Άσκηση Εθισμός

Τι προκαλεί τον εθισμό στην άσκηση;

Η άσκηση απελευθερώνει ενδορφίνες και ντοπαμίνη. Αυτοί είναι οι ίδιοι νευροδιαβιβαστές που απελευθερώνονται κατά τη χρήση ναρκωτικών. Ένας εθισμένος στην άσκηση νιώθει ανταμοιβή και χαρά όταν ασκείται. Όταν σταματήσουν να ασκούνται, οι νευροδιαβιβαστές απομακρύνονται. Ένας εθισμένος πρέπει να ασκηθεί περισσότερο για να προκαλέσει τη χημική απελευθέρωση.

Ο εθισμός στην άσκηση συνήθως ξεκινά με την επιθυμία για φυσική κατάσταση. Μια διατροφική διαταραχή, όπως η νευρική ανορεξία ή η βουλιμία, μπορεί να οδηγήσει σε μια ανθυγιεινή εμμονή με την άσκηση. Μια δυσμορφική διαταραχή του σώματος ή διαταραχή της εικόνας του σώματος, μπορεί επίσης να προκαλέσει εθισμό στην άσκηση.

Ποιος κινδυνεύει να εθιστεί στην άσκηση;

Τα άτομα που αισθάνονται πίεση να παραμείνουν σε φόρμα κινδυνεύουν να αναπτύξουν εθισμό στην άσκηση. Και τα άτομα που είναι υπέρβαρα και ξεκινούν από μια ακραία αγωγή απώλειας βάρους μπορεί επίσης να διατρέχουν κίνδυνο εθισμού στην άσκηση.

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Νότιας Καλιφόρνια εικάζουν ότι το 15 τοις εκατό των εθισμένων στην άσκηση είναι επίσης εθισμένοι στο τσιγάρο, το αλκοόλ ή τα παράνομα ναρκωτικά. Εκτιμάται ότι το 25 τοις εκατό μπορεί να έχει άλλους εθισμούς, όπως εθισμό στο σεξ ή εθισμό στα ψώνια.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, πρώην τοξικομανείς και χρήστες αλκοόλ στρέφονται στην άσκηση για να καλύψουν το κενό που άφησαν οι εθισμοί του παρελθόντος. Αυτό είναι παρόμοιο με τον τρόπο με τον οποίο ένας καπνιστής μπορεί να εθιστεί στην καφεΐνη αφού κόψει το τσιγάρο.

Ποια είναι τα συμπτώματα του εθισμού στην άσκηση;

Τα κοινά συμπτώματα του εθισμού στην άσκηση περιλαμβάνουν:

• αίσθημα βουητού μετά την άσκηση
• παρουσιάζουν συμπτώματα στέρησης μετά από μεγάλες περιόδους χωρίς άσκηση
• βιώνοντας ανεξέλεγκτες επιθυμίες για άσκηση
• μείωση των δραστηριοτήτων σε άλλους τομείς της ζωής για να αφιερώσετε χρόνο για άσκηση
• αφιερώνοντας μεγάλες χρονικές περιόδους προετοιμασίας και ανάρρωσης από την άσκηση
• αντιμετωπίζουν αδυναμία να παραμείνουν σε μια μειωμένη ρουτίνα άσκησης

Πώς γίνεται η διάγνωση του εθισμού στην άσκηση;

Ο εθισμός στην άσκηση δεν είναι πάντα εύκολο να διαγνωστεί. Οι περισσότεροι εθισμένοι στην άσκηση δεν βλέπουν τίποτα κακό στη συμπεριφορά τους και δεν το αναφέρουν. Επίσης, δεν είναι μια διάγνωση αναγνωρισμένη από την Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία (APA), πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν συγκεκριμένα διαγνωστικά κριτήρια για χρήση στη διάγνωσή της.

Η αυξημένη εμμονή στη φυσική κατάσταση και η μειωμένη κοινωνική δραστηριότητα υποδηλώνουν συνήθως εθισμό στην άσκηση. Ένας γιατρός μπορεί να σας ζητήσει να κρατήσετε ένα ημερολόγιο με τις ρουτίνες προπόνησης και τις κοινωνικές σας δραστηριότητες για να προσδιορίσει εάν επιδεικνύετε μη φυσιολογικά μοτίβα άσκησης.

Ποιες είναι οι θεραπευτικές επιλογές για τον εθισμό στην άσκηση;

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο αυτοέλεγχος είναι απαραίτητος για τη θεραπεία του εθισμού στην άσκηση. Ένας εθισμένος αναγνωρίζει ότι έχει πρόβλημα και λαμβάνει μέτρα για να ελέγξει τη δραστηριότητα άσκησης.

Οι εξαρτημένοι από την άσκηση συχνά μεταβαίνουν σε νέες μορφές άσκησης ή μετριάζουν τις τρέχουσες προπονήσεις τους. Ένας εξαρτημένος από την άσκηση μπορεί να χρειαστεί να σταματήσει την άσκηση για κάποιο χρονικό διάστημα για να αποκτήσει τον έλεγχο της επιθυμίας για άσκηση.

Πώς μπορώ να αποτρέψω τον εθισμό στην άσκηση;

Για να αποφύγετε τον εθισμό στην άσκηση, αποφύγετε τις υπερβολικές εκδρομές στο γυμναστήριο. Περιορίστε τον χρόνο προπόνησής σας και την ποσότητα της καθημερινής άσκησης.

Κάντε διαλείμματα από την άσκηση όλη την εβδομάδα για να αφήσετε το σώμα σας να ξεκουραστεί. Εάν διαπιστώσετε ότι έχετε εμμονή με την άσκηση, μιλήστε με το γιατρό σας για το τι μπορείτε να κάνετε.

Ποια είναι η μακροπρόθεσμη προοπτική;

Η ψυχική και σωματική αφοσίωση μπορεί να θεραπεύσει τον εθισμό στην άσκηση. Οι εθισμένοι στην άσκηση θα πρέπει να αποφεύγουν τα ναρκωτικά, το αλκοόλ, την καφεΐνη και άλλες ουσίες που μπορεί να είναι εθιστικές.

Ο χρόνος που χρειάζεται για να ξεπεράσει ένα άτομο τον εθισμό στην άσκηση εξαρτάται από τη σοβαρότητα της κατάστασης.