Σκληρίτιδα

Ποιοι είναι οι τύποι σκληρίτιδας;

Οι γιατροί χρησιμοποιούν αυτό που ονομάζεται ταξινόμηση Watson και Hayreh για να διακρίνουν τους διαφορετικούς τύπους σκληρίτιδας. Η ταξινόμηση βασίζεται στο εάν η ασθένεια επηρεάζει το πρόσθιο (μπροστινό) ή το οπίσθιο (πίσω) του σκληρού χιτώνα. Οι πρόσθιες μορφές είναι πιο πιθανό να έχουν μια υποκείμενη ασθένεια ως μέρος της αιτίας τους.

Οι υποτύποι της πρόσθιας σκληρίτιδας περιλαμβάνουν:

• πρόσθια σκληρίτιδα: η πιο κοινή μορφή σκληρίτιδας
• οζώδης πρόσθια σκληρίτιδα: η δεύτερη πιο κοινή μορφή
• νεκρωτική πρόσθια σκληρίτιδα με φλεγμονή: η πιο σοβαρή μορφή πρόσθιας σκληρίτιδας
• νεκρωτική πρόσθια σκληρίτιδα χωρίς φλεγμονή: η πιο σπάνια μορφή πρόσθιας σκληρίτιδας
• οπίσθια σκληρίτιδα: πιο δύσκολο να διαγνωστεί και να ανιχνευθεί επειδή έχει ποικίλα συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένων πολλών που μιμούνται άλλες διαταραχές

Ποια είναι τα συμπτώματα της σκληρίτιδας;

Κάθε τύπος σκληρίτιδας έχει παρόμοια συμπτώματα και μπορεί να επιδεινωθούν εάν η κατάσταση δεν αντιμετωπιστεί. Ο έντονος πόνος στα μάτια που ανταποκρίνεται ελάχιστα στα παυσίπονα είναι το κύριο σύμπτωμα της σκληρίτιδας. Οι κινήσεις των ματιών είναι πιθανό να επιδεινώσουν τον πόνο. Ο πόνος μπορεί να εξαπλωθεί σε ολόκληρο το πρόσωπο, ιδιαίτερα στο πλάι του προσβεβλημένου ματιού.

Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• υπερβολική δακρύρροια ή δακρύρροια
• μειωμένη όραση
• θολή όραση
• ευαισθησία στο φως ή φωτοφοβία
• ερυθρότητα του σκληρού χιτώνα ή λευκό τμήμα του ματιού σας

Τα συμπτώματα της οπίσθιας σκληρίτιδας δεν είναι τόσο εμφανή γιατί δεν προκαλεί έντονο πόνο όπως άλλοι τύποι. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• βαθιές κεφαλαλγίες
• πόνος που προκαλείται από την κίνηση των ματιών
• ερεθισμός των ματιών
• διπλή όραση

Μερικοί άνθρωποι αισθάνονται λίγο έως καθόλου πόνο από σκληρίτιδα. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι έχουν:

• πιο ήπια περίπτωση
• Η διαπερατή σκληρομαλάκυνση, η οποία είναι μια σπάνια επιπλοκή της προχωρημένης ρευματοειδούς αρθρίτιδας (ΡΑ)
• ιστορικό χρήσης ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων (αποτρέπουν τη δραστηριότητα στο ανοσοποιητικό σύστημα) πριν από την έναρξη των συμπτωμάτων

Τι προκαλεί τη σκληρίτιδα;

Υπάρχουν θεωρίες ότι τα Τ κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος προκαλούν σκληρίτιδα. Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ένα δίκτυο οργάνων, ιστών και κυκλοφορούντων κυττάρων που συνεργάζονται για να εμποδίσουν τα βακτήρια και τους ιούς να προκαλέσουν ασθένειες. Τα Τ κύτταρα λειτουργούν για να καταστρέψουν τα εισερχόμενα παθογόνα, τα οποία είναι οργανισμοί που μπορούν να προκαλέσουν ασθένειες ή ασθένειες. Στη σκληρίτιδα, πιστεύεται ότι αρχίζουν να επιτίθενται στα κύτταρα του σκληρού χιτώνα του ίδιου του ματιού. Οι γιατροί δεν είναι ακόμα σίγουροι γιατί συμβαίνει αυτό.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για σκληρίτιδα;

Η σκληρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να το αναπτύξουν από τους άνδρες. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη φυλή ή περιοχή στον κόσμο όπου αυτή η πάθηση είναι πιο κοινή.

Έχετε αυξημένη πιθανότητα να αναπτύξετε σκληρίτιδα εάν έχετε:

• Νόσος Wegener (κοκκιωμάτωση Wegener), η οποία είναι μια ασυνήθιστη διαταραχή που περιλαμβάνει φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων
• ρευματοειδής αρθρίτιδα (ΡΑ), η οποία είναι μια αυτοάνοση διαταραχή που προκαλεί φλεγμονή των αρθρώσεων

• φλεγμονώδης νόσος του εντέρου (IBD), η οποία προκαλεί πεπτικά συμπτώματα λόγω φλεγμονής του εντέρου

• Το σύνδρομο Sjogren, το οποίο είναι μια διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος που είναι γνωστό ότι προκαλεί ξηροφθαλμία και στόμα

• λύκος, μια διαταραχή του ανοσοποιητικού που προκαλεί φλεγμονή του δέρματος

• οφθαλμικές λοιμώξεις (μπορεί να σχετίζονται ή να μην σχετίζονται με αυτοάνοση νόσο)
• βλάβη στους ιστούς των ματιών από ατύχημα

Πώς γίνεται η διάγνωση της σκληρίτιδας;

Ο γιατρός σας θα εξετάσει ένα λεπτομερές ιατρικό ιστορικό και θα πραγματοποιήσει εξέταση και εργαστηριακές αξιολογήσεις για τη διάγνωση της σκληρίτιδας.

Ο γιατρός σας μπορεί να κάνει ερωτήσεις σχετικά με το ιστορικό συστηματικών παθήσεων, όπως εάν είχατε ΡΑ, κοκκιωμάτωση Wegener ή IBD. Μπορεί επίσης να σας ρωτήσουν εάν είχατε ιστορικό τραύματος ή χειρουργικής επέμβασης στο μάτι.

Άλλες καταστάσεις που έχουν συμπτώματα παρόμοια με τη σκληρίτιδα περιλαμβάνουν:

• επισκληρίτιδα, η οποία είναι μια φλεγμονή των επιφανειακών αγγείων στο εξωτερικό στρώμα του ματιού (επισκλήρωση)

• βλεφαρίτιδα, η οποία είναι μια φλεγμονή του εξωτερικού βλεφάρου

• ιογενής επιπεφυκίτιδα, η οποία είναι μια φλεγμονή του ματιού που προκαλείται από έναν ιό
• βακτηριακή επιπεφυκίτιδα, η οποία είναι μια φλεγμονή του ματιού που προκαλείται από βακτήρια

Οι ακόλουθες εξετάσεις μπορούν να βοηθήσουν τον γιατρό σας να κάνει τη διάγνωση:

• υπερηχογράφημα για την αναζήτηση αλλαγών που συμβαίνουν μέσα ή γύρω από τον σκληρό χιτώνα

• πλήρης εξέταση αίματος για να ελέγξετε για σημεία μόλυνσης και δραστηριότητα του ανοσοποιητικού συστήματος

• βιοψία του σκληρού σας χιτώνα, η οποία περιλαμβάνει την αφαίρεση ιστού του σκληρού χιτώνα έτσι ώστε να μπορεί να εξεταστεί κάτω από μικροσκόπιο

Πώς αντιμετωπίζεται η σκληρίτιδα;

Η θεραπεία της σκληρίτιδας επικεντρώνεται στην καταπολέμηση της φλεγμονής προτού προκαλέσει μόνιμη βλάβη. Ο πόνος από τη σκληρίτιδα σχετίζεται επίσης με τη φλεγμονή, επομένως η μείωση του οιδήματος θα μειώσει τα συμπτώματα.

Η θεραπεία ακολουθεί μια προσέγγιση σκάλας. Εάν το πρώτο βήμα της φαρμακευτικής αγωγής αποτύχει, τότε χρησιμοποιείται το δεύτερο.

Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της σκληρίτιδας περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) χρησιμοποιούνται συχνότερα στην οζώδη πρόσθια σκληρίτιδα. Η μείωση της φλεγμονής βοηθά επίσης στην ανακούφιση του πόνου της σκληρίτιδας.
• Τα κορτικοστεροειδή χάπια (όπως πρεδνιζόνη) μπορούν να χρησιμοποιηθούν εάν τα ΜΣΑΦ δεν μειώνουν τη φλεγμονή.
• Τα από του στόματος γλυκοκορτικοειδή είναι η προτιμώμενη επιλογή για την οπίσθια σκληρίτιδα.
• Τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα με από του στόματος γλυκοκορτικοειδή προτιμώνται για την πιο επικίνδυνη μορφή που είναι η νεκρωτική σκληρίτιδα.
• Τα αντιβιοτικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πρόληψη ή τη θεραπεία λοιμώξεων του σκληρού χιτώνα.
• Τα αντιμυκητιακά φάρμακα χρησιμοποιούνται συνήθως σε λοιμώξεις που προκαλούνται από το σύνδρομο Sjogren.

Η χειρουργική επέμβαση μπορεί επίσης να είναι απαραίτητη για σοβαρές περιπτώσεις σκληρίτιδας. Η διαδικασία περιλαμβάνει την επισκευή των ιστών στον σκληρό χιτώνα για τη βελτίωση της μυϊκής λειτουργίας και την πρόληψη της απώλειας όρασης.

Η θεραπεία του σκληρού χιτώνα μπορεί επίσης να εξαρτάται από τη θεραπεία των υποκείμενων αιτιών. Για παράδειγμα, εάν έχετε μια αυτοάνοση διαταραχή, τότε η αποτελεσματική αντιμετώπισή της θα βοηθήσει στην πρόληψη επαναλαμβανόμενων περιπτώσεων σκληρίτιδας.

Ποιες είναι οι προοπτικές για τα άτομα με σκληρίτιδα;

Η σκληρίτιδα μπορεί να προκαλέσει σημαντική βλάβη στα μάτια, συμπεριλαμβανομένης της μερικής έως πλήρους απώλειας όρασης. Όταν συμβαίνει απώλεια όρασης, είναι συνήθως αποτέλεσμα νεκρωτικής σκληρίτιδας. Υπάρχει κίνδυνος να επανεμφανιστεί η σκληρίτιδα παρά τη θεραπεία.

Η σκληρίτιδα είναι μια σοβαρή οφθαλμική πάθηση που απαιτεί έγκαιρη θεραπεία, μόλις γίνουν αντιληπτά τα συμπτώματα. Ακόμα κι αν τα συμπτώματά σας βελτιωθούν, είναι σημαντικό να παρακολουθείτε τακτικά έναν οφθαλμίατρο για να βεβαιωθείτε ότι δεν θα επιστρέψει. Η θεραπεία υποκείμενων αυτοάνοσων καταστάσεων που μπορεί να προκαλέσουν σκληρίτιδα είναι επίσης σημαντική για την πρόληψη μελλοντικών προβλημάτων με τον σκληρό χιτώνα.