέρη. Μερικοί γιατροί θεωρούν την εστιακή κρίση αύρα ή προειδοποίηση για τη γενικευμένη κρίση που πρόκειται να έρθει.

Αυτή η κρίση θα ξεκινήσει μόνο σε μία περιοχή του εγκεφάλου, αλλά στη συνέχεια θα αρχίσει να εξαπλώνεται. Ως αποτέλεσμα, το άτομο μπορεί να έχει σπασμούς, μυϊκούς σπασμούς ή επηρεασμένο μυϊκό τόνο.

Συμπτώματα εστιακών κρίσεων

Τα συμπτώματα μιας εστιακής έναρξης κρίσης, ανεξάρτητα από τον τύπο, εξαρτώνται από την περιοχή του εγκεφάλου που έχει προσβληθεί. Οι γιατροί χωρίζουν τον εγκέφαλο σε λοβούς ή περιοχές. Το καθένα έχει διαφορετικές λειτουργίες που διακόπτονται κατά τη διάρκεια μιας κρίσης.

Στον κροταφικό λοβό

Εάν ο κροταφικός λοβός επηρεαστεί κατά τη διάρκεια της κρίσης, μπορεί να προκαλέσει:

• χτύπημα των χειλιών
• επαναλαμβανόμενη κατάποση
• μάσημα
• τρομάρα
• Deja Vu

Στον μετωπιαίο λοβό

Οι σπασμοί στον μετωπιαίο λοβό μπορεί να προκαλέσουν:

• δυσκολία στην ομιλία
• πλάι-πλάι κινήσεις κεφαλιού ή ματιών
• τέντωμα των χεριών σε ασυνήθιστη θέση
• επαναλαμβανόμενο λίκνισμα

Στον βρεγματικό λοβό

Ένα άτομο με εστιακή κρίση στον βρεγματικό λοβό μπορεί να εμφανίσει:

• μούδιασμα, μυρμήγκιασμα ή ακόμα και πόνο στο σώμα τους
• ζάλη
• αλλάζει η όραση
• μια αίσθηση σαν να μην τους ανήκει το σώμα τους

Στον ινιακό λοβό

Οι εστιακές κρίσεις στον ινιακό λοβό μπορεί να προκαλέσουν:

• οπτικές αλλαγές με πόνο στα μάτια
• μια αίσθηση σαν τα μάτια να κινούνται γρήγορα
• βλέποντας πράγματα που δεν υπάρχουν
• βλέφαρα που κυματίζουν

Αναγνώριση και θεραπεία νυκτερινών κρίσεων »

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για επιληπτικές κρίσεις εστιακής έναρξης;

Τα άτομα που έχουν βιώσει τραυματικό εγκεφαλικό τραύμα στο παρελθόν διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο επιληπτικών κρίσεων εστιακής έναρξης. Άλλοι παράγοντες κινδύνου για αυτές τις κρίσεις περιλαμβάνουν ιστορικό:

• εγκεφαλική μόλυνση
• όγκος στον εγκέφαλο
• Εγκεφαλικό

Η ηλικία μπορεί επίσης να είναι ένας παράγοντας κινδύνου. Οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν επιληπτικές κρίσεις στην πρώιμη παιδική ηλικία ή μετά την ηλικία των 60 ετών, σύμφωνα με την κλινική Mayo. Ωστόσο, είναι πιθανό ένα άτομο να μην έχει παράγοντες κινδύνου και να εξακολουθεί να έχει μια εστιακή κρίση.

Πώς διαγιγνώσκουν οι γιατροί τις εστιακές κρίσεις;

Φυσική εξέταση

Ένας γιατρός θα ξεκινήσει ρωτώντας για το ιατρικό σας ιστορικό και πραγματοποιώντας μια φυσική εξέταση. Μερικές φορές ένας γιατρός θα κάνει τη διάγνωση με βάση την εξήγηση των συμπτωμάτων σας. Ωστόσο, οι εστιακές κρίσεις μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα παρόμοια με άλλες καταστάσεις. Παραδείγματα αυτών των συνθηκών περιλαμβάνουν:

• ψυχιατρικές ασθένειες
• πονοκεφάλους ημικρανίας
• τσιμπημένο νεύρο

• παροδικό ισχαιμικό επεισόδιο (TIA), το οποίο είναι προειδοποιητικό σημάδι για εγκεφαλικό

Ο γιατρός θα προσπαθήσει να αποκλείσει άλλες παθήσεις, ενώ θα καθορίσει εάν τα συμπτώματά σας μπορεί να σημαίνουν ότι έχετε επιληπτικές κρίσεις εστιακής έναρξης.

Διαγνωστικές εξετάσεις

Ένας γιατρός μπορεί επίσης να χρησιμοποιήσει διαγνωστικές εξετάσεις για να καθορίσει εάν ένα άτομο μπορεί να έχει επιληπτικές κρίσεις. Παραδείγματα αυτών των δοκιμών περιλαμβάνουν:

Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG): Αυτό το τεστ μετρά και εντοπίζει την περιοχή της μη φυσιολογικής ηλεκτρικής δραστηριότητας στον εγκέφαλο. Ωστόσο, επειδή ένα άτομο με επιληπτικές κρίσεις εστιακής έναρξης πιθανότατα δεν έχει συνεχείς διαταραχές στην ηλεκτρική δραστηριότητα, αυτό το τεστ μπορεί να μην ανιχνεύσει αυτόν τον τύπο κρίσεων εκτός και αν γενικευτεί αργότερα.

Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (MRI) ή αξονική τομογραφία (CT): Αυτές οι απεικονιστικές μελέτεςμπορεί να βοηθήσει έναν γιατρό να εντοπίσει πιθανές υποκείμενεςαιτίες που σχετίζονται με επιληπτικές κρίσεις εστιακής έναρξης.

Πώς αντιμετωπίζονται οι κρίσεις εστιακής έναρξης;

Οι εστιακές κρίσεις μπορεί να επιμείνουν για λεπτά, ώρες ή σε σπάνιες περιπτώσεις ημέρες. Όσο περισσότερο διαρκούν, τόσο πιο δύσκολο είναι να σταματήσουν. Σε τέτοιες περιπτώσεις, συχνά απαιτείται επείγουσα ιατρική φροντίδα και χρησιμοποιούνται ενδοφλέβια φάρμακα για να σταματήσει η κρίση. Στη συνέχεια, οι γιατροί θα επικεντρωθούν στην πρόληψη της επανεμφάνισης των κρίσεων.

Παραδείγματα θεραπειών για επιληπτικές κρίσεις περιλαμβάνουν:

Φάρμακα

Τα αντισπασμωδικά φάρμακα μπορούν να ληφθούν μόνα τους ή σε συνδυασμό για να μειωθεί η πιθανότητα εμφάνισης σπασμών. Παραδείγματα αυτών των φαρμάκων περιλαμβάνουν λαμοτριγίνη (Lamictal) και καρβαμαζεπίνη (Tegretol).

Χειρουργική επέμβαση

Επειδή οι εστιακές κρίσεις εμφανίζονται σε μια περιοχή του εγκεφάλου, ένας γιατρός μπορεί να συστήσει χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση αυτής της συγκεκριμένης περιοχής για τη μείωση της συχνότητας εμφάνισης κρίσεων. Αυτό γίνεται συνήθως εάν οι ασθενείς χρειάζονται πολλαπλά φάρμακα για να ελέγξουν τις κρίσεις τους ή εάν τα φάρμακα έχουν περιορισμένη αποτελεσματικότητα ή ανυπόφορες παρενέργειες. Αν και η χειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλο εγκυμονεί πάντα κινδύνους, οι γιατροί σας μπορεί να είναι σε θέση να σας θεραπεύσουν από τις κρίσεις σας εάν μπορούν να προσδιορίσουν με σαφήνεια μια μεμονωμένη πηγή των κρίσεων. Ωστόσο, ορισμένα μέρη του εγκεφάλου δεν μπορούν να αφαιρεθούν.

συσκευές

Μια συσκευή που ονομάζεται διεγέρτης πνευμονογαστρικού νεύρου μπορεί να εμφυτευτεί για να στείλει εκρήξεις ηλεκτρικής ενέργειας στον εγκέφαλο. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της συχνότητας των επιληπτικών κρίσεων. Ωστόσο, μερικοί άνθρωποι θα πρέπει να παίρνουν τα αντισπασμωδικά φάρμακά τους ακόμη και με τη συσκευή.

Διαιτοθεραπεία

Μερικοί άνθρωποι με επιληπτικές κρίσεις έχουν βρει επιτυχία σε μια ειδική δίαιτα γνωστή ως κετογονική δίαιτα. Αυτή η δίαιτα περιλαμβάνει την κατανάλωση λίγων υδατανθράκων και υψηλότερων ποσοτήτων λίπους. Ωστόσο, ο περιοριστικός χαρακτήρας της δίαιτας μπορεί να δυσκολέψει την τήρησή της, ειδικά για τα μικρότερα παιδιά.

Ένας γιατρός μπορεί να συστήσει τη χρήση όλων αυτών των θεραπειών ή έναν συνδυασμό τους ως μέσο για τη θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων εστιακής έναρξης.

Φυσικές θεραπείες για την επιληψία: Λειτουργούν; »

Πότε να καλέσετε το γιατρό σας

Μπορεί να είναι δύσκολο για ένα άτομο να αναγνωρίσει πότε έχει εστιακή κρίση, ανάλογα με τα συμπτώματά του. Εάν ένα άτομο έχει χάσει τις αισθήσεις του ή εάν οι φίλοι και η οικογένεια του λένε ότι συχνά κοιτάζει ανέκφραστα ή φαίνεται σαν να μην ακούει, αυτά μπορεί να είναι σημάδια ότι ένα άτομο πρέπει να αναζητήσει ιατρική βοήθεια. Επίσης, εάν μια κρίση διαρκεί περισσότερο από 5 λεπτά, είναι ώρα να καλέσετε τον γιατρό ή να πάτε στα επείγοντα.

Έως ότου ένα άτομο δει το γιατρό του, θα πρέπει να κρατά ένα ημερολόγιο με τα συμπτώματά του και πόσο διαρκούν για να βοηθήσει τον γιατρό να παρακολουθεί τα μοτίβα πιθανών κρίσεων.