Εφηβική Ανάπτυξη

Τι είναι η εφηβεία;

Η εφηβεία είναι η περίοδος μετάβασης μεταξύ της παιδικής ηλικίας και της ενηλικίωσης. Τα παιδιά που μπαίνουν στην εφηβεία υφίστανται πολλές αλλαγές (σωματικές, διανοητικές, προσωπικές και κοινωνικές αναπτυξιακές). Η εφηβεία ξεκινά από την εφηβεία, η οποία τώρα εμφανίζεται νωρίτερα, κατά μέσο όρο, από ό,τι στο παρελθόν. Το τέλος της εφηβείας συνδέεται με κοινωνικούς και συναισθηματικούς παράγοντες και μπορεί να είναι κάπως διφορούμενο.

Ποιες είναι οι σωματικές αλλαγές της εφηβείας;

Υπάρχουν τρεις κύριες σωματικές αλλαγές που έρχονται με την εφηβεία:

• Η έκρηξη ανάπτυξης (ένα πρώιμο σημάδι ωρίμανσης).
• Πρωτογενή χαρακτηριστικά του φύλου (αλλαγές στα όργανα που σχετίζονται άμεσα με την αναπαραγωγή).
• Δευτερεύοντα χαρακτηριστικά του φύλου (σωματικά σημάδια σεξουαλικής ωριμότητας που δεν αφορούν άμεσα τα αναπαραγωγικά όργανα)

Ποιες είναι οι διανοητικές αλλαγές της εφηβείας;

Η σκέψη των εφήβων είναι σε υψηλότερο επίπεδο από αυτή των παιδιών. Τα παιδιά μπορούν να σκεφτούν λογικά μόνο το συγκεκριμένο, εδώ και τώρα. Οι έφηβοι ξεπερνούν αυτά τα όρια και μπορούν να σκεφτούν με βάση το τι μπορεί να είναι αληθινό, και όχι απλώς αυτό που βλέπουν ότι είναι αληθινό. Είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν αφαιρέσεις, να δοκιμάσουν υποθέσεις και να δουν άπειρες πιθανότητες. Ωστόσο, οι έφηβοι εξακολουθούν να επιδεικνύουν συχνά εγωκεντρικές συμπεριφορές και στάσεις.

Ποιες είναι οι κοινωνικές και συναισθηματικές αλλαγές της εφηβείας;

Οι έφηβοι αναπτύσσονται επίσης κοινωνικά και συναισθηματικά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Το πιο σημαντικό καθήκον της εφηβείας είναι η αναζήτηση της ταυτότητας. (Αυτό είναι συχνά ένα ισόβιο ταξίδι, που ξεκινά στην εφηβεία.) Μαζί με την αναζήτηση ταυτότητας έρχεται και ο αγώνας για ανεξαρτησία.

Πώς μπορούν οι γονείς να υποστηρίξουν την υγιή ανάπτυξη του εφήβου;

Ενώ η εφηβεία μπορεί να είναι μια δοκιμαστική περίοδος τόσο για τη νεολαία όσο και για τους γονείς τους, το σπίτι δεν χρειάζεται να γίνει πεδίο μάχης εάν τόσο οι γονείς όσο και οι νέοι καταβάλλουν ιδιαίτερες προσπάθειες για να κατανοήσουν ο ένας τον άλλον. Οι παρακάτω οδηγίες μπορεί να βοηθήσουν τους γονείς:

• Δώστε στα παιδιά σας την αμέριστη προσοχή σας όταν θέλουν να μιλήσουν. Μην διαβάζετε, μην παρακολουθείτε τηλεόραση και μην ασχολείστε με άλλες εργασίες.
• Ακούστε ήρεμα και συγκεντρωθείτε στο να ακούτε και να κατανοείτε την άποψη των παιδιών σας.
• Μιλήστε στα παιδιά σας τόσο ευγενικά και ευχάριστα όσο θα κάνατε σε έναν ξένο. Ο τόνος της φωνής σας μπορεί να ορίσει τον τόνο μιας συνομιλίας.
• Κατανοήστε τα συναισθήματα των παιδιών σας, ακόμα κι αν δεν επιδοκιμάζετε πάντα τη συμπεριφορά τους. Προσπαθήστε να μην κάνετε κρίσεις. Κρατήστε την πόρτα ανοιχτή για οποιοδήποτε θέμα. Να είστε ένας «ανοιχτός/προσέγγιστος» γονέας.
• Αποφύγετε να ταπεινώνετε τα παιδιά σας και να γελάτε με ό,τι μπορεί να σας φαίνεται αφελές ή ανόητες ερωτήσεις και δηλώσεις.
• Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να «δοκιμάζουν» νέες ιδέες στη συζήτηση, μην κρίνοντας τις ιδέες και τις απόψεις τους, αλλά αντ’ αυτού ακούγοντας και στη συνέχεια προσφέροντας τις δικές σας απόψεις όσο πιο ξεκάθαρα και ειλικρινά γίνεται. Η αγάπη και ο αλληλοσεβασμός μπορεί να συνυπάρχουν με διαφορετικές απόψεις.
• Βοηθήστε τα παιδιά σας να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση ενθαρρύνοντας τη συμμετοχή τους σε δραστηριότητες της επιλογής τους (όχι τη δική σας).
• Προσπαθήστε να επαινείτε τα παιδιά σας συχνά και κατάλληλα. Πολύ συχνά, θεωρούμε δεδομένα τα καλά πράγματα και επικεντρωνόμαστε στα κακά, αλλά όλοι πρέπει να εκτιμηθούν.
• Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να συμμετέχουν στη λήψη οικογενειακών αποφάσεων και να επιλύουν τις οικογενειακές ανησυχίες μαζί σας. Κατανοήστε ότι τα παιδιά σας πρέπει να αμφισβητήσουν τις απόψεις σας και τον τρόπο που κάνετε τα πράγματα για να επιτύχουν τον αποχωρισμό από εσάς που είναι απαραίτητος για τη δική τους ενήλικη ταυτότητα.

Τι μπορούν να κάνουν οι έφηβοι αυτή την περίοδο;

• Αποφύγετε να βλέπετε τους γονείς σας ως εχθρούς. Το πιθανότερο είναι ότι σας αγαπούν και έχουν στο μυαλό τους τα καλύτερα συμφέροντά σας, ακόμα κι αν δεν συμφωνείτε απαραίτητα με τον τρόπο που το δείχνουν.
• Προσπαθήστε να καταλάβετε ότι οι γονείς σας είναι άνθρωποι, με τις δικές τους ανασφάλειες, ανάγκες και συναισθήματα.
• Ακούστε τους γονείς σας με ανοιχτό μυαλό και προσπαθήστε να δείτε τις καταστάσεις από τη σκοπιά τους.
• Μοιραστείτε τα συναισθήματά σας με τους γονείς σας για να σας καταλάβουν καλύτερα.
• Ακολουθήστε τις ευθύνες σας στο σπίτι και στο σχολείο, έτσι ώστε οι γονείς σας να είναι πιο διατεθειμένοι να σας προσφέρουν το είδος της ανεξαρτησίας που θέλετε και χρειάζεστε.
• Ενισχύστε την κριτική σας για την οικογένεια, το σχολείο και την κυβέρνηση με προτάσεις για πρακτικές βελτιώσεις.
• Να είστε τόσο ευγενικοί και προσεκτικοί με τους γονείς σας όσο θα κάνατε με τους γονείς των φίλων σας.