Επισκόπηση του οιδήματος της ωχράς κηλίδας

Η θολή όραση που χειροτερεύει με την πάροδο του χρόνου είναι το πιο κοινό σύμπτωμα του οιδήματος της ωχράς κηλίδας.

Η θαμπάδα δεν παρεμβαίνει πάντα στις καθημερινές σας δραστηριότητες. Ωστόσο, το οίδημα της ωχράς κηλίδας μπορεί να δυσκολέψει την ανάγνωση, την οδήγηση ή την εκτέλεση εργασιών που προσανατολίζονται στη λεπτομέρεια και απαιτούν να κοιτάξουμε μπροστά.

Άλλα κοινά συμπτώματα του οιδήματος της ωχράς κηλίδας στο ένα ή και στα δύο μάτια περιλαμβάνουν:

• κυματισμός στην όρασή σας
• χρώματα που φαίνονται ξεθωριασμένα
• ασυνήθιστες αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο βλέπετε τα μεγέθη των αντικειμένων

Ορισμένες αιτίες του οιδήματος της ωχράς κηλίδας είναι ήπιες και παροδικές, αλλά άλλες είναι σοβαρές και μπορεί να χρειάζονται ιατρική φροντίδα.

Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια

Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια συμβαίνει όταν τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα καταστρέφουν τα αιμοφόρα αγγεία στο μάτι σας. Αυτή η βλάβη μπορεί να προκαλέσει πρήξιμο των αιμοφόρων αγγείων και διαρροή υγρού στην ωχρά κηλίδα.

Μαζί με τη θολή όραση, άλλα κοινά συμπτώματα της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας περιλαμβάνουν:

• όραση που φαίνεται να βελτιώνεται αλλά μετά γίνεται πάλι θολή
• κηλίδες ή μακριά, κορδόνια αντικείμενα που επιπλέουν στην όρασή σας
• απώλεια όρασης σε συγκεκριμένες περιοχές του οπτικού σας πεδίου, με αποτέλεσμα να βλέπετε σκοτεινά σημεία
• αιωρούμενα σημεία ή σκούρες χορδές στην όρασή σας
• απώλεια όρασης με την πάροδο του χρόνου

Εκφυλισμός της ωχράς κηλίδας

Η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας προκύπτει από τη δια βίου συσσώρευση μεταβολικών αποβλήτων κάτω από τους φωτοϋποδοχείς σας. Τα άτυπα αιμοφόρα αγγεία κάτω από την ωχρά κηλίδα διαρρέουν υγρό στην ωχρά κηλίδα και προκαλούν οίδημα.

Η ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας (AMD) είναι η πιο κοινή αιτία, αλλά η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας μπορεί επίσης να προκληθεί από το κάπνισμα, την κατάσταση υπέρβαρου ή την καρδιακή νόσο.

Τα συμπτώματα της εκφύλισης της ωχράς κηλίδας περιλαμβάνουν:

• χάνοντας την όραση όταν κοιτάτε ευθεία
• παρατηρώντας θολούρα στο οπτικό σας πεδίο
• βλέποντας τις γραμμές ως θολές ή παραμορφωμένες
• δυσκολεύεται να δει σε χαμηλό φωτισμό
• χρειάζομαι πολύ έντονα φώτα για να βλέπεις καλά
• δυσκολεύονται να δουν τα πρόσωπα των ανθρώπων

Απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδούς

Απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδούς (RVO) συμβαίνει όταν οι φλέβες στον αμφιβληστροειδή σας δεν μπορούν να αποστραγγίσουν το αίμα πίσω στην καρδιά σας όπως θα έπρεπε.

Βραχυπρόθεσμα, η παρεμπόδιση της ροής του αίματος και άλλων υγρών μπορεί να προκαλέσει οξύ οίδημα της ωχράς κηλίδας. Με την πάροδο του χρόνου, ο πεινασμένος αμφιβληστροειδής θα διεγείρει τον πολλαπλασιασμό των μη φυσιολογικών αιμοφόρων αγγείων που μπορεί να οδηγήσει σε χρόνιο οίδημα της ωχράς κηλίδας.

Το RVO μπορεί να προκύψει από τη γήρανση, αλλά μπορεί επίσης να είναι μια επιπλοκή του διαβήτη ή του γλαυκώματος.

Τα συμπτώματα του RVO μπορεί να περιλαμβάνουν:

• θολή όραση
• πόνος στα μάτια
• πίεση των ματιών

• αιωρείται στο όραμά σας

Μελαγχρωστική αμφιβληστροειδίτιδα (RP)

Το RP είναι μια κατάσταση που αυξάνει τον κίνδυνο βλάβης του αμφιβληστροειδούς από ορισμένα φάρμακα, λοιμώξεις ή τραυματισμούς που οφείλονται σε γονιδιακές μεταλλάξεις.

Τα συμπτώματα της RP περιλαμβάνουν:

• πρόβλημα όρασης σε χαμηλό ή αμυδρό φωτισμό
• πρόβλημα προσαρμογής της όρασης από χαμηλό σε έντονο φωτισμό
• απώλεια της περιφερειακής όρασης κατά μήκος του πάνω, του κάτω και των πλευρών του οπτικού σας πεδίου (όραση σήραγγας)
• απώλεια της ικανότητας να ξεχωρίζει τα χρώματα

Εγχείριση ΜΑΤΙΟΥ

Το οίδημα της ωχράς κηλίδας συμβαίνει μερικές φορές μετά από χειρουργική επέμβαση στα μάτια για καταρράκτη ή γλαύκωμα.

Η φλεγμονή ή η βλάβη στους ιστούς των ματιών μετά από χειρουργική επέμβαση μπορεί να προκαλέσει οίδημα στην ωχρά κηλίδα, οδηγώντας σε θολή όραση και άλλα συμπτώματα οιδήματος της ωχράς κηλίδας.

Το οίδημα της ωχράς κηλίδας δεν είναι πάντα σοβαρό. Ανάλογα με την αιτία της, μπορεί να υποχωρήσει πλήρως με σταγόνες ή μόνη της. Ένας οφθαλμίατρος μπορεί να καθορίσει εάν η θεραπεία είναι απαραίτητη.

Εάν δεν λάβετε τη συνιστώμενη θεραπεία, το οίδημα της ωχράς κηλίδας μπορεί μερικές φορές να οδηγήσει σε:

• μόνιμη θολή όραση
• μόνιμες αλλαγές στο οπτικό σας πεδίο ή στην περιφερειακή όρασή σας
• μόνιμη τύφλωση

Επικοινωνήστε με έναν γιατρό εάν παρατηρήσετε οποιαδήποτε σοβαρά συμπτώματα οιδήματος της ωχράς κηλίδας, όπως:

• θολή όραση που χειροτερεύει με την πάροδο του χρόνου
• απώλεια της όρασης
• έντονο πόνο ή πίεση στο μάτι σας
• δυσκολία να δει αρκετά καλά για να κάνει καθημερινές εργασίες όπως η οδήγηση και το διάβασμα

Ένας οφθαλμίατρος μπορεί να αναζητήσει οίδημα των ματιών κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης.

Ο γιατρός μπορεί επίσης να χρησιμοποιήσει άλλες εξετάσεις, όπως:

• ένα αγγειογράφημα φλουορεσκεΐνης, το οποίο περιλαμβάνει την έγχυση χρωστικής ουσίας στο χέρι σας για να κάνει τα αιμοφόρα αγγεία στον αμφιβληστροειδή σας πιο ορατά στην απεικόνιση
• οπτική τομογραφία συνοχής (OCT) για να λάβετε λεπτομερείς εικόνες του αμφιβληστροειδούς σας και να προσδιορίσετε πού βρίσκεται το πρήξιμο
• ένα πλέγμα Amsler για να δείτε εάν οι ευθείες γραμμές σε ένα πλέγμα σας φαίνονται σκοτεινές, κυματιστές ή θολές

Ακολουθούν ορισμένες κοινές επιλογές θεραπείας για το οίδημα της ωχράς κηλίδας.

Ενέσεις

Οι ενέσεις Anti-VEGF μπορούν να βοηθήσουν στην επιβράδυνση της εξέλιξης του οιδήματος της ωχράς κηλίδας με την πάροδο του χρόνου.

Οι ενέσεις στεροειδών μπορούν να μειώσουν το οίδημα του αμφιβληστροειδούς που μπορεί να προκαλέσει οίδημα της ωχράς κηλίδας. Μια μικροσκοπική συσκευή στεροειδών μακράς δράσης μπορεί επίσης να εμφυτευθεί μέσα στο μάτι σας.

Σταγόνες για τα μάτια

Οι οφθαλμικές σταγόνες που περιέχουν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα μπορούν να μειώσουν τον πόνο και το πρήξιμο που σχετίζονται με το οίδημα της ωχράς κηλίδας.

Οι οφθαλμικές σταγόνες μπορούν να χρησιμοποιηθούν μαζί με στεροειδείς οφθαλμικές σταγόνες για τη μείωση της φλεγμονής.

Θεραπείες με λέιζερ

Ένας γιατρός μπορεί να εκτελέσει θεραπεία με λέιζερ μετά από RVO σε περιοχές με ανεπαρκή παροχή αίματος (ισχαιμία αμφιβληστροειδούς) και σε περιοχές όπου εμφανίζονται επίμονα αγγεία με διαρροή. Αυτή η θεραπεία συνιστάται συνήθως εάν οι ενέσεις ή οι οφθαλμικές σταγόνες δεν έχουν βοηθήσει στη θεραπεία των συμπτωμάτων σας.

Υαλοειδεκτομή

Ένας γιατρός μπορεί να συστήσει μια χειρουργική διαδικασία που ονομάζεται υαλοειδεκτομή για την αφαίρεση του διαυγούς, ζελατινώδους υαλοειδούς υγρού που γεμίζει το εσωτερικό του ματιού σας. Θεωρείται μια εξαιρετικά αποτελεσματική χειρουργική επέμβαση που μπορεί να βοηθήσει στην αναστροφή των συμπτωμάτων του οιδήματος της ωχράς κηλίδας και στην αφαίρεση παλαιού αίματος και κυτταρικών υπολειμμάτων. Το στείρο υγρό χρησιμοποιείται για την αντικατάσταση του υαλοειδούς υγρού.

Δεν υπάρχουν ειδικές κατ’ οίκον θεραπείες για το οίδημα της ωχράς κηλίδας.

Ωστόσο, συμβουλές για τη μείωση των συμπτωμάτων του οιδήματος της ωχράς κηλίδας περιλαμβάνουν:

• φορώντας γυαλιά
• χρησιμοποιώντας μεγεθυντικό φακό
• λήψη συμπληρωμάτων βιταμινών όπως βιταμίνη C ή Ε
• τρώγοντας λιγότερη βήτα καροτίνη

• διακοπή του καπνίσματος, εάν υπάρχει — αυτό μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά ένας γιατρός μπορεί να δημιουργήσει ένα σχέδιο που λειτουργεί για εσάς

• λήψη μέτρων για τη μείωση της αρτηριακής σας πίεσης
• καταβάλλοντας προσπάθειες για να επιτύχετε ή να διατηρήσετε ένα μέτριο βάρος
• μειώνοντας τα επίπεδα χοληστερόλης σας
• να κάνετε τουλάχιστον 30 λεπτά άσκησης κάθε μέρα

Εδώ είναι μερικές από τις πιο συχνές ερωτήσεις σχετικά με το οίδημα της ωχράς κηλίδας.

Είναι σοβαρό το οίδημα της ωχράς κηλίδας;

Δεν είναι πάντα. Το οίδημα της ωχράς κηλίδας μπορεί να είναι φυσικό αποτέλεσμα της γήρανσης και μπορεί να μην είναι πολύ ενοχλητικό στη ζωή σας. Ωστόσο, ορισμένες αιτίες, όπως ο διαβήτης και οι αυτοάνοσες παθήσεις, μπορεί να είναι σοβαρές και χρειάζονται ιατρική φροντίδα.

Μπορεί το οίδημα της ωχράς κηλίδας να αυτοθεραπευθεί;

Ναι, το οίδημα της ωχράς κηλίδας μερικές φορές αυτοθεραπεύεται χωρίς να χρειάζεται ιατρική θεραπεία. Ωστόσο, συνιστάται να επικοινωνήσετε με έναν γιατρό εάν η θολή όραση επιδεινωθεί με την πάροδο του χρόνου.

Το οίδημα της ωχράς κηλίδας μπορεί να προκαλέσει προσωρινές αλλαγές στην όραση και να υποχωρήσει με την πάροδο του χρόνου, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι πολύ σοβαρό. Εάν αντιμετωπίζετε νέα ή επιδεινωμένα συμπτώματα που σχετίζονται με την όραση, επικοινωνήστε με έναν οφθαλμίατρο για μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση και διάγνωση.