Ζητήσαμε από πολλούς ανθρώπους που ζουν με καρκίνο να μας πουν τι θα ήθελαν να τους είχε πει κάποιος πριν ξεκινήσουν να λαμβάνουν θεραπεία.
«Μακάρι κάποιος να μου είχε πει νωρίς για τη σημασία της απόκτησης μιας δεύτερης γνώμης σε ένα ακαδημαϊκό κέντρο καρκίνου. Ανησυχούσα ότι η ιατρική μου ομάδα στο νοσοκομείο της πατρίδας μου θα προσβάλλονταν αν ζητούσα μια δεύτερη γνώμη. Έκτοτε έμαθα ότι θα καλωσόριζαν μια δεύτερη γνώμη».
— Τζάνετ Φρίμαν-Ντέιλι. Ακολούθησέ την Κελάδημα και επισκεφθείτε το Grey Connections
«Αυτό είναι δύσκολο. Δεν είμαι σίγουρος τι θα ήθελα να μου είχαν πει. Έχω διαπιστώσει ότι όλοι έχουμε διαφορετικές συναισθηματικές ανάγκες και τρόπους πλοήγησης σε αυτό το είδος εμπειρίας. Αυτό που λέτε σε ένα άτομο, ένα άλλο άτομο μπορεί να μην θέλει να ακούσει. Το πιο σημαντικό μέρος για μένα είναι να επικεντρώνομαι σε μια μέρα τη φορά. Εκμεταλλεύομαι στο έπακρο εκείνη τη μέρα, κρατάω το πηγούνι μου ψηλά, προσπαθώ να απολαμβάνω τα καλά πράγματα και προσπαθώ να βρω τι χιούμορ μπορώ στα κακά».
— Μάντι Χάντσον. Ακολούθησέ την Κελάδημα και επισκεφθείτε το Darn Good Lemonade
«Μακάρι κάποιος να μου είχε πει πόσο χρόνο θα ξόδευα για να εξηγήσω τον καρκίνο μου στους ανθρώπους. Η θεραπεία είναι συχνά διαφορετική για τον μεταστατικό καρκίνο του μαστού, όπως και τα αποτελέσματά του. Αυτό σημαίνει ότι δεν μοιάζω με καρκινοπαθή, επομένως οι άνθρωποι συχνά πιστεύουν ότι πρέπει να βελτιώνομαι. Είναι άβολο και στις δύο πλευρές της συζήτησης όταν εξηγώ ότι η επιθετική θεραπεία χρησιμοποιείται γενικά με θεραπευτικό σκοπό, όταν μια ασθένεια μπορεί ακόμη να έχει εξαλειφθεί. Στην πραγματικότητα, πολλοί άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν να θεραπευτούν όλοι οι καρκίνοι. Όταν εξηγώ, οι άνθρωποι συχνά προσπαθούν να με κόψουν, λέγοντάς μου να μην είμαι αρνητικός, λες και η άρνηση της πραγματικότητας της ασθένειάς μου θα μπορούσε με κάποιο τρόπο να με προστατεύσει. Είμαι ένας απίστευτα θετικός, αισιόδοξος άνθρωπος, αλλά το να εύχομαι να μην εξαφανιστεί ο καρκίνος μου θα κάνει όλους να καταλάβουν τι σημαίνει να είσαι ανίατος. Τόσες πολλές εξηγήσεις είναι εξαντλητικές».
— Τέβα Χάρισον. Ακολούθησέ την Κελάδημα και επισκεφθείτε το Drawing Forward
«Δράσε κάθε ευκαιρία για να γελάσεις με την κατάστασή σου. Χρειάζεται χρόνος, αλλά μερικά από αυτά θα είναι τόσο γελοία που είναι αστεία. (Το κλάμα είναι επίσης εντάξει… νιώστε τα όλα.) Βλέπετε, το θέμα είναι ότι αυτή – αυτή η απαίσια κατάσταση – είναι η ζωή σας αυτή τη στιγμή, και ανεξάρτητα από το πώς θα καταλήξει, έχετε αυτή τη στιγμή. Περάστε το «αυτή τη στιγμή» γελώντας και αγαπώντας όσο το δυνατόν περισσότερο. Αναπόφευκτα θα αλλάξει προς το καλύτερο τον τρόπο που αντιμετωπίζετε τον καρκίνο, γιατί το πώς θα το βιώσετε εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από εσάς. Αν το αφήσεις, αν το ψάξεις, αυτή η εμπειρία μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου προς το καλύτερο».
— Χέδερ Λάγκεμαν. Ακολούθησέ την Κελάδημα και επισκεφθείτε το Invasive Duct Tales
«Μακάρι κάποιος να μου είχε πει ειλικρινά και διεξοδικά πόση παράπλευρη ζημιά θα μπορούσε και, στην περίπτωσή μου, να προκύψει από τη θεραπεία του καρκίνου. Δεν ενημερώθηκα από τους γιατρούς μου για την πιθανή έκταση και τη μακροζωία της κόπωσης που σχετίζεται με τον καρκίνο, του ουλώδους ιστού και του πόνου από χειρουργική επέμβαση και ακτινοβολία, τις γνωστικές αλλαγές και τη συνεχιζόμενη έλλειψη αντοχής με την οποία εξακολουθώ να ζω, σχεδόν επτά χρόνια αργότερα».
— Κάθι Κολμπ. Ακολούθησέ την Κελάδημα και επισκεφθείτε το The Accidental Amazon
«Ότι είναι μαραθώνιος, όχι σπριντ. Όταν διαγνώστηκα για πρώτη φορά με καρκίνο του μαστού σταδίου 4, τον Φεβρουάριο του 2008, είχα μεγάλη εμμονή με το να μην παρουσιάζω κανένα στοιχείο ασθένειας και να προσπαθώ να κάνω τα πάντα για να το διασφαλίσω, με έκανε να νιώθω ότι απέτυχα με κάποιο τρόπο επειδή εξακολουθούσα να έχω καρκίνο. Ξέρω τώρα ότι μπορώ πραγματικά να ζήσω με τον καρκίνο και να εκτιμώ κάθε μέρα που ζω και νιώθω καλά και έχω ακόμα ελπίδα για το μέλλον».
— Tami Boehmer. Ακολούθησέ την Κελάδημα και επισκεφθείτε το Miracle Survivors
«Μακάρι να είχα προετοιμαστεί καλύτερα για το πώς θα ένιωθα όταν τελείωνε η θεραπεία για τον καρκίνο. Απλώς υπέθεσα ότι θα συνέχιζα από εκεί που είχα σταματήσει και θα συνέχιζα τη ζωή μου σαν ο καρκίνος να μην ήταν τίποτα περισσότερο από ένα χτύπημα. Μακάρι κάποιος να μου είχε πει ότι ο καρκίνος δεν τελειώνει όταν τελειώνει η θεραπεία. Ότι μετά τον καρκίνο, θα ένιωθα ένα μείγμα συναισθημάτων, που συχνά θα με μπέρδευε και θα με στεναχώρησε. Μερικές φορές, μπορεί να υπάρχει ένας κώδικας σιωπής γύρω από τις συνέπειες της θεραπείας του καρκίνου. Αναμένεται να είμαστε ευτυχισμένοι και να ζούμε με μια ανανεωμένη αίσθηση σκοπού μετά τον καρκίνο, αλλά πάλεψα να κατανοήσω τα πράγματα αυτή τη στιγμή. Τα συναισθήματα της απομόνωσης και της μοναξιάς μου με οδήγησαν να δημιουργήσω το ιστολόγιό μου ως ένα μέρος για να μοιραστώ με άλλους αυτό που θα ήθελα να ήξερα για το τέλος της θεραπείας».
— Marie Ennis-O’Conner. Ακολούθησέ την Κελάδημα και επισκεφθείτε το Journeying Beyond Cancer
Ζεις με καρκίνο; Ποιο είναι το ένα πράγμα που θα θέλατε να σας είχε πει κάποιος όταν κάνατε τη διάγνωση;
Discussion about this post