Αντιμετώπιση ημικρανιών και σοβαρών ημικρανιών

Σοβαρές και Χρόνιες Ημικρανίες

Τα συμπτώματα του σοβαρή ή οξεία ημικρανία περιλαμβάνουν πόνο, ο οποίος είναι συνήθως έντονος και συχνά προκαλεί αναπηρία, καθώς και έντονο παλμό. Μερικοί άνθρωποι εμφανίζουν ναυτία, έμετο ή εξαιρετική ευαισθησία στο θόρυβο ή το φως κατά τη διάρκεια των επιθέσεων. Τα επεισόδια σοβαρής ημικρανίας μπορεί να διαρκέσουν από τέσσερις ώρες έως τρεις ημέρες.

Η σοβαρή ημικρανία μπορεί να εμφανιστεί με ή χωρίς αύρα. Η αύρα αναφέρεται σε μια αντιληπτική διαταραχή. Παραδείγματα περιλαμβάνουν την εμπειρία ανύπαρκτων μυρωδιών, φώτων ή ήχων. Μια ημικρανία θεωρείται συχνά σοβαρή όταν ο πόνος, η ναυτία ή άλλα συναφή συμπτώματα αναγκάζουν ένα άτομο να αποφύγει τις κανονικές καθημερινές δραστηριότητες. Επίσης, μια ημικρανία ταξινομείται ως σοβαρή εάν το άτομο που επηρεάζεται έχει ιστορικό δύο έως πέντε παρόμοιων επεισοδίων. Η σοβαρή ημικρανία είναι πιο συχνή σε άτομα ηλικίας 25 έως 55 ετών, αλλά ακόμη και τα παιδιά και οι έφηβοι είναι ευαίσθητα.

ΕΝΑ χρόνια ημικρανία εμφανίζεται τουλάχιστον 15 ημέρες το μήνα, για περισσότερους από τρεις μήνες. Αυτός ο τύπος ημικρανίας μπορεί να προκαλέσει σημαντική απώλεια παραγωγικότηταςκαι μπορεί να οδηγήσει σε κακή ποιότητα ζωής. Του σημαντικό για τη θεραπεία της οξείας ημικρανίας προκειμένου να αποφευχθεί η ανάπτυξη χρόνιας ημικρανίας.

Ποιοι είναι οι διαφορετικοί τύποι πονοκεφάλων;

Σχεδόν όλοι έχουν συνηθισμένους πονοκεφάλους έντασης. Πονοκέφαλοι έντασης συνήθως προκαλούν έναν θαμπό πόνο, σαν μια σφιχτή ταινία να σφίγγει το κεφάλι. Οι ενεργοποιητές μπορεί να περιλαμβάνουν:

• μυς
  ένταση στο λαιμό και το τριχωτό της κεφαλής
• καφεΐνη
  απόσυρση
• πολύ
  λίγο ύπνο
• αφυδάτωση

Οι πονοκέφαλοι τάσεως συνήθως ανταποκρίνονται στη θεραπεία με κοινά παυσίπονα χωρίς ιατρική συνταγή.

ΕΝΑ αθροιστική κεφαλαλγία είναι ένας άλλος, λιγότερο κοινός, τύπος πονοκεφάλου. Οι αθροιστικοί πονοκέφαλοι επηρεάζουν συχνότερα τους άνδρες. Οι πονοκέφαλοι χαρακτηρίζονται από ξαφνικό έντονο πόνο πίσω ή γύρω από το μάτι, στη μία πλευρά του κεφαλιού. Ο πόνος κορυφώνεται μέσα σε 10 λεπτά, αλλά μπορεί να διαρκέσει από 15 λεπτά έως τρεις ώρες.

Οι ημικρανίες, που θεωρούνται νευρολογική διαταραχή, διαφέρουν από τους πονοκεφάλους έντασης ή αθροιστικούς πονοκεφάλους.

Αύρα ημικρανίας και πυροδοτητές ημικρανίας

Μερικοί άνθρωποι με ημικρανίες αναφέρουν προειδοποιητικά συμπτώματα. Αυτό είναι γνωστό ως ημικρανία με αύρα. Τα προειδοποιητικά συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν θολή όραση, να βλέπεις «αστέρια» ή άλλες περίεργες αισθήσεις όπως δυσάρεστες μυρωδιές πριν από την έναρξη μιας επίθεσης. Τα άτομα που επηρεάζονται μπορεί να εμφανίσουν ακόμη και μπερδεμένη ομιλία ή άλλες γλωσσικές δυσκολίες. Έχει επίσης αναφερθεί προσωρινή απώλεια όρασης στο ένα μάτι.

Η αύρα μπορεί να εμφανιστεί από 10 λεπτά έως μία ημέρα πριν από την έναρξη της ημικρανίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα άτομο μπορεί να βιώσει μια αύρα χωρίς να έχει ημικρανία. Η ημικρανία με αύρα τείνει να είναι λιγότερο σοβαρή και αναπηρική από την ημικρανία χωρίς αύρα.

Είναι γνωστό ότι ένας αριθμός παραγόντων πυροδοτεί την εμφάνιση επεισοδίων ημικρανίας. Περισσότεροι από τους μισούς ανθρώπους που εμφανίζουν ημικρανία με αύρα αναφέρουν ότι έχουν τουλάχιστον ένα έναυσμα για τις ημικρανίες τους. Οι πιθανοί παράγοντες ενεργοποίησης είναι πολλοί και μπορεί να περιλαμβάνουν:

• κυμαινόμενη ορμόνη
  επίπεδα (ειδικά μεταξύ των γυναικών και των αγοριών που βρίσκονται στην εφηβεία)
• στρες ή άγχος
• τρόφιμα που έχουν υποστεί ζύμωση και τουρσί
• αλλαντικά και παλαιωμένα τυριά
• φρούτα όπως μπανάνες, αβοκάντο και εσπεριδοειδή
• παρέλειψαν τα γεύματα
• πολύ λίγο ή πολύ ύπνο
• φωτεινό ή δυνατό
  φώτα
• διακυμάνσεις σε
  ατμοσφαιρική πίεση λόγω της αλλαγής του καιρού
• πινοντας αλκοολ
• απόσυρση καφεΐνης

Η επιστήμη πίσω από τις ημικρανίες

Η ημικρανία προκύπτει από έναν πολύπλοκο καταρράκτη ανώμαλων γεγονότων στον εγκέφαλο, τα οποία δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητά από τους ερευνητές. Ωστόσο, οι ερευνητές μπόρεσαν να προσδιορίσουν ότι η μη φυσιολογική δραστηριότητα προέρχεται από το μεγαλύτερο κρανιακό νεύρο του σώματος, το τρίδυμο νεύρο. Οι αλλαγές σε αυτό το κρανιακό νεύρο εξαπλώθηκαν γρήγορα σε ένα δίκτυο μικρότερων νεύρων. Αυτά τα νεύρα σχηματίζουν έναν ιστό σε όλη την λεπτή εξωτερική επένδυση του εγκεφάλου. η σκληρή μήνιγγα.

Μέσα σε μόλις 10 λεπτά μετά την έναρξη μιας ημικρανίας, τα νεύρα που ανιχνεύουν τον πόνο σε αυτό το δίκτυο υφίστανται μοριακές αλλαγές. Αυτό τους κάνει να γίνουν υπερευαίσθητοι στην πίεση. Αυτή η απόκριση που προκαλεί τα μαλλιά δημιουργεί σφύζοντα πόνο καθώς η αρτηριακή πίεση φυσιολογικά αυξάνεται και πέφτει με κάθε καρδιακό παλμό. Επίσης, ορισμένες αρτηρίες διαστέλλονται και η ροή του αίματος μεταβάλλεται προκαλώντας την απελευθέρωση χημικών ουσιών που παράγουν πόνο. Ορισμένες από αυτές τις αλλαγές ενδέχεται να επιμείνουν ακόμη και μετά την παρέλευση μιας επίθεσης.

Οι χημικές ουσίες του εγκεφάλου, η ντοπαμίνη και η σεροτονίνη, πιστεύεται επίσης ότι παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη ημικρανίας.

Μια άλλη νέα θεωρία προτείνει ότι οι ημικρανίες μπορεί να σχετίζονται με «μη φυσιολογική ρύθμιση της θερμοκρασίας σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου». Η θεωρία συνεχίζει να δηλώνει, «μια κρίση ημικρανίας χρησιμεύει για την αποκατάσταση της θερμοκρασίας του εγκεφάλου».

Τελικά, πιστεύουν οι επιστήμονες γενετικοί παράγοντες και ορισμένοι περιβαλλοντικοί παράγοντες (και πώς αυτά τα γονίδια και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες αλληλεπιδρούν) επηρεάζουν την ευαισθησία ενός ατόμου στην ανάπτυξη ημικρανιών.

Αντιμετώπιση σοβαρής ημικρανίας

Αναδυόμενες έρευνες δείχνουν ότι υπάρχει ένα μικρό παράθυρο ευκαιρίας να σταματήσει η εξέλιξη των μοριακών αλλαγών που οδηγούν σε ημικρανία. Για να γίνει αυτό, η θεραπεία πρέπει να ξεκινήσει μέσα σε 10 έως 20 λεπτά από την εμφάνιση των αρχικών συμπτωμάτων. Ένα άλλο παράθυρο ευκαιρίας κλείνει μέσα σε μία έως δύο ώρες από την έναρξη του πονοκεφάλου. Μετά από αυτό, το δέρμα του προσώπου και του τριχωτού της κεφαλής μπορεί να γίνει υπερευαίσθητο στην αφή. Είναι πολύ σημαντικό να ξεκινήσετε την κατάλληλη θεραπεία Οσο πιο γρηγορα γινεται για καλύτερα αποτελέσματα.

Πολλά φάρμακα είναι διαθέσιμα για τη θεραπεία της ημικρανίας. Τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα, όπως η ασπιρίνη, η ιβουπροφαίνη και η ακεταμινοφαίνη συχνά συνδυάζονται με καφεΐνη για την καταπολέμηση ήπιων έως μέτριων επεισοδίων ημικρανίας.

Οι γιατροί μπορεί να συνταγογραφήσουν και άλλα φάρμακα. Τα παραδείγματα περιλαμβάνουν:

• αντικαταθλιπτικά
• αίμα
  φάρμακα πίεσης (β-αναστολείς)
• αντισπασμωδική
  φάρμακα
• ερυσίβη
  αλκαλοειδή

Οι τριπτάνες, μια κατηγορία φαρμάκων με βάση την τρυπταμίνη, έχουν αποδειχθεί αρκετά αποτελεσματικές στην ανακούφιση από τον συνεχιζόμενο πονοκέφαλο ημικρανίας. Ορισμένες θεραπείες με βότανα, όπως ο πυρετός και η βουτυρίδα, έχουν δείξει πολλά υποσχόμενα στη θεραπεία της ημικρανίας.

Υπάρχουν δύο κύριοι κλάδοι θεραπείας για την ημικρανία. Οι οξείες θεραπείες επιδιώκουν να σταματήσουν έναν πονοκέφαλο ημικρανίας ή να μειώσουν τη σοβαρότητα ή τη διάρκειά του ενώ συμβαίνει. Οι προληπτικές θεραπείες επιδιώκουν να εμποδίσουν την έναρξη των πονοκεφάλων. Στοχεύουν επίσης στη μείωση της συχνότητας και της σοβαρότητας των επιθέσεων. Όταν ένας πονοκέφαλος ημικρανίας βρίσκεται σε εξέλιξη, ο τερματισμός του ή η μείωση του πόνου και άλλων συμπτωμάτων είναι πρωταρχικής σημασίας.