Επιπλοκές οστεοπόρωσης

Συμπτώματα οστεοπόρωσης

Δεν υπάρχουν εμφανή σημάδια οστεοπόρωσης. Συχνά, οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι το έχουν μέχρι να αντιμετωπίσουν ένα χτύπημα ή πτώση που προκαλεί σπάσιμο ενός οστού. Μερικοί άνθρωποι θα παρουσιάσουν απώλεια ύψους με την πάροδο του χρόνου ή μια σκυμμένη στάση ως αποτέλεσμα ενός σπασμένου σπονδύλου και της καμπυλότητας της σπονδυλικής στήλης.

Επιπλοκές της οστεοπόρωσης

Εκτός από το να σας κάνει πιο ευαίσθητους σε σπασίματα και κατάγματα, η οστεοπόρωση μπορεί να οδηγήσει σε άλλες επιπλοκές:

Περιορισμένη κινητικότητα

Η οστεοπόρωση μπορεί να προκαλέσει αναπηρία και να περιορίσει τη σωματική σας δραστηριότητα. Η απώλεια δραστηριότητας μπορεί να σας προκαλέσει αύξηση βάρους. Μπορεί επίσης να αυξήσει το άγχος στα οστά σας, ιδιαίτερα στα γόνατα και τους γοφούς σας. Η αύξηση του σωματικού βάρους μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο για άλλα προβλήματα, όπως καρδιακές παθήσεις και διαβήτη.

Κατάθλιψη

Λιγότερη σωματική δραστηριότητα μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια ανεξαρτησίας και απομόνωση. Οι δραστηριότητες που κάποτε απολάμβανες μπορεί να είναι πολύ οδυνηρές τώρα. Αυτή η απώλεια, που προστίθεται στον πιθανό φόβο για κατάγματα, μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη. Μια κακή συναισθηματική κατάσταση μπορεί να εμποδίσει περαιτέρω την ικανότητά σας να διαχειρίζεστε θέματα υγείας. Μια θετική, προνοητική προοπτική είναι χρήσιμη όταν προσεγγίζετε οποιοδήποτε ιατρικό ζήτημα.

Πόνος

Τα κατάγματα που προκαλούνται από οστεοπόρωση μπορεί να είναι σοβαρά επώδυνα και εξουθενωτικά. Τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα:

• απώλεια ύψους
• μια σκύψιμη στάση
• επίμονος πόνος στην πλάτη και στον αυχένα

Εισαγωγή στο νοσοκομείο

Μερικοί άνθρωποι με οστεοπόρωση μπορεί να σπάσουν ένα κόκκαλο και να μην το παρατηρήσουν. Ωστόσο, τα περισσότερα σπασμένα οστά χρειάζονται νοσοκομειακή περίθαλψη. Συχνά απαιτείται χειρουργική επέμβαση για αυτή τη διαδικασία, η οποία μπορεί να απαιτεί παρατεταμένη παραμονή στο νοσοκομείο και πρόσθετο ιατρικό κόστος.

Φροντίδα γηροκομείου

Πολλές φορές, ένα κάταγμα ισχίου θα απαιτήσει μακροχρόνια φροντίδα σε οίκο ευγηρίας. Εάν ένα άτομο είναι κλινήρη ενώ λαμβάνει μακροχρόνια φροντίδα, υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα, μπορεί να εμφανίσει:

• καρδιαγγειακές επιπλοκές
• μεγαλύτερη έκθεση σε μολυσματικές ασθένειες
• αυξημένη ευαισθησία σε διάφορες άλλες επιπλοκές

Μιλήστε με τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτούς τους πιθανούς παράγοντες κινδύνου. Μπορούν επίσης να σας βοηθήσουν να δημιουργήσετε ένα σχέδιο θεραπείας και διαχείρισης εάν και όταν είναι απαραίτητο.

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου οστεοπόρωσης

Οι παρακάτω είναι μερικοί παράγοντες που σας θέτουν σε υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξετε οστεοπόρωση:

• Ηλικία: Συνήθως, όσο μεγαλώνεις, τόσο περισσότερο κινδυνεύεις.
• Γένος: Οι γυναίκες, ιδιαίτερα οι γυναίκες στην εμμηνόπαυση, είναι πιο πιθανό να πάθουν οστεοπόρωση από τους άνδρες, καθώς τα χαμηλά επίπεδα οιστρογόνων οδηγούν σε αδύναμα οστά.
• Γενεσιολογία: Η οστεοπόρωση μπορεί να είναι κληρονομική.
• Σωματότυπος: Τα άτομα με μικρό, λεπτό σώμα είναι πιο πιθανό να το αναπτύξουν.
• Φάρμακα: Φάρμακα όπως τα στεροειδή έχουν συνδεθεί με την οστεοπόρωση, σύμφωνα με την Mayo Clinic.
• Προβλήματα θυρεοειδούς: Μερικά έχουν συνδεθεί με την οστεοπόρωση.
• Χαμηλός βιταμίνη D και ασβέστιο επίπεδα: Τα χαμηλά επίπεδα μπορεί να οδηγήσουν σε απώλεια οστού.
• Έλλειψη άσκησης ή μακροχρόνια ανάπαυση στο κρεβάτι: Και οι δύο καταστάσεις μπορεί να αποδυναμώσουν τα οστά.
• Καπνός και αλκοόλ: Μπορούν να αποδυναμώσουν και τα οστά.

Θεραπεία και πρόληψη

Δεν υπάρχει θεραπεία για την οστεοπόρωση. Ωστόσο, η θεραπεία είναι διαθέσιμη για να βοηθήσει στην επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου και στη διαχείριση των συμπτωμάτων. Τα οστά χρειάζονται ασβέστιο για να παραμείνουν δυνατά και υγιή. Η μη λήψη επαρκούς ασβεστίου νωρίς στη ζωή μπορεί να οδηγήσει σε οστεοπόρωση αργότερα.

Επιπλέον, η βιταμίνη D μπορεί να βοηθήσει το σώμα σας να απορροφήσει το ασβέστιο. Φροντίστε να συμβουλευτείτε το γιατρό σας σχετικά με την προσθήκη τυχόν συμπληρωμάτων στη διατροφή σας.

Μια μέτρια ποσότητα άσκησης μπορεί να βοηθήσει τα οστά και το σώμα σας να παραμείνουν δυνατά. Οι πτώσεις ευθύνονται για μεγάλο αριθμό καταγμάτων των οστών, επομένως πρακτικές όπως γιόγκα, τάι τσι ή άλλες ασκήσεις ισορροπίας μπορούν να σας βοηθήσουν να έχετε καλύτερη ισορροπία για να αποφύγετε πτώσεις και κατάγματα.

Τα φάρμακα μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην οστεοπόρωση. Τα αντιαπορροφητικά φάρμακα επιβραδύνουν τον ρυθμό οστικής απώλειας. Τα αναβολικά φάρμακα προάγουν την ανάπτυξη των οστών.

Για τις γυναίκες στην εμμηνόπαυση, η θεραπεία με οιστρογόνα μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της οστικής απώλειας και στην ενίσχυση των οστών. Για τις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, τα διφωσφονικά είναι η προτιμώμενη θεραπεία για την οστεοπόρωση.

Άλλες μέθοδοι πρόληψης περιλαμβάνουν τη βελτίωση της όρασης και τη χρήση μπαστούνι ή περιπατητή όταν περπατάτε για να αποτρέψετε το γλίστρημα και την πτώση.

Μακροπρόθεσμη προοπτική

Αν και δεν υπάρχει μόνιμη θεραπεία για την οστεοπόρωση, υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να:

• αντιμετωπίστε τα συμπτώματά σας
• δυναμώστε το σώμα σας
• επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου

Προσπαθήστε να εστιάσετε στην ελαχιστοποίηση των συμπτωμάτων σας και στην πρόληψη άλλων επιπλοκών.

Εάν η οστεοπόρωση έχει επηρεάσει την ποιότητα της ζωής σας, μιλήστε με το γιατρό σας για πιθανές λύσεις, ειδικά εάν αντιμετωπίζετε σημάδια κατάθλιψης. Επίσης, αναζητήστε βοήθεια και υποστήριξη από την οικογένεια και τους φίλους σας.

Διατηρήστε μια θετική προοπτική για τη ζωή. Προσπαθήστε να μην βλέπετε τις αλλαγές στις συνήθεις δραστηριότητές σας ως απώλεια ανεξαρτησίας. Αντίθετα, δείτε τα ως ευκαιρίες για να μάθετε διαφορετικούς τρόπους να κάνετε πράγματα και να εξερευνήσετε νέες, ευχάριστες δραστηριότητες.