Προσποιούμαι

Τι προκαλεί τη δράση έξω;

Οι ψυχολογικοί παράγοντες που προτρέπουν τη δράση είναι συχνά περίπλοκοι.

Τα κοινά ζητήματα που προκαλούν ένα παιδί να αντιδράσει περιλαμβάνουν:

• Θέματα προσοχής: Τα παιδιά συχνά αναζητούν την προσοχή από τους γονείς, τους συνομηλίκους ή άλλα πρόσωπα εξουσίας. Εάν δεν λάβουν τη θετική προσοχή που θέλουν, θα ενεργήσουν για να τραβήξουν αρνητική προσοχή.

• Επιθυμία για εξουσία: Τα παιδιά συχνά αισθάνονται αδύναμα. Συνήθως δεν μπορούν να ελέγξουν τις καταστάσεις και το περιβάλλον τους. Δρουν γιατί τους επιτρέπει να αισθάνονται ότι ελέγχουν τις πράξεις τους.

• Θέματα αυτοεκτίμησης: Τα παιδιά που πιστεύουν ότι δεν είναι σε θέση να εκτελέσουν μια εργασία μπορεί να δράσουν για να αποσπάσουν την προσοχή ενός γονέα.

• Διαταραχές προσωπικότητας: Οι διαταραχές προσωπικότητας που οδηγούν στην ενεργοποίηση είναι πιο συχνές στους ενήλικες και στους μεγαλύτερους εφήβους. Περιλαμβάνουν αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας, οριακή διαταραχή προσωπικότητας, ιστριονική διαταραχή προσωπικότητας και ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας. Στα παιδιά, η υπερκινητική διαταραχή ελλειμματικής προσοχής (ΔΕΠΥ) μπορεί να σχετίζεται με την ενεργοποίηση.

Ποια είναι τα συμπτώματα της δράσης;

Υπάρχουν πολλά κοινά σημάδια που δείχνουν ότι ένα παιδί ενεργεί έξω. Εάν αυτά τα σημάδια διαρκέσουν περισσότερο από έξι μήνες ή γίνονται προοδευτικά ακατάλληλα, θα πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό.

Σύμφωνα με την Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής των ΗΠΑ, τα προειδοποιητικά σημάδια από τα παιδιά μπορεί να περιλαμβάνουν τις ακόλουθες συμπεριφορές:

• καταστροφή ή βανδαλισμός περιουσίας
• βλάπτοντας ή απειλώντας άλλους ανθρώπους ή κατοικίδια
• αυτοτραυματισμός
• ξαπλωμένη
• κλοπή
• απουσία ή κακή ακαδημαϊκή επίδοση
• το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ ή η κατάχρηση ναρκωτικών
• πρώιμη σεξουαλική δραστηριότητα
• συχνές εκρήξεις και καυγάδες
• συνεχής οργή και εξέγερση ενάντια σε πρόσωπα εξουσίας

Πότε να καλέσετε τον γιατρό

Το αν θα μιλήσετε με έναν γιατρό σχετικά με το να κάνει το παιδί σας είναι μια απόφαση που πρέπει να βασιστείτε στις προσωπικές σας παρατηρήσεις. Εάν πιστεύετε ότι τα συμπτώματα είναι ανεξέλεγκτα ή επιδεινώνονται, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό.

Θα πρέπει επίσης να μιλήσετε με έναν γιατρό εάν πιστεύετε ότι η συμπεριφορά του παιδιού σας έχει μόνιμες αρνητικές επιπτώσεις στην οικογένειά σας ή στην ανάπτυξη του παιδιού. Η δράση μπορεί να προκαλέσει διαμάχη και αναταραχή στην οικογένειά σας. Εάν σας συγκλονίζει και σας ενοχλεί η συμπεριφορά του παιδιού σας, θα πρέπει να εξετάσετε το ενδεχόμενο να μιλήσετε με έναν παιδοψυχολόγο.

Πώς αντιμετωπίζεται η υποκριτική;

Το παιδί σας σπάνια θα χρειαστεί φάρμακα για να αντιμετωπίσει την αδράνεια. Τα φάρμακα μπορεί να κάνουν το παιδί σας να είναι πιο καταπραϋντικό και λιγότερο επιρρεπές σε ξεσπάσματα. Δεν αντιμετωπίζουν την υποκείμενη αιτία της συμπεριφοράς.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η καλύτερη ευκαιρία να προσαρμόσετε την ακατάλληλη συμπεριφορά του παιδιού σας είναι να ενθαρρύνετε την καλύτερη συμπεριφορά. Ακολουθούν ορισμένες οδηγίες για να ανταποκρίνεστε όταν το παιδί σας ενεργεί:

• Διατηρήστε σαφείς προσδοκίες: Θέστε σαφείς και λεπτομερείς προσδοκίες για το παιδί σας. Να είστε συνεπείς με τους κανόνες σας και τις συνέπειες για την παραβίαση αυτών των κανόνων. Εάν παραμείνετε σταθεροί και οργανωμένοι με αυτό που περιμένετε από τα παιδιά σας, θα είναι λιγότερο πιθανό να ενεργήσουν.

• Κρατήστε το θετικό: Μια θετική γονική προσέγγιση εστιάζει στην επιβράβευση των παιδιών όταν είναι καλά. Οι ανταμοιβές μπορεί να είναι τόσο απλές όσο να δίνετε στο παιδί σας επιπλέον προσοχή, έπαινο ή ακόμα και ένα μικρό κουπόνι. Αυτό θα ενισχύσει την αποδεκτή συμπεριφορά του παιδιού. Θα πρέπει να αποφύγετε να δίνετε την προσοχή σας σε ένα παιδί που δρα. Αυτό θα διδάξει μόνο στο παιδί ότι αν θέλει την προσοχή σας, πρέπει απλώς να συμπεριφέρεται άσχημα.

• Μείνε ψύχραιμος: Αφιερώνοντας χρόνο για να αναγνωρίσετε και να μειώσετε τα δικά σας σήματα άγχους θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε ένα δύσκολο παιδί. Εάν είστε ήρεμοι, ακόμα και όταν το παιδί σας κάνει ερεθίσματα, θα είστε σε καλύτερη θέση να αντιδράσετε σωστά στη συμπεριφορά του.

• Μην το πάρεις προσωπικά: Μην εξατομικεύετε τις ενέργειες του παιδιού σας. Τις περισσότερες φορές, οι ενέργειες του παιδιού σας δεν αποτελούν άμεση επίθεση εναντίον σας. Το παιδί σας χρησιμοποιεί αυτήν τη συμπεριφορά, μερικές φορές υποσυνείδητα, για να αντιμετωπίσει ένα ευαίσθητο ζήτημα. Εάν πληγωθείτε συναισθηματικά από τις πράξεις του παιδιού σας, μπορεί να είστε πολύ αναστατωμένοι για να ανακαλύψετε τον πραγματικό λόγο πίσω από τη συμπεριφορά του παιδιού σας.

Πάρε μακριά

Όταν τα παιδιά τσακώνονται, ρίχνουν κρίσεις, κλέβουν ή εμπλέκονται σε άλλη ασυγκράτητη και ακατάλληλη συμπεριφορά, οι άνθρωποι το αναφέρουν ως «ενεργώντας έξω». Οι λόγοι για αυτή τη συμπεριφορά είναι περίπλοκοι, αλλά είναι συνήθως το αποτέλεσμα των καταπιεσμένων συναισθημάτων και συναισθημάτων ενός παιδιού.

Το να παίζεις έξω μπορεί να προέρχεται από υποκείμενα ζητήματα προσοχής του παιδιού, αγώνες εξουσίας, έλλειψη αυτοεκτίμησης ή διαταραχές προσωπικότητας. Η διατήρηση σαφών προσδοκιών χρησιμοποιώντας μια ήρεμη, θετική προσέγγιση μπορεί να βοηθήσει πολύ στην εκτόνωση της κατάστασης. Εάν αισθάνεστε καταπονημένοι, μη διστάσετε να συμβουλευτείτε έναν επαγγελματία υγείας.