Όπως και άλλες προοδευτικές ασθένειες, η νόσος του Πάρκινσον κατηγοριοποιείται σε διαφορετικά στάδια. Κάθε στάδιο εξηγεί την εξέλιξη της νόσου και τα συμπτώματα που βιώνει ένας ασθενής. Αυτά τα στάδια αυξάνονται σε αριθμό καθώς η νόσος αυξάνεται σε βαρύτητα. Το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο σύστημα σταδιοποίησης ονομάζεται σύστημα Hoehn και Yahr. Εστιάζει σχεδόν εξ ολοκλήρου στα κινητικά συμπτώματα.
Τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον βιώνουν τη διαταραχή με διαφορετικούς τρόπους. Τα συμπτώματα μπορεί να κυμαίνονται από ήπια έως εξουθενωτικά. Μερικά άτομα μπορεί να περάσουν ομαλά μεταξύ των πέντε σταδίων της νόσου, ενώ άλλα μπορεί να παρακάμψουν εντελώς τα στάδια. Μερικοί ασθενείς θα περάσουν χρόνια στο Στάδιο Ένα με πολύ λίγα συμπτώματα. Άλλοι μπορεί να παρουσιάσουν ταχύτερη εξέλιξη στα τελικά στάδια.
Στάδιο πρώτο: Τα συμπτώματα επηρεάζουν μόνο τη μία πλευρά του σώματός σας.
Η αρχική φάση της νόσου του Πάρκινσον εμφανίζεται συνήθως με ήπια συμπτώματα. Ορισμένοι ασθενείς δεν θα ανιχνεύσουν καν τα συμπτώματά τους στις πρώτες φάσεις αυτού του σταδίου. Τα τυπικά κινητικά συμπτώματα που παρουσιάζονται στο Στάδιο Πρώτο περιλαμβάνουν τρόμο και τρέμουλο των άκρων. Τα μέλη της οικογένειας και οι φίλοι μπορεί να αρχίσουν να παρατηρούν άλλα συμπτώματα όπως τρόμο, κακή στάση του σώματος και μάσκα προσώπου ή απώλεια της έκφρασης του προσώπου.
Στάδιο δεύτερο: Τα συμπτώματα αρχίζουν να επηρεάζουν την κίνηση και στις δύο πλευρές του σώματός σας.
Μόλις τα κινητικά συμπτώματα της νόσου του Πάρκινσον επηρεάσουν και τις δύο πλευρές του σώματος, έχετε προχωρήσει στο Στάδιο Δεύτερο. Μπορεί να αρχίσετε να δυσκολεύεστε να περπατάτε και να διατηρείτε την ισορροπία σας ενώ στέκεστε. Μπορεί επίσης να αρχίσετε να παρατηρείτε αυξανόμενη δυσκολία με την εκτέλεση κάποτε εύκολων σωματικών εργασιών, όπως ο καθαρισμός, το ντύσιμο ή το μπάνιο. Ωστόσο, οι περισσότεροι ασθενείς σε αυτό το στάδιο ζουν φυσιολογικές ζωές με μικρή παρέμβαση από τη νόσο.
Σε αυτό το στάδιο της νόσου, μπορεί να αρχίσετε να παίρνετε φάρμακα. Η πιο κοινή πρώτη θεραπεία για τη νόσο του Πάρκινσον είναι οι αγωνιστές ντοπαμίνης. Αυτό το φάρμακο ενεργοποιεί τους υποδοχείς ντοπαμίνης, οι οποίοι κάνουν τους νευροδιαβιβαστές να κινούνται πιο εύκολα.
Στάδιο Τρίτο: Τα συμπτώματα είναι πιο έντονα, αλλά μπορείτε ακόμα να λειτουργήσετε χωρίς βοήθεια.
Το τρίτο στάδιο θεωρείται η μέτρια νόσος του Πάρκινσον. Σε αυτό το στάδιο, θα αντιμετωπίσετε εμφανή δυσκολία με το περπάτημα, την ορθοστασία και άλλες σωματικές κινήσεις. Τα συμπτώματα μπορεί να επηρεάσουν την καθημερινή ζωή. Είναι πιο πιθανό να πέσετε και οι σωματικές σας κινήσεις γίνονται πολύ πιο δύσκολες. Ωστόσο, οι περισσότεροι ασθενείς σε αυτό το στάδιο είναι ακόμα σε θέση να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους και χρειάζονται λίγη εξωτερική βοήθεια.
Στάδιο Τέταρτο: Τα συμπτώματα είναι σοβαρά και προκαλούν αναπηρία και συχνά χρειάζεστε βοήθεια για να περπατήσετε, να σταθείτε και να κινηθείτε.
Στάδιο Τέταρτο Η νόσος του Πάρκινσον ονομάζεται συχνά προχωρημένη νόσος του Πάρκινσον. Τα άτομα σε αυτό το στάδιο εμφανίζουν σοβαρά και εξουθενωτικά συμπτώματα. Τα κινητικά συμπτώματα, όπως η ακαμψία και η βραδυκινησία, είναι ορατά και δύσκολο να ξεπεραστούν. Οι περισσότεροι άνθρωποι στο Τέταρτο Στάδιο δεν μπορούν να ζήσουν μόνοι. Χρειάζονται τη βοήθεια ενός φροντιστή ή ενός βοηθού υγείας στο σπίτι για να εκτελέσουν κανονικές εργασίες.
Στάδιο πέμπτο: Τα συμπτώματα είναι τα πιο σοβαρά και απαιτούν να είστε καθηλωμένοι σε αναπηρικό καροτσάκι ή κλινήρης.
Το τελικό στάδιο της νόσου του Πάρκινσον είναι το πιο σοβαρό. Μπορεί να μην είστε σε θέση να εκτελέσετε σωματικές κινήσεις χωρίς βοήθεια. Για το λόγο αυτό, πρέπει να ζείτε με έναν φροντιστή ή σε μια εγκατάσταση που μπορεί να παρέχει ατομική φροντίδα.
Η ποιότητα ζωής μειώνεται ραγδαία στα τελευταία στάδια της νόσου του Πάρκινσον. Εκτός από τα προχωρημένα κινητικά συμπτώματα, μπορεί επίσης να αρχίσετε να αντιμετωπίζετε μεγαλύτερα προβλήματα ομιλίας και μνήμης, όπως η άνοια της νόσου του Πάρκινσον. Τα προβλήματα ακράτειας γίνονται πιο συχνά και οι συχνές λοιμώξεις μπορεί να απαιτούν νοσοκομειακή περίθαλψη. Σε αυτό το σημείο, οι θεραπείες και τα φάρμακα παρέχουν ελάχιστη έως καθόλου ανακούφιση.
Είτε εσείς είτε κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο βρίσκεστε στα πρώτα ή στα τελευταία στάδια της νόσου του Πάρκινσον, να θυμάστε ότι η ασθένεια δεν είναι θανατηφόρα. Φυσικά, τα ηλικιωμένα άτομα με νόσο του Πάρκινσον σε προχωρημένο στάδιο μπορεί να εμφανίσουν επιπλοκές της νόσου που μπορεί να είναι θανατηφόρες. Αυτές οι επιπλοκές περιλαμβάνουν λοιμώξεις, πνευμονία, πτώσεις και πνιγμό. Με την κατάλληλη θεραπεία, ωστόσο, οι ασθενείς με Πάρκινσον μπορούν να ζήσουν όσο όσοι δεν έχουν τη νόσο.
Discussion about this post