Πόσο πιθανό είναι να σπάσω ένα κόκκαλο εάν έχω οστεοπόρωση;

ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ

Ακριβώς όπως ένα κλαδάκι σπάει πιο εύκολα από ένα κλαδί, έτσι ταιριάζει με λεπτά κόκαλα έναντι χοντρά.

Εάν ζείτε με οστεοπόρωση, έχετε μάθει ότι τα οστά σας είναι πιο λεπτά από ό,τι είναι ιδανικό για την ηλικία σας. Αυτό σας θέτει σε μεγαλύτερο κίνδυνο να αντιμετωπίσετε κατάγματα ή σπασίματα των οστών. Αλλά το να γνωρίζετε ότι κινδυνεύετε να σπάσετε ένα κόκκαλο και στην πραγματικότητα να σπάσετε ένα είναι πολύ διαφορετικά πράγματα.

Η λήψη μέτρων για την ενίσχυση των οστών σας μετά τη διάγνωση της οστεοπόρωσης μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου για μελλοντικά κατάγματα.

Γεγονότα και στατιστικά στοιχεία σχετικά με την οστεοπόρωση και τον κίνδυνο κατάγματος

Η συχνότητα ορισμένων καταγμάτων αυξάνεται δραματικά καθώς το άτομο γερνάει. Αυτά περιλαμβάνουν κατάγματα στο ισχίο, τους σπονδύλους και το αντιβράχιο και οφείλονται συχνότερα σε οστεοπόρωση. Εξετάστε αυτά τα γεγονότα που σχετίζονται με την οστεοπόρωση και τον κίνδυνο κατάγματος:

• Υπολογίζεται ότι 8,9 εκατομμύρια κατάγματα παγκοσμίως μπορούν να αποδοθούν στην οστεοπόρωση. Αυτό σημαίνει ότι ένα κάταγμα που σχετίζεται με την οστεοπόρωση συμβαίνει περίπου κάθε τρία δευτερόλεπτα.
• Υπολογίζεται ότι μία στις τρεις γυναίκες σε όλο τον κόσμο που είναι άνω των 50 ετών θα εμφανίσουν κάταγμα που σχετίζεται με οστεοπόρωση. Αυτός ο αριθμός μειώνεται για τους άνδρες, με εκτιμώμενο έναν στους πέντε στην ίδια ηλικιακή ομάδα να εμφανίζει κάταγμα που σχετίζεται με την οστεοπόρωση.
• Μια απώλεια 10 τοις εκατό της οστικής μάζας στους σπονδύλους ενός ατόμου διπλασιάζει τον κίνδυνο για σπονδυλικό κάταγμα. Η απώλεια 10 τοις εκατό οστικής μάζας στο ισχίο αυξάνει τον κίνδυνο ενός ατόμου για κάταγμα κατά 2,5 φορές.

Αυτά τα στατιστικά στοιχεία υποστηρίζουν τη γνώση ότι η οστεοπόρωση αυξάνει τον κίνδυνο για κατάγματα ισχίου. Οι γυναίκες άνω των 65 ετών είναι ιδιαίτερα ευάλωτες: Έχουν περάσει την εμμηνόπαυση, επομένως τα οστά τους τείνουν να είναι πιο λεπτά από τα οστά των ανδρών.

Ωστόσο, η οστεοπόρωση δεν σημαίνει ότι το σπάσιμο ενός οστού είναι αναπόφευκτο.

Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο κατάγματος των οστών

Η οστεοπόρωση είναι μόνο ένα μέρος του παζλ που βοηθά ένα άτομο με οστεοπόρωση να κατανοήσει τον κίνδυνο κατάγματος. Εκτός από τη χαμηλή οστική πυκνότητα, παραδείγματα παραγόντων κινδύνου κατάγματος περιλαμβάνουν:

• υψηλή πρόσληψη αλκοόλ, όπως περισσότερα από τέσσερα ποτά την ημέρα. Αυτό διπλασιάζει τον κίνδυνο για κατάγματα ισχίου, σύμφωνα με το Διεθνές Ίδρυμα Οστεοπόρωσης
• μακροχρόνια χρήση φαρμάκων που αναστέλλουν την αντλία πρωτονίων, όπως η ομεπραζόλη (Prilosec, Prilosec OTC), η ασπιρίνη και η ομεπραζόλη (Yosprala) και η λανσοπραζόλη (Prevacid, Prevacid IV, Prevacid 24 ώρες)
• χαμηλό σωματικό βάρος
• σωματική αδράνεια ή καθιστική ζωή
• παρατεταμένη χρήση κορτικοστεροειδών φαρμάκων για τη μείωση της φλεγμονής, όπως η μεθυλπρεδνιζολόνη
• κάπνισμα
• χρήση ορισμένων φαρμάκων, όπως φάρμακα που ανακουφίζουν από το άγχος, ηρεμιστικά και αντικαταθλιπτικά

Εάν έχετε λάβει διάγνωση οστεοπόρωσης, μιλήστε με το γιατρό σας σχετικά με τα βήματα που μπορείτε να λάβετε για να μειώσετε τον κίνδυνο κατάγματος των οστών. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν φάρμακα για τη θεραπεία της πάθησης καθώς και αλλαγές στον τρόπο ζωής.

Τα πιο συνηθισμένα κατάγματα για όσους πάσχουν από οστεοπόρωση

Τρεις τύποι καταγμάτων αντιμετωπίζονται συνήθως από άτομα με οστεοπόρωση: κατάγματα σπονδύλου, αντιβραχίου και καρπού και κατάγματα ισχίου.

Κατάγματα σπονδύλων

Ένας κοινός τύπος κατάγματος για γυναίκες με οστεοπόρωση είναι αυτός που μπορεί να μην γνωρίζουν – ένα σπονδυλικό κάταγμα. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπαιδικών Χειρουργών, εκτιμάται ότι 700.000 Αμερικανοί αντιμετωπίζουν κατάγματα σπονδυλικής στήλης ετησίως.

Τα σπονδυλικά κατάγματα είναι δύο φορές πιο συχνά από τα σπασμένα ισχία και καρπούς. Εμφανίζονται όταν σπάσετε ένα από τα οστά στη σπονδυλική σας στήλη, γνωστό ως σπόνδυλος. Τα συμπτώματα που σχετίζονται με ένα σπονδυλικό κάταγμα περιλαμβάνουν:

• δυσκολία μετακίνησης
• απώλεια ύψους
• πόνος
• σκυφτή στάση

Μερικοί άνθρωποι δεν αισθάνονται καθόλου πόνο όταν συμβαίνει ένα σπονδυλικό κάταγμα. Ωστόσο, άλλοι μπορεί να αρχίσουν να χάνουν ύψος ή να εμφανίσουν μια καμπύλη στη σπονδυλική στήλη τους γνωστή ως κύφωση.

Τις περισσότερες φορές, οι πτώσεις προκαλούν σπονδυλικά κατάγματα. Αλλά μπορούν επίσης να προκύψουν από καθημερινές εργασίες, όπως το να αγγίζεις, το στρίψιμο ή ακόμα και το φτέρνισμα. Ορισμένες ενέργειες που μεταδίδουν αρκετή δύναμη στη σπονδυλική στήλη, όπως η οδήγηση σε σιδηροδρομικές γραμμές, μπορεί επίσης να προκαλέσουν σπονδυλικά κατάγματα.

Κατάγματα αντιβραχίου και καρπού

Συχνά το αποτέλεσμα μιας πτώσης, των καταγμάτων του καρπού και του αντιβραχίου είναι ένας άλλος κοινός τύπος κατάγματος για γυναίκες με οστεοπόρωση. Υπολογίζεται ότι το 80 τοις εκατό όλων των καταγμάτων του αντιβραχίου συμβαίνουν σε γυναίκες.

Κάταγμα ισχίου

Η ηλικία αυξάνει τον κίνδυνο καταγμάτων ισχίου. Από όλους τους ανθρώπους που νοσηλεύονται για κατάγματα ισχίου, το 80 τοις εκατό είναι 65 ετών και άνω. Περίπου το 72 τοις εκατό των καταγμάτων ισχίου σε άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω ήταν γυναίκες.

Η οστεοπόρωση σημαίνει ήδη εξασθενημένα οστά. Όταν η πρόσκρουση μιας πτώσης επηρεάζει την άρθρωση του ισχίου ενός ατόμου με οστεοπόρωση, μπορεί να συμβεί κάταγμα.

Τα κατάγματα ισχίου απαιτούν χειρουργική επέμβαση καθώς και μετεγχειρητική αποκατάσταση για την επούλωση και την αποκατάσταση της κινητικότητας.

Γιατί οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για σπασίματα των οστών

Οι ορμόνες στο ανθρώπινο σώμα μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την οικοδόμηση και τη δύναμη των οστών. Τρεις από τις πιο σημαντικές ορμόνες που σχετίζονται με την ανάπτυξη και τη συντήρηση των οστών περιλαμβάνουν τα οιστρογόνα, την παραθυρεοειδική ορμόνη και την τεστοστερόνη. Ωστόσο, η τεστοστερόνη δεν επηρεάζει τα οστά τόσο πολύ όσο οι άλλες δύο ορμόνες.

Τα οιστρογόνα πιστεύεται ότι διεγείρουν τους οστεοβλάστες, οι οποίοι είναι κύτταρα που αναπτύσσουν τα οστά. Τα οιστρογόνα φαίνεται επίσης να αναστέλλουν τους οστεοκλάστες, που είναι κύτταρα που διασπούν τα οστά.

Μετά την εμμηνόπαυση, οι ωοθήκες μιας γυναίκας σταματούν να παράγουν οιστρογόνα. Αν και το ανθρώπινο σώμα παράγει οιστρογόνα σε άλλα μέρη, όπως ο λιπώδης ιστός, οι ωοθήκες είναι συνήθως η κύρια πηγή οιστρογόνων μιας γυναίκας.

Οι δραματικές πτώσεις των οιστρογόνων που συμβαίνουν μετά την εμμηνόπαυση μιας γυναίκας μπορεί να οδηγήσουν σε σημαντική απώλεια οστικής μάζας.

Συμβουλές για τη μείωση των κινδύνων για κατάγματα οστών

Ορισμένοι παράγοντες κινδύνου για κατάγματα οστών είναι αναπόφευκτοι – όπως το να είσαι άνω των 65 ετών, να είσαι γυναίκα ή να έχεις οικογενειακό ιστορικό οστεοπόρωσης. Ωστόσο, υπάρχουν αλλαγές στον τρόπο ζωής που μπορείτε να κάνετε για να μειώσετε τον κίνδυνο καταγμάτων των οστών, όπως η διακοπή του καπνίσματος.

Ακολουθούν μερικές άλλες συμβουλές για τη μείωση των κινδύνων για κατάγματα οστών όταν έχετε οστεοπόρωση:

Πρόληψη πτώσης

Επειδή οι πτώσεις είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει στα κατάγματα που σχετίζονται με την οστεοπόρωση, όποιος ζει με οστεοπόρωση θα πρέπει να λάβει μέτρα όπως τα παρακάτω για να αποτρέψει τις πτώσεις:

• Παρέχετε επαρκή φωτισμό σε όλα τα δωμάτια. Θέση νυχτερινά φώτα στους διαδρόμους και τα δωμάτια.
• Κράτα ένα φακός κοντά στο κρεβάτι σας για να φωτίσετε ένα μονοπάτι.
• Κρατήστε τα ηλεκτρικά καλώδια μακριά από τα κοινά μονοπάτια μέσα στο σπίτι σας.
• Αφαιρέστε την ακαταστασία από τους χώρους διαβίωσης, όπως βιβλία, περιοδικά ή μικρά έπιπλα που είναι εύκολο να σκοντάψετε.
• Εγκαθιστώ «Πιάσε μπάρες» στους τοίχους του μπάνιου κοντά στην μπανιέρα και την τουαλέτα σου.
• Αποφύγετε να περπατάτε με κάλτσες, κάλτσες ή παντόφλες. Αντίθετα, φορέστε παπούτσια με λαστιχένια σόλα για να αποφύγετε τις πτώσεις.
• Θέση χαλιά ή πλαστικά δρομάκια σε ολισθηρά δάπεδα.
• Περπατήστε στο γρασίδι αντί στα πεζοδρόμια που γλιστρά από τη βροχή, το χιόνι ή τα πεσμένα φύλλα.
• Αφαιρέστε τα χαλιά από το σπίτι σας που μπορεί να γλιστρήσουν.

Διατροφικές αλλαγές

Το ασβέστιο και η βιταμίνη D είναι δύο σημαντικά συστατικά των γερών οστών. Η χαμηλή πρόσληψη ενός από τα δύο μπορεί να είναι επιβλαβής για την υγεία των οστών. Σύμφωνα με την Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, η ανεπαρκής πρόσληψη ασβεστίου είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει στα κατάγματα των οστών.

Οι γυναίκες ηλικίας 51 ετών και άνω θα πρέπει να καταναλώνουν τουλάχιστον 1.200 χιλιοστόγραμμα ασβέστιο κάθε μέρα. Τα τρόφιμα που περιέχουν ασβέστιο περιλαμβάνουν επιλογές γαλακτοκομικών με χαμηλά λιπαρά, όπως γάλα, γιαούρτι και τυρί. Υπάρχουν πολλές άλλες μη γαλακτοκομικές πηγές ασβεστίου. Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν:

• μπρόκολο
• bok choy
• χόρτα κολάρο
• τόφου
• τρόφιμα εμπλουτισμένα με ασβέστιο, όπως ο χυμός πορτοκαλιού, τα δημητριακά και το ψωμί

Η βιταμίνη D είναι σημαντική για την ενίσχυση της απορρόφησης του ασβεστίου, ωστόσο υπάρχουν λίγες φυσικές πηγές της βιταμίνης. Αυτά περιλαμβάνουν:

• κρόκοι αυγών
• συκώτι
• ψάρια αλμυρού νερού

Ωστόσο, πολλά τρόφιμα είναι εμπλουτισμένα με βιταμίνη D, συμπεριλαμβανομένων του χυμού πορτοκαλιού, των δημητριακών και του ψωμιού ολικής αλέσεως.

Η μείωση της πρόσληψης αλκοόλ μπορεί να μειώσει τους κινδύνους για πτώσεις καθώς και την επίδραση του αλκοόλ στην απώλεια οστικής μάζας.

Ασκηση

Η σωματική δραστηριότητα μπορεί να ενισχύσει τα γερά οστά καθώς και να βελτιώσει την ισορροπία, μειώνοντας τον κίνδυνο πτώσεων. Όσοι πάσχουν από οστεοπόρωση δεν πρέπει να απέχουν από την άσκηση από φόβο μήπως πέσουν.

Οι ασκήσεις αντίστασης, όπως η χρήση ζωνών άσκησης ή μικρών βαρών χεριών, μπορούν να βοηθήσουν στην οικοδόμηση δύναμης. Οι ασκήσεις ευελιξίας, όπως η γιόγκα, το τάι τσι ή οι ήπιες διατάσεις, μπορούν να βελτιώσουν το εύρος της κίνησης και την ισορροπία.

Πάντα να μιλάτε με το γιατρό σας πριν ξεκινήσετε οποιοδήποτε πρόγραμμα άσκησης. Εάν έχετε οστεοπόρωση, θα πρέπει να αποφεύγετε δραστηριότητες που απαιτούν συστροφή ή σκύψιμο προς τα εμπρός από τη μέση σας. Τέτοιες κινήσεις μπορεί να επιβαρύνουν πάρα πολύ την πλάτη σας και να αυξήσουν τον κίνδυνο πτώσης. Παραδείγματα περιλαμβάνουν πλήρεις κοιλιακούς και αγγίγματα στα δάχτυλα.

Πάρε μακριά

Η οστεοπόρωση μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο κατάγματος των οστών. Υπάρχουν όμως πολλά βήματα που μπορούν να κάνουν τα άτομα με οστεοπόρωση για να μειώσουν τον κίνδυνο κατάγματος και να ζήσουν υγιεινά. Εκτός από τα μέτρα για τον τρόπο ζωής για την πρόληψη των πτώσεων και την ενίσχυση των οστών, διατίθενται φάρμακα για τη θεραπεία της οστεοπόρωσης.